Πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους καβγάδες των γονιών;

<p>Αναγνώστης μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας</p>
<p><strong><em>Ειμαι το μονο παιδι στην οικογενεια και απο πολυ μικρος θυμαμαι τους γονεις μου να τσακωνονται και να περνανε πολυ διαστημα που δεν μιλιουνται τωρα πια μενω μονος μου και οποτε ερχομαι σε επαφη μαζι τους διαπιστωνω πως συνεχιζουν να τσακώνονται και να μην μιλιουνται αλλα αυτη τη φορα εχουν και μια τρομερη εχθρα και απαθεια ο ενας για τον αλλο οταν προσπαθω να ρεγουλαρω τα πραγματα δεν καταφερνω τιποτα γιατι κανεις δεν λεει να ακουσει παλια δεν με πειραζε τοσο που τσακωνονταν γιατι το θεωρουσα κατι το συνηθισμενο αλλα τωρα πια ισως λιγο επειδη μεγαλωσα και τα βλεπω διαφορετικα λιγο ισως επειδη μαλλον εχει χειροτερευσει το πραγμα με λυπεί ολη αυτη η κατασταση ποια θεση με συμβουλευετε να κρατησω απεναντι στο θεμα και τι μπορω να κανω για να βοηθησω τη κατασταση;</em></strong></p>
<p>Αγαπητέ αναγνώστη. Απευθύναμε το ερώτημά σου στην ψυχολόγο Μαρία Φωτιάδου.</p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/psyxologoi/1fotiadou.jpg&amp;width=248" alt="Mαρία Φωτιάδου" /></p>
<p>Μια ιδέα είναι να μιλήσει ξεχωριστά στον κάθε γονέα και να ακούσει ποιες είναι οι ανάγκες τους και τι μπορεί να συμβαίνει και να καταλάβει ότι κάποιες φορές ακόμα και αν είναι κάτι που δεν αλλάζει μεταξύ τους. Αν κατανοήσει τους λόγους ακόμα και αν δεν αλλάζει η κατάσταση τουλάχιστον θα μπορεί να ξέρει τα αίτια των τσακωμών και να έχει μέσα του πιο ξεκάθαρα τα πράγματα.</p>
<p>Είναι καλύτερο να τους ακούσει ξεχωριστά γιατί αν τους μιλήσει και στους δυο μαζί είναι πολύ πιθανόν να καταλήξουν πάλι σε καβγά. Σαν παιδί τους μπορεί να τους πει που ο ίδιος νομίζει ότι κάνουν λάθος αλλά και να προτείνει αυτά που ο ίδιος πιστεύει πως μπορούν να επιλύσουν το πρόβλημα. Η κατάσταση αυτή είναι μάλλον καθημερινή και θα πρέπει να έχει στο νου του ότι ίσως και να μην αλλάζει.</p>
<p> Οι άνθρωποι αυτοί έχουν την ευθύνη της σχέσης τους και δεν μπορούμε να τον συμβουλεύσουμε βέβαια να μην ασχοληθεί καθόλου αλλά να μην αφήσει το πρόβλημα των γονέων να τον στεναχωρούν και να του αφαιρούν τη δική του χαρά στη ζωή. Πρέπει ταυτόχρονα να προσπαθήσει να βοηθήσει με μια κουβέντα αφού το κρίνει ο ίδιος απαραίτητο αλλά από την άλλη να διατηρήσει την ισορροπία στη ζωή του και να νιώθει τύψεις ή βαριά ευθύνη. Οι γονείς τους είναι ενήλικες και έχουν κάνει κάποιες επιλογές. </p>

Σχετικά άρθρα