Καλοκαίρι: Γιατί νιώθω τόσο πολύ κόμπλεξ με τα κιλά μου;

<p style="text-align: justify;"><strong>Το παρακάτω άρθρο που μεταφράζω και παραθέτω (υπογραμμίσεις δικές μου) παρουσιάζει μια έρευνα σχετική με τη στιγματοποίηση του παχύσαρκου ανθρώπου. Σημαντικά τα ευρήματα και παράλληλα ανησυχητικά, αν λάβει κανείς το τεράστιο ποσοστό της παχυσαρκίας σήμερα.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Από την εκπαιδευτική συμβουλευτική ψυχολόγο<strong>, Δρ Καλλιόπη Εμμανουηλίδου</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/eidikoi/psyxologoi/rest%20of/kaliopi-emmanouilidou.jpg" alt="" width="89" height="89" /></p>
<p style="text-align: justify;">Οι γυναίκες νιώθουν το στίγμα του πάχους ακόμα και όταν οι οικογένειες και οι στενοί τους φίλοι δεν τις κρίνουν ως "χοντρές", σύμφωνα με τα αποτελέσματα των κοινωνικών επιστημόνων του πανεπιστημίου Arizona State University. Αυτά τα ευρήματα της έρευνας, που δημοσιεύτηκαν στις 17 Αυγούστου στο επιστημονικό περιοδικό Social Science &amp; Medicine έκαναν τους επιστήμονες να αναρρωτιούνται για τη βαρύτητα των μηνυμάτων από πηγές έξω από το κοινωνικό δίκτυο του ανθρώπου και ιδίως για τα μηνύματα που προέρχονται από το μάρκετινγκ των ΜΜΕ.</p>
<p style="text-align: justify;">"Βρήκαμε ότι οι γυναίκες γενικά δεν έπεσαν μέσα, όταν υπολόγιζαν τι πιστεύουν οι φίλοι και η οικογένειά τους για το βάρος τους", λέει ο Daniel J. Hruschka, πολιτισμικός ανθρωπολόγος και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. "Οι γυναίκες μπορεί να είχνα λίγο περισσότερο συναίσθηση των απόψεων των στενών φίλων και συγγενών, αλλά, ακόμα και τότε, γενικά είχαν ανακριβείς αντιλήψεις για αυτές τις κρίσεις των άλλων".</p>
<p style="text-align: justify;">Για αυτή τη μελέτη λήφθηκαν συνεντεύξεις από 112 γυναίκες σε ηλικίες 18-45 ετών που έμεναν στο Φοίνιξ της Αριζόνα και από 823 άτομα από το οικογενειακό και κοινωνικό κύκλο αυτών των γυναικών. Το επίκεντρο των συνεντεύξεων ήταν να γίνει κατανοητό πώς και γιατί το στίγμα του πάχους διανέμεται στις καθημερινές αλληλεπιδράσεις και σχέσεις, καθώς και να ελεχθούν κάποιες βασικές ιδέες για το πώς οι αντιλήψεις για το στίγμα μεγεθύνονται ή όχι από τις σχέσεις των γυναικών μέσα στα κοινωνικά τους δίκτυα.</p>
<p style="text-align: justify;">Η βασική συγγραφέας της μελέτης, η Alexandra Brewis, βιολογική ανθρωπολόγος και διευθύντρια του κέντρου Center for Global Health του πανεπιστημίου, σημειώνει ότι, ενώ η παχυσαρκία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τη δημόσια υγεία, το στίγμα που τη συνοδεύει επίσης δημιουργεί ψυχικό πόνο και πρέπει να εξεταστεί. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, το να προτρέψει ο ειδικός τους φίλους και συγγενείς του παχύσαρκου να γίνουν λιγότερο επικριτικοί με το βάρος του θα έχει τελικά πολύ μικρή βοήθεια στην καταπολέμηση του στίγματος.</p>
<p style="text-align: justify;">"Το πάχος στην κουλτούρα μας γίνεται αντιληπτό ως κάτι που αναπαριστά βαθύτατη προσωπική αποτυχία και συμπεριλαμβάνιε συνοδά ηθικά μηνύματα που συμπεριλαμβάνουν την τεμπελιά, την απουσία αυτο-ελέγχου και το να είναι κανείς μη επιθυμητός, ακόμα και αποκρουστικός", γράφουν οι ερευνητές. "Αυτά τα μηνύματα είναι τόσο ισχυρά και ελκυστικά που μερικοί Αμερικανοί λένε ότι θα προτιμούσαν να πέθαιναν μερικά χρόνα νωρίτερα ή να είναι τελείως τυφλοί, από το να τους θεωρούν παχύσαρκους".</p>
<p style="text-align: justify;">"Μένουμε με ένα ερώτημα: αν δε μετρούν τόσο οι απόψεις των φίλων και της οικογένειας που μας κάνουν να νιώθουμε τόσο άσχημα με το βάρος μας, τότε τι είναι αυτό που μετρά; αυτό που φαίνεται πιθανότερο ως απάντηση αφορά τα μηνύματα από τα ΜΜΕ και την ποπ κουλτούρα, τα οποία είναι τόσο ισχυρά και διαπεραστικά, που ακόμα και όταν έχουμε την πιο ένθερμη υποστήριξη και αποδοχή από τους κοντινούς μας, δεν προστατευόμαστε παρά ελάχιστα απέναντι σε αυτά τα μηνύματα", λέει ο  Brewis, καθηγητής και διευθυντής της Σχολής Ανθρώπινης Εξέλιξης και Κοινωνικής Αλλαγής στο τμήμα ανθρωπιστικών τεχνών και επιστημών του πανεπιστημίου.</p>

Σχετικά άρθρα