<div><span style="font-size: small;">Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν για ποιον λόγο μπορεί να οδηγήσει στο έμφραγμα το αιφνίδιο συναισθηματικό σοκ, το απότομο ακραίο στρες αλλά και ο άκρατος φόβος. Σε μελέτη που πραγματοποίησαν στο εργαστήριο ανακάλυψαν ότι στη διάρκεια αυτών των επεισοδίων εκκρίνονται ορμόνες, οι οποίες «διαλύουν» τόσο τις αποικίες βακτηρίων όσο και τις αθηρωματικές πλάκες που υπάρχουν στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών και τους προκαλούν στένωση.</span></div>
<div>
<p><span style="font-size: small;">Έτσι, θραύσματα των αθηρωματικών πλακών μπαίνουν στην κυκλοφορία του αίματος και όταν «σφηνώσουν» σε κάποιο σημείο, αποφράσσουν την αρτηρία και προκαλούν το έμφραγμα. Η όλη μελέτη έγινε με δείγματα από τις καρωτίδες αρτηρίες πασχόντων από αθηροσκλήρωση, τα οποία εξέτασαν οι ερευνητές στο εργαστήριο. Οι καρωτίδες είναι οι αρτηρίες που τροφοδοτούν με αίμα τον εγκέφαλο, ενώ η αθηροσκλήρωση (ή αρτηριοσκλήρυνση, όπως λεγόταν παλαιότερα) είναι η στένωση των αρτηριών από τη συσσώρευση λιπωδών ιζημάτων στα εσωτερικά τοιχώματά τους. Τα ιζήματα αυτά δημιουργούν την επονομαζόμενη αθηρωματική πλάκα, που προκαλεί στένωση στις αρτηρίες όπως ακριβώς προκαλεί στένωση στους σωλήνες των κτηρίων το πουρί που συγκεντρώνεται στο εσωτερικό τους. Όπως γράφουν οι ερευνητές στην διαδικτυακή επιθεώρηση «mBio» της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας (ASM), απομόνωσαν και καλλιέργησαν διαφορετικά είδη των βακτηρίων από τις άρρωστες καρωτίδες αρτηρίες των ασθενών του.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Έτσι διαπίστωσαν ότι σε όλα ανεξαιρέτως τα δείγματα που εξέτασαν, υπήρχαν πολυάριθμα είδη βακτηρίων, τα οποία ζούσαν σχηματίζοντας βιομεμβράνες (βιοφίλμ). Οι μεμβράνες αυτές ήταν αποικίες μικροβίων προσκολλημένες σε έναν κυτταρικό «σκελετό», που αντιστέκονταν αποτελεσματικά στα αντιβιοτικά ενώ η παρουσία τους σημαίνει ότι αντιστέκονται και στις απόπειρες του ανοσοποιητικού συστήματος να τα εξολοθρεύσει. Για να ελέγξουν τις αντιδράσεις του σε συνθήκες απότομου στρες, οι ερευνητές εξέθεσαν τις μεμβράνες σε επίπεδα νορεπινεφρίνης (είναι μια ορμόνη) που φυσιολογικά παράγει ο οργανισμός όταν νιώσουμε έντονο φόβο. Η παρουσία της νορεπινεφρίνης ενεργοποίησε ένα μοριακό μηχανισμό που έδωσε «εντολή» στις βιομεμβράνες να διαλυθούν – και για να γίνει αυτό, απελευθέρωσαν ένζυμα τα οποία διέβρωσαν τον κυτταρικό «σκελετό» που κρατούσε ενωμένες τις αποικίες των βακτηρίων. Ωστόσο τα ένζυμα αυτά δεν περιορίσθηκαν στην διάβρωση του «σκελετού», αλλά επέκτειναν τη δράση τους στους παρακείμενους ιστούς, που φυσιολογικά εμποδίζουν την ρήξη της αθηρωματικής πλάκας.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Μόλις διαλύθηκαν αυτοί οι ιστοί, η πλάκα υπέστη ρήξη – και αυτή ακριβώς είναι η κύρια αιτία των εγκεφαλικών επεισοδίων και (σε επίπεδο στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς) των εμφραγμάτων.  Όπως γράφουν ο δρ Ντέιβιντ Ντέιβις, από το Πανεπιστήμιο Binghamton στη Νέα Υόρκη και οι συνεργάτες του, ο μηχανισμός που ανακάλυψαν δίνει επιστημονική εξήγηση στην κρατούσα άποψη ότι ένα ισχυρό σοκ μπορεί να κοστίσει τη ζωή. Επιπλέον, υποδηλώνει ότι οι αποικίες των βακτηρίων παίζουν σημαντικό ρόλο στην αθηροσκλήρωση – και «είναι πιθανό η αντιμετώπιση αυτών των βακτηρίων να είναι τελικά εξίσου σημαντική με τη ρύθμιση της χοληστερόλης», προσθέτουν οι ερευνητές.</span></p>
<div><span style="font-size: small;"> </span></div>
</div>