<p>Είναι κυριολεκτικά αγνώριστος. Ο κατά τ' άλλα απόλυτα αναγνωρίσιμος Σταύρος Θεοδωράκης, στις αρχές της δεκαετίας του '80 ποζάρει με εντελώς διαφορετικό στυλ ένα καλοκαίρι στην Κρήτη και μιλά για αυτό, με τον δικό του τρόπο.<br /><br />Ο Σταύρος Θεοδωράκης φιλοξενείται στο μεγάλο αφιέρωμα της Athens Vοice για το καλοκαίρι – ένα τεύχος θεσμό όπου δεκάδες επώνυμοι περιγράφουν ένα σημείο της χώρας. Ο Θεοδωράκης με χαβανέζικη βερμούδα, λευκό φαρδύ ξεκούμπωτο μπλουζάκι, σκούρα γυαλιά και μαλλιά φράντζα ποζάρει ανέμελα.<br /><br />Στο κείμενο γράφει μεταξύ άλλων: «Πάντα με τρόμαζε η απόσταση από τα αστέρια. Πόσο μικροί είμαστε; Πόσο «ένα τίποτα»; Και ποιος υπάρχει εκεί; Ποιος μας κοιτάει; Ποιος γελάει;<br /><br />Αυτά τα συζητούσες όταν δεν υπήρχε έρωτας γιατί όταν υπήρχε δεν μιλούσες. Μόνο έθαβες τις πατούσες σου στην άμμο μη σε πάρει ο έρωτας και σε πετάξει στα βράχια. Α! δεν μου άρεσε η άμμος. Προτιμούσα το μικρό βότσαλο. Σαν και αυτό το μαύρο που συναντάς στην Αγία Ρουμέλη βγαίνοντας από το φαράγγι της Σαμαριάς. Εκεί κοιμήθηκα χωρίς υπνόσακο. Με κάτι τσουβάλια που είχαμε κλέψει από την ταβέρνα. Τις πατάτες που είχαν μέσα τα τσουβάλια δεν τις είχαμε κλέψει. Τις στοιβάξαμε σε μια άκρη και το πρωί επιστρέψαμε και τα τσουβάλια.»</p>
<p><img src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/mon1.png" alt="" width="470" height="301" /></p>
<p><br /><br />Πηγή: <span style="text-decoration: underline;">Athensvoice</span></p>