Η Ταινία "Τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου", γυρισμένη στην Πλάκα

<p>Από τον Αλέξανδρο Ρωμανό Λιζάρδο</p>
<p><img src="http://www.protothema.gr/files/1/2014/05/17/The-Two-Faces-of-January-20142.jpg" alt="" width="600" height="376" /></p>
<p style="text-align: justify;">Το χώμα βάφτηκε κόκκινο και η Ακρόπολη, η Κνωσός και τα λοιπά μέρη που γυρίστηκαν τα «2 πρόσωπα του Γενάρη» πήραν τουριστική μετάγγυση. Ποτίζουμε όμως τα σπαρτά με αίμα και αν ναι, τι φυτρώνει; H συγγραφέας του «Ταλαντούχου κυρίου Ρίπλευ» Patricia Highsmith, βάζει στο replay την ιστορία φόνου που τελικά γίνεται «rip-play». Τί θέλει να πει ο ποιητής; Με τα ίδια συστατικά, γίνεται φαγητό, με τις ίδιες πρώτες ύλες σαν περάσει ο καιρός, ενδέχεται κάτι να «χαλάσει» το ψητό. <br /> <br /> Στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ο ο υποψήφιος για Όσκαρ σεναριογράφος Hossein Amini, δοκιμάζει τις αντοχές του στον ρυθμό των σκηνών. Ως άνθρωπος «της γραφής», χάνεται στον στίχο «άλλο είναι στα λόγια και άλλο είναι στην πράξη», κάνοντας μια άκρως ακαδημαϊκή ταινία στη φόρμα του Χιτσκοκικού κινηματογράφου. Μη χαίρεστε όμως, γιατί ο ίδιος είδε Χίτσκοκ-ακούμπησε-αλλά δεν ένιωσε. Με πιο απλά λόγια, με μετάγγιση από το αίμα του Einstein κανείς δεν απέκτησε το «μυαλό» του και την ικανότητα του να προχωράει μια ιδέα στο επόμενο στάδιο. Να λοιπόν και το πρόβλημα της ταινίας: στάσιμη σαν πτώμα που κάποιος ξέχασε να το μεταφέρει τη σωστή ώρα στα επείγοντα.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://into-the-fashion.com/wp-content/uploads/2014/02/fwbvk.-the-two-faces-of-january.jpg" alt="" width="600" height="318" /><br /> <br /> Ας εξηγήσουμε όμως τον παράξενο τίτλο: «Τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου». Κατά την ετρούσκικη μυθολογία, ο θεός Άνι (όχι το μιούζικαλ, μην μπερδευόμαστε), Ιανός κατά κόσμον και Γενάρης κατά την ταινία, έχει δύο πρόσωπα, όχι κατ ανάγκη σαν το σύμβολο της θεατρικής μάσκας –με γέλιο και κλάμα-, ούτε του καλού και του κακού. Είναι αυτό που λέμε τόσο απλά, διπρόσωπος. Η ιστορία γραπώνεται από αυτόν τον μύθο για να μας δείξει έναν σύγχρονο «Γενάρη», τον Chester MacFarland (σαν μπυρόνι με σνακ δεν ακούγεται το όνομα του;). Η ιστορία επιστρέφει στην αρχική της θέση, τον μύθο που θέλει τα δύο πρόσωπα να λειτουργούν σαν «Θύρα» της ανθρώπινης ψυχής στο χάος, jauna στην ετρούσκικη απόδοση της. Αυτή η θύρα όμως καταλήγει μεταφορικά στην Jauja (μυθική πόλη του Περού), δηλαδή έναν τόπο που κανείς δεν συνάντησε και όλοι χάθηκαν στην πορεία αυτού του επίγειου παραδείσου. Καβαφική η χαοριτική Ιθάκη, με λίγη περιπέτεια και ελάχιστη γνώση, πνίγεται στα αργά της βήματα, τις σιωπές και τους προφανείς διαλόγους. <br /> <br /> Ο Oscar Isaac από το Inside Llewyn Davis, παραμένει ο αταίριαστος τρίτος άνθρωπος σε ένα ήδη μη ταιριαστό ζευγάρι, την Kirsten Dunst και τον Viggo Mortensen, που ομολογουμένως η Kirsten δίνει τον καλύτερο εαυτό της με την Viggo, σαν ευγενής κύριος να την ακολουθεί σε ένα ταξιδιωτικό γεύμα με έναν (ή μια, να μην δίνουμε σπόιλερς) υποψήφιο δολοφόνο. Στο διαταύτα, εξαιτίας της αμήχανης και απρόσωπης σκηνοθετικής σφραγίδας, στιγμή δεν κατανοούμε τις εντάσεις της τριπλέτας στο υποκριτικό-σκηνοθετικό ménage a trois (κατά το ελληνιστί «παρτούζα»). Και πως τελειώνει μια παρτούζα; Μην το παίζετε σεμνοί όλοι ξέρετε… Ε, το κοινό είναι ας πούμε στη μειονεκτική θέση να «τα τρώει στα μούτρα» χωρίς ούτε στιγμή να έχει «χουφτώσει» ένα κάτι τις από το «ψαχνό».</p>
<p style="text-align: justify;">Για να απαντήσουμε στο κεντρικό ερώτημα, με το αίμα δεν φυτρώνει ψυχή κια τελικά αυτό που λείπει από τις φλέβες τις ταινίας είναι οι σφυγμοί, αυτοί οι ζωοφόροι σπασμοί που οργασμικά μετατρέπουν μια άμορφη μάζα από κρέας, σε οντότητα με προσωπικότητα.</p>
<p><img src="http://cdni.condenast.co.uk/426×284/s_v/TWO-FACES-OF-JANUARY02_glamour_09may14_pr_b_426x284.jpg" alt="" width="426" height="284" /></p>
<p> </p>
<p>Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το <a href="http://www.moviemonsters.gr">www.moviemonsters.gr</a></p>

Σχετικά άρθρα