Πρόκειται για μία μονομαχία φυσικής δύναμης και παλικαριάς εναντίον ρυθμού και φινέτσας.
Ακτή Ελεφαντοστού και Ιαπωνία. Δύο εντελώς διαφορετικές σχολές ποδοσφαίρου. Δύο ξένοι στην ίδια πόλη (Ρεσίφε). Δύο ξένοι στο ίδιο μουντιάλ (Βραζιλία). Δύο ξένοι για τους οποίους ενδιαφερόμαστε. Όχι βέβαια για τις επιτυχίες τους (εξαρτάται), αλλά γιατί ανήκουν στον όμιλό μας. Το αποτέλεσμά τους θα κρίνει κατά πολύ το μέλλον, σε αυτούς τους αγώνες, της εθνικής μας, που έπαιζε νωρίτερα με την Κολομβία. Γιατί? Γιατί η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
Εκ πρώτης όψεως οι μυώδεις «Ελέφαντες» δεν έχουν μεγάλες διαφορές (αναφορικά στη δυνατότητα ανάπτυξης του παιχνιδιού) από τους συμπαγείς «Μπλε Σαμουράι» της Ιαπωνίας. Έχουν, όμως, άλλα αρκετά κοινά. Το φανατικό και παθιασμένο κοινό τους που διψά για γκολ, αλλά ταυτόχρονα επιθυμεί να προσφέρει το δικό τους θέαμα από τις εξέδρες (κι όχι μόνον).
Οι δύο εθνικές δεν αποτελούν μεγαθήρια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, έχουν όμως στις τάξεις τους παίκτες ποιότητας, όπως οι Γιάγια Τουρέ και Ντιντιέ Ντρογκμπά από τη μία πλευρά και Κεϊσούκε Χόντα και Σίντζι Καγκάβα από την άλλη.
Υπάρχουν και οι αντιθέσεις. Οι Αφρικανοί αστέρες είναι γερασμένοι. Ο Ντρογκμπά (36), ο Ζοκορά (33) και ο Τουρέ (31). Μάλιστα ο μέσος της Μάντσεστερ Σίτι δεν έχει αναρρώσει πλήρως μετά τον τραυματισμό του, στον ιγνυακό τένοντα, τον περασμένο Απρίλιο κι ίσως δεν είναι απόλυτα έτοιμος απόψε.
Οι Ασιάτες διαθέτουν νεανική ομάδα, γεμάτη ενθουσιασμό για διάκριση, με τεράστια αποθέματα ενέργειας, όμως τακτικότατα εμφανίζουν σημάδια αστάθειας. Ο Ιταλός ομοσπονδιακός τεχνικός Αλμπέρτο Τζακερόνι έχει βελτιώσει δραστικά την επιθετική γραμμή τους, όχι όμως και την αμυντική. Εκεί περιμένουν το λάθος οι Ιβοριανοί για να χτυπήσουν τη γρήγορη αντίπαλό τους.
Οι «Μπλε Σαμουράι» ευελπιστούν στην αγωνιστική αναγέννηση των Χόντα και Καγκάβα από τη στιγμή που η χρονιά τους σε συλλογικό επίπεδο ήταν κάκιστη. Επίσης αναμένουν την επάνοδο του αμυντικού μέσου και αρχηγού Μακότο Χασέμπε, που έλειψε από τα δύο τελευταία φιλικά παιχνίδια με πρόβλημα στο γόνατο. Ο Ιταλός σκέπτεται να τον ξεκουράσει ακόμη μερικές μέρες.
Οι Αφρικανικές ομάδες φέρνουν γούρι στους Ιάπωνες. Στο μουντιάλ του 2010 οι Ασιάτες άρχισαν με το Καμερούν, νίκησαν 1-0 (Χόντα 39’), προκρίθηκαν στον επόμενο γύρο κι αποκλείστηκαν από την Παραγουάη (0-0) με 5-3 στα πέναλτι.
Η Ακτή Ελεφαντοστού έκανε περίπατο, ως συνήθως , στα προκριματικά. Πρώτη και αήττητη από το δεύτερο γύρο, με μεγάλη διαφορά από το Μαρόκο που την ακολούθησε. Μονομάχησε ακολούθως για την πρόκριση με τη Σενεγάλη την οποίαν νίκησε 3-1 (εντός) και μετά μία ισοπαλία (1-1) για το τυπικό μέρος.
Η Ιαπωνία έδειξε δύο πρόσωπα. Κακή στον τρίτο Ασιατικό γύρο, έξι βαθμούς πίσω από το Ουζμπεκιστάν και πολύ καλή στον τέταρτο. Σφράγισε εύκολα το εισιτήριό της για τα γήπεδα της Βραζιλίας.
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ
Πρώτη αναμέτρησή τους σε αγώνα Παγκοσμίου κυπέλλου (γενικά).
Μεταξύ τους έχουν συναντηθεί τρεις φορές σε φιλικά παιχνίδια με απόλυτη ισορροπία. Από μία νίκη (2-0, οι Αφρικανοί στη Ζυρίχη το 2010 – 1-0 οι Ασιάτες το 2008) και ισάριθμη ισοπαλία (0-0 το 1993).
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
Η Ακτή Ελεφαντοστού δίνει μεγάλο βάρος στην αμυντική γραμμή και στην κυριαρχία στο κέντρο. Ο Λαμουσί επιλέγει το 4-3-3 με τον Ντρογκμπά μπροστά και τους Καλού, Ζερβίνιο στα πλάγια. Εναλλάσσει σε 3-5-2 ξανά στόχος η αμυντική ενίσχυση και η άφθονη ενέργεια στη μεσαία γραμμή. Στην περίπτωση αυτή παρτενέρ του Ντρογκμπά ίσως είναι ο Μπόνι.
Η Ιαπωνία, αν και ο Τζακερόνι επιθυμεί το 3-4-3 με τον Χόντα ως ψευτοεννιάρι, έναν επιπρόσθετο κεντρικό αμυντικό και καλή κυκλοφορία της μπάλας στο κέντρο, θα παρουσιαστεί με το 4-2-3-1 που ταιριάζει καλύτερα στους παίκτες. Με τον Κακιτάνι ή τον Οσάκο στην κορυφή της επίθεσης, τον Χόντα πίσω τους και πλάγια αριστερά τον Καγκάβα.
ΓΗΠΕΔΟ: Αρένα Περναμπούκο, Ρεσίφε
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Ενρίκε Όσες (Χιλή)
ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: 04:00 (ξημερώματα Κυριακής) ΝΕΡΙΤ – ΝΕΡΙΤ HD