Ο άνδρας είναι άπιστος από τη φύση του: Μύθος ή αλήθεια;

<p style="text-align: justify;">Δύο μελέτες που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα εξέτασαν εάν η μονογαμία μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα των αρσενικών θηλαστικών να αναθρέψουν απογόνους που θα ζήσουν αρκετά ώστε να αναπαραχθούν. Αυτός άλλωστε, είναι ο παράγοντας- κλειδί που καθορίζει εάν μια συμπεριφορά θα επιβιώσει, ή όχι από την αμείλικτη διαδικασία της φυσικής επιλογής.</p>
<p style="text-align: justify;">Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, <a href="http://www.andrologia.gr">www.andrologia.gr</a></p>
<p style="text-align: justify;">Τα αποτελέσματα μάλιστα των δύο μελετών αναφορικά με τα εξελικτικά πλεονεκτήματα της μονογαμίας, ήταν τόσο ξεκάθαρα που κατέληξαν και σε συμπεράσματα σχετικά με το ποιο είναι το μεγαλύτερο όφελος της μονογαμίας των αρσενικών. Στη μια εκ των δύο δημοσιεύσεων το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της μονογαμίας βρέθηκε να είναι η προστασία της ζωής των απογόνων, ενώ στη δεύτερη βρέθηκε να είναι η διατήρηση της αφοσίωσης της συντρόφου.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Και οι δύο μελέτες εξέτασαν την εξής υπόθεση: Από τη στιγμή που τα άρρενα θηλαστικά μπορούν να γονιμοποιήσουν πολύ περισσότερες φορές μέσα σε ένα μήνα ,ενώ τα θήλεα μπορεί να γονιμοποιηθούν μόνο μια, θα φαινόταν λογικό το ζευγάρωμα με ένα μόνο θηλυκό να μην είναι η πιο ωφέλιμη εξελικτικά διαδικασία.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Η πρώτη μελέτη που αναφέρεται στο πλεονέκτημα της προστασίας των απογόνων ανέλυσε 230 είδη θηλαστικών και βρήκε ότι όταν το αρσενικό είναι αφοσιωμένο στη σύντροφο του και προστατεύει τα μικρά του, μειώνεται ο κίνδυνος θνησιμότητας. Εάν και το δείγμα της μελέτης δε συμπεριέλαβε ανθρώπους, η λογική εξήγηση των ευρημάτων έχει ισχύ και για αυτούς, ιδιαίτερα εάν σκεφτεί κανείς τις στατιστικές που δείχνουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα, είναι πιο πιθανό να πεθάνουν κατά την παιδική ηλικία. Το εύρημα αυτό αναδεικνύοντας τη σχέση ανάμεσα στη βρεφική θνησιμότητα και τη μονογαμία θέτει το ερώτημα της προέλευσης της μονογαμίας στα θηλαστικά.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Στο σημείο αυτό έρχονται τα ευρήματα μιας μελέτης του πανεπιστημίου του Cambridge, η οποία εξέτασε την κοινωνική δομή 2545 ειδών θηλαστικών, από τα οποία το 9% ήταν μονογαμικά. Ως μονογαμικό θεωρήθηκε το αρσενικό που ζευγαρώνει μόνο με ένα θηλυκό και συνήθως μένει μαζί του μέχρι να πεθάνει. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η προστασία των απογόνων και η προφύλαξη έναντι της βρεφικής θνησιμότητας δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην ανάπτυξη της μονογαμίας. Φαίνεται όμως, ότι η εν λόγο συμπεριφορά έκανε την εμφάνιση της όταν τα θηλυκά είχαν μηδενική ανοχή απέναντι στα άλλα θηλυκά που εισέρχονταν στο πεδίο τους. Η μονογαμία λοιπόν, ανέκυψε όταν η προστασία ενός μοναδικού θηλυκού αποτελούσε για το αρσενικό την καλύτερη στρατηγική με σκοπό την αναπαραγωγή.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Μπορεί λοιπόν η μονογαμική συμπεριφορά να έκανε την εμφάνιση της για τον παραπάνω λόγο, στη συνέχεια όμως η φροντίδα που παρείχαν οι αφοσιωμένοι πατέρες στα παιδιά της προσδίδει ένα επιπλέον πλεονέκτημα, αφού αυξάνει την πιθανότητα επιβίωσης των απογόνων.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Φαίνεται δηλαδή, πως η μονογαμική συμπεριφορά ευνοείται από τη διαδικασία της φυσικής επιλογής, ενώ παράλληλα, η πατρική φροντίδα είναι η συνέπεια και όχι η αιτία της μονογαμίας. Όντας μονογαμικά λοιπόν, τα άρρενα θηλαστικά είναι πιο πιθανό να φροντίσουν τους απογόνους τους.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Η πατρική φροντίδα δεν προστατεύει μόνο από τους εξωγενείς κινδύνους, αλλά επίσης αναλαμβάνει μέρος του φορτίου της μητρικής φροντίδας, επιτρέποντας έτσι στη μητέρα να αναθρέψει περισσότερους υγιείς απογόνους, το οποίο λειτουργεί ως επιπρόσθετο εξελικτικό πλεονέκτημα. Θα χρειαστεί περεταίρω έρευνα προκειμένου να καθοριστεί ποιο είναι το εξελικτικό πλεονέκτημα που είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στην ανάπτυξη της μονογαμικής συμπεριφοράς.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Όπως είναι φυσικό, η έρευνα μέχρι στιγμής δεν είναι σε θέση να μιλήσει ξεκάθαρα για την ύπαρξη, ή την απουσία της μονογαμίας στους ανθρώπους. Κάποιοι ερευνητές για παράδειγμα ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι είναι τόσο μονογαμικοί, όσο και πολυγαμικοί, ανάλογα με τις ιστορικές και κοινωνικές περιστάσεις. Η συμπεριφορά των ανθρώπων άλλωστε, ρυθμίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την κουλτούρα και τον πολιτισμό, γεγονός που αλλάζει σημαντικά τις βασικές αρχές της εξέλιξης. Θα μπορούσε για παράδειγμα η μονογαμία στους ανθρώπους να είναι μια πολύ πρόσφατη συμπεριφορά που εκδηλώνεται στα πλαίσια του γάμου, ως πολιτισμικός διακανονισμός ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Η μελέτη που ανέδειξε την προστασία των απογόνων ως το βασικό πλεονέκτημα της μονογαμίας, μας επιτρέπει να γυρίσουμε πίσω στο εξελικτικό μας παρελθόν και να κατανοήσουμε τους σημαντικούς παράγοντες που μας έκαναν ανθρώπους. Επίσης, οι ερευνητές τονίζουν πως όταν οι πατέρες αποφασίσουν να μείνουν κοντά στις μητέρες και να μεγαλώσουν τα μικρά τους οι μητέρες μπορούν να αναθεωρήσουν τις αναπαραγωγικές τους αποφάσεις και να γεννήσουν περισσότερους υγιείς απογόνους.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p>Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.grΤο άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr        </p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα