«Σαφώς και θα στηρίξω αυτό το καινούριο μοντέλο της διοίκησης του Ρέθυμνο αλλά αυτή τη φορά από λίγο πιο μακριά», δήλωσε ο Νίκος Σαραντινός προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την αποχώρηση του από την προεδρία της ΚΑΕ Ρέθυμνο.
Ο Σαραντινός για χρόνια πρόεδρος της κρητικής ομάδας και από τα ιδρυτικά στελέχη της σε συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό «Team FM 102», έκανε μια αναδρομή στο παρελθόν του Ρεθύμνου, τόνισε ότι δεν πρέπει να ατονήσει το κοινωνικό προφίλ της ομάδας και έδωσε… ραντεβού για την συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων, η οποία θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Παρασκευή (11/7).
«Είμαι πολύ ευτυχισμένος που αποτελώ κομμάτι αυτού του οικοδομήματος που ονομάζουμε ΚΑΕ Ρέθυμνο», είπε αρχικά ο Σαραντινός. «Τον Κωστή Ζομπανάκη εμείς τον φέραμε, είναι ένας από εμάς και είναι τιμή που συνεχίζει να είναι μαζί μας.»
Όσον αφορά στις φήμες περί εκκαθάρισης στην ομάδα από τον μεγαλομέτοχο της, Κωστή Ζομπανάκη, ανέφερε: «Αυτά τα δημοσιεύματα έχουν το καλό ότι μπορεί να “αλαφρώνουν” το κλίμα και να μας κάνουν να γελάμε αλλά έχουν και ένα κακό, ότι κάποιοι άνθρωποι τα πιστεύουν, οπότε καλό είναι να σοβαρευόμαστε κάποιες φορές. Για όσους με ξέρουν, γνωρίζουν ότι εδώ και δύο χρόνια προσπαθώ να βρω την κατάλληλη στιγμή για να αποχωρήσω. Μάλιστα, όταν η ομάδα έπεσε στην Α2 κατηγορία δεν έφυγα για να μην την αφήσω εκείνη τη δύσκολη εποχή μόνη. Όταν αγαπάς κάτι, το πονάς και σκέφτεσαι την επόμενη μέρα».
Κάνοντας μία σύντομη αναδρομή στο παρελθόν στο χτίσιμο του συλλόγου, είπε: «Την περίοδο που ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια, πριν από 24 χρόνια, δεν υπήρχε κλειστό γυμναστήριο. Ο ΑΓΟΡ ήταν μία παρέα Ρεθυμνιωτών οι οποίοι έπαιζαν στο ανοιχτό γήπεδο των Τεσσάρων Μαρτύρων, οι οποίοι μόλις είχαν επιστρέψει από τις σπουδές τους και έκαναν το κέφι τους. Εκείνη την εποχή η παρέα αποτελούνταν από τον Σταύρο Λαγουδάκη, τον Μανόλη Φουρφουλάκη, τον Γιάννη Φραγάκη, το Μάνο Δομαζάκη, το Νίκο Νίνο, τον Γιώργο Μαμαλάκη και πολλούς άλλους Ρεθυμνιώτες. Πάντα υπήρχε αυτό το οικογενειακό «κλίμα», ακόμα και στις αποχωρήσεις. Η μεγαλύτερη ικανοποίηση που ένιωσα όλα αυτά τα χρόνια ήταν η αγάπη για την ομάδα γιατί πάντα είχα την έγνοια της ανανέωσης, να έρθουν πρόσωπα που πραγματικά ήθελαν να προσφέρουν.
Μέσα από όλη αυτή τη διαδρομή, θυμάμαι ένα τραπέζι με την παρέα όπου στη συζήτηση που κάναμε, τέθηκε η ερώτηση για το αν θα πάρουμε κάποια ομάδα και εγώ απάντησα «αφού ήδη έχουμε μία γιατί να μην την πάμε παρακάτω;». Ένα άλλο κομβικό σημείο ήταν η συγχώνευση με την ομάδα του Αρκαδίου, όπου εμφανίστηκε ο Τάσος Τριαντάφυλλος του οποίου η συμβολή ήταν καθοριστική. Αργότερα, όταν φτάσαμε στην πορεία για τον τελικό του κυπέλλου όπου η συμμετοχή του Στέργιου Κουφού ήταν ουσιαστική για αυτό το ξεπέταγμα της ομάδας, εμφανίστηκε ο Δημήτρης Τζέτζος που έδωσε μεγάλη ώθηση στο κομμάτι Μάρκετινγκ και φυσικά ο Γιάννης Καλαϊτζάκης που «κυνηγούσα» περίπου τρία χρόνια για να συμμετάσχει σε αυτή την οικογένεια.
Νιώθω πολύ περήφανος που μία πόλη των 20.000 κατοίκων υποστηρίζει αυτή την ομάδα και την έχει καθιερώσει στην πρώτη τετράδα με τα περισσότερα κομμένα εισιτήρια. Το μεγάλο μου απωθημένο ήταν η δημιουργία ενός νέου, μεγαλύτερης χωρητικότητας γηπέδου.
Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της ομάδας είναι ότι είχε και συνεχίζει να έχει όραμα. Χωρίς όραμα δεν υπάρχει πάθος, δημιουργία, ελπίδα και αύριο. Αυτό είναι που εμψυχώνει τους ανθρώπους και τους κάνει να ονειρεύονται , να δημιουργούν, να ενώνουν τις δυνάμεις τους.
Η πορεία των 24 χρόνων, παρά τα όποια προβλήματα, κάναμε πράξη το «όλοι μαζί». Χωρίς, όμως, να υπάρχει η επαγγελματική οργάνωση από μόνος του ο εθελοντισμός δεν μπορεί να λύσει τα θέματα. Άρα η καινούρια ταυτότητα της ομάδας συνδυάζει τον ψυχισμό και την εθελοντική δράση με την σωστή επαγγελματική οργάνωση η οποία θα διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας.
Σε όλη αυτή την πορεία φοβόμουν για το μέλλον της ομάδας και για αυτό έμενα δίπλα της. Όταν νιώσω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να φύγω σημαίνει ότι δεν φοβάμαι για το μέλλον της. Ο ρόλος του Κωστή Ζομπανάκη είναι καταλυτικός και μαζί με αυτή τη χημεία που υπάρχει μεταξύ των μετόχων δίνει το κάτι παραπάνω για να πάει αυτή η ομάδα ακόμη ψηλότερα».
Για τον τρόπο που θα είναι κοντά στην ομάδα από εδώ και στο εξής, τόνισε: «Σαφώς και θα στηρίξω αυτό το καινούριο μοντέλο της διοίκησης του Ρέθυμνο Aegean αλλά αυτή τη φορά από λίγο πιο μακριά, όπως επιβάλλεται σε κάθε άνθρωπο που κάνει τον κύκλο του και δίνει τη δυνατότητα σε νέα πρόσωπα να προσφέρουν το δικό τους λιθαράκι.
Δεν θέλω να αφήσω να ατονήσει το κοινωνικό προφίλ της ομάδας που αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα που την έδεσε με την κοινωνία σε μία αμφίδρομη σχέση που συνεχίζει να χτίζεται κανονικά. Παράλληλα θέλουμε μία ανταγωνιστική ομάδα που θα στέκεται επάξια στα παρκέ της Α1. Ένα μεγάλο ευχαριστώ, για αυτά τα 24 χρόνια, στους συνεργάτες μου.
Ραντεβού στη Γενική Συνέλευση την επόμενη Παρασκευή με όλους τους μετόχους παρόντες».