Λίγη ώρα πριν την μεγάλη μάχη για την 8άδα, μια τελευταία ματιά στον αγώνα που μπορεί να γράψει μια ακόμη σελίδα ποδοσφαιρικού θριάμβου.
* Το 5-4-1 που χρησιμοποιεί ο Πίντο (και μπορεί να μετατρέπεται και σε 3-5-2 με τον Ρουίζ δίπλα στον Κάμπελ, όταν το επιθυμεί) είναι πολύ συμπαγές, ιδιαίτερα στο “τρίτο του γηπέδου” που χρησιμοποιεί η ομάδα της Κόστα Ρίκα) και εκμεταλλεύεται τις επιθετικές επιλογές. Ο Κάμπελ οδηγεί την επίθεση, ο Μπόρχες συνδέει τις γραμμές ιδανικά και ο Τζιανκάρλο Γκονζάλες ηγείται της άμυνας.
* Η Ελλάδα έφτασε στους 16 με κατάθεση ψυχής και αυτοσυγκέντρωσης, κόντρα σε θεωρητικά πιο “ποδοσφαιρκούς” αντιπάλους. Όμως είναι αδύνατον να την κερδίσεις, όταν το μυαλό των παικτών είναι συγκεντρωμένο 100%.
* Συχνά η άμυνα της Κοστα Ρίκα είνα ψηλά στο γήπεδο. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην βγουν οφσάιντ οι αντίπαλοι επιθετικοί και να χτυπήσουν στο ανοικτό γήπεδο, όταν συμβαίνει αυτό. Χρειάζεται όμως η κατάλληλη ασίστ από τους μέσους, την κρίσιμη στιγμή και στον σωστό χρόνο.
* Πολλές φορές η άμυνα της Κόστα Ρίκα διώχνει άτσαλα την μπάλλα, αν όμως οι γρήγοροι μεσοεπιθετικοί καταφέρουν να την “κατεβάσουν” και να την έχουν στην κατοχή τους, διαλύουν την αντίπαλη άμυνα.
* Η παρουσία του Χολέμπας ήταν καθοριστική στο ματς με την Ακτή. Και αμυντικά ήταν εξαιρετικός και επιθετικά θύμισε τις καλές του εμφανίσεις, ιδιαίτερα στην αντεπίθεση. Εκεί θα βγαίνει σε όλο το 90λεπτο ο Γκαμπόα, ο δεξιός φουλ μπακ της Κόστα Ρίκα, αφού ο Ρουίς κλείνει στους διαδρόμους, που αφήνει ο Κάμπελ. Θα γίνει τρομερή μάχη στην πτέρυγα αυτή, και από την έκβασή της, θα κριθεί σε μεγάλο ποσοστό και το ματς.
* Στημένα και ψυχραιμία, όσο θα κυλά ο χρόνος και εφόσον δεν έχει ανοίξει το σκορ, είναι σημεία κλειδιά για το ματς. Για την Ελλάδα το μυστικό είναι να μην δεχθεί πρώτη γκολ και να αναγκαστεί να “ανοιχτεί”, κάτι που θα επιδιώξει η Κόστα Ρίκα. Ένα γρήγορο τέρμα και μετά το αγαπημένο της στυλ ανάπτυξης.
Πάμε Ελλαδάρα!