<p>Απόσπασμα από κείμενου του ψυχοθεραπευτή Βίλχεμ Ράιχ</p>
<p>Ή εμπειρία επιβεβαιώνει κάθε φορά ότι ή απο­δέσμευση τής γεννητικής λίμπιντο έχει εξ ίσου με­γάλη σημασία καί στην ψυχαναλυτική θεραπεία των γυναικείων νευρώσεων. Παρόλο πού ή ψυχα­νάλυση εχει νά παλέψει μ’ εναν κόσμο γεμάτο προκαταλήψεις, έλλειψη κατανόησης και άνειλικρίνεια, οφείλει ωστόσο νά υποστηρίζει ακλόνητα την άποψη πού άπεκόμισε άπό την εμπειρία, όι ότι δηλαδή κατά βάση οι ίδιοι μηχανισμοί δρουν καί στον άνδρα και στή γυναίκα, παραλλαγμένοι φυ­σικά σέ ό,τι άφορα τό φύλο.</p>
<p>Ή απώθηση τής επι­θυμίας γιά αυνανισμό είναι κατά μέσον όρο πιό έντονη στή γυναίκα έξ αιτίας τής πολύ συχνής μετάθεσης του γεννητικοΰ ερωτισμού άπό τόν κόλ­πο στήν κλειτορίδα αλλά καί πιό περίπλοκη έξ αιτίας τής επιθυμίας της γιά άρσενικότητα. Ή διάλυση των αιμομικτικών φαντασιώσεων και ή εξαφάνιση των ενοχικών συναισθημάτων, οδηγούν συχνά στον αύνανισμό, πού έχει πάντοτε άπελευθερωτικό αποτέλεσμα. (Ή ασθενής πρέπει νά φθά- σει στον αυνανισμό μέ δική της θέληση). Στις παντρεμένες γυναίκες ό δρόμος τής γεννητικής ικανοποίησης δεν χρειάζεται νά περάσει άπό τόν αυνανισμό εάν ό σύζυγος είναι ικανός.</p>
<p>’Αλλά καί στούς άνδρες, ιδιαίτερα όταν εχουμε νά κάνουμε μέ σοβαρές ανικανότητες, συναντάμε συμβατικά πράγματα πού δεν θά πρέπει νά τά ύποτιμοΰμε, άν θέλουμε νά μπορέσει ν’ άντικατασταθεΐ ό αύνανισμός μέ μιά ετεροφυλόφιλη προσκόλληση καί μέ σεξουαλικές σχέσεις. Τά φράγματα αύτά όμως γίνονται άσήμαντα άν τά συγκρίνουμε μέ τις γυναικείες δυσκολίες κυρίως δταν πρόκειται γιά κορίτσια πού έχουν μεγαλώσει σ’ ενα κατα­πιεστικό περιβάλλον. Μιά ασθενής πού ύπέφερε άπό ίδεοψυχαναγκαστική νεύρωση καί πού άπεΐχε άπό κάθε σεξουαλική πράξη, όχι μόνον έξ αιτίας τής κοινωνικής συμβατικότητας άλλά καί έξ αι­τίας μιας ψυχαναγκαστικής άρνησης τοΰ άνδρα, δέν έπέτρεπε στον εαυτό της τον αυνανισμό ακόμη καί μετά άπό μιά πλήρη άνάλυση πού είχε οδη­γήσει σέ μιά ευρύτατη εξάλειψη των συμπτωμά­των της.</p>
<p>Λίγο καιρό μετά, θεραπεύτηκε εντελώς δταν παντρεύτηκε καί γνώρισε τή γεννητική ικα­νοποίηση. Μιά άλλη νεαρή κοπέλα, πού προερχό­ταν άπό ενα περιβάλλον πιό φιλελεύθερο, δσον άφορα τή σεξουαλικότητα, υποβαλλόταν σέ ψυ­χανάλυση, υποτίθεται έξ αιτίας τής ενούρησης πού παρουσίαζε, άλλά στήν πραγματικότητα επειδή εμενε προσκολλημένη σ’ εναν άνδρα πού τήν είχε έγκαταλείψει, άφοΰ είχε μαζί της μια και μονα­δική σεξουαλική έπαφή γιατρεύτηκε άπό τή στά­ση της αύτή καί άπό ορισμένα άλλα νευρωσικά συμπτώματα καί λίγο άργότερα εΐχε ενα δεσμό μέ εναν άλλο άνδρα μέ τον όποιο καί γνώρισε μιά πλήρη ικανοποίηση. Μιά άλλη κοπέλα, πού εΐχε μείνει ψυχρή στή διάρκεια διάφορων δεσμών, θεραπεύτηκε με την ανάλυση, από σύμπλεγμα κατωτερότητάς της, όπως και από πολλά ίδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα. Στις περιπτώσεις πού άναφέραμε, ή ψυχανάλυση είχε προκαλέσει απλώς τήν έξάλειψη μιας προσκόλλησης στον πατέρα. Το νά ισχυριστούμε δτι μιά ικανοποιητική σεξουα­λική εμπειρία θά είχε θεραπεύσει τις γυναίκες αύτές, δέν θά ταίριαζε φυσικά μέ τά γεγονότα.</p>
<p>Πριν να είναι σε θέση να δοκιμάσουν αυτές τις εμπειρίες, έπρεπε πρώτα να τις άπαλλάξει ή ανά­λυση από τις νευρωσικές τους άντιδράσεις. Συχνά ακούμε να γίνεται λόγος για νευρολόγους πού συνιστούν το γάμο σε υστερικές νέες γυναίκες. Όταν πρόκειται για μικρές πρόσφατες νευρωσι­κές διαταραχές ή για καταστάσεις ελαφρού άγ­χους, ό γάμος μπορεί μερικές φορές νά βοηθήσει ποτέ όμως σέ περιπτώσεις, όπου ή απώθηση είναι παρούσα καί ιδιαίτερα ή άπώθηση τής γεννητικής λίμπιντο. Σε περιπτώσεις τέτοιας φύσης, ο γάμος μπορεί νά είναι καταστρεπτικός. Το ίδιο ισχύει και για τη συμβουλή που συχνά δίνουν οί νευρο­λόγοι σέ άνδρες νευρωσικούς που άπέχουν σε­ξουαλικά, όταν τους προτρέπουν νά φτιάξουν ενα δεσμό. Οποιος δίνει παρόμοιες συμβουλές, πα­ραβλέπει τό γεγονός ότι ό ασθενής, ένας ερυθροφοβικός γιά παράδειγμα, δεν έχει καμιά πρόσβαση στή γεννητικότητά του, γιατί αυτή έχει απωθηθεί καί μετατεθεί στο πρόσωπο.</p>
<p>Σε ό,τι άφορα τον αυνανισμό που έχει αρχίσει ή που συνεχίζεται στη διάρκεια της ανάλυσης, πρέπει να πουμε ότι ο κίνδυνος καθήλωσης σ’ αυ­τόν τόν τρόπο ικανοποίησης δέν υπάρχει, παρά εάν ό αυνανισμός κυριαρχεί πάνω στην εκτόνωση τής λίμπιντο καί συνοδεύεται άπό ενα συναίσθη­μα ενοχης, που είναι συχνά πολύ δύσκολο να εξα­λείψουμε. ’Αντίθετα, δεν γνωρίζω καμιά περίπτω­ση όπου ό αύνανισμός που γίνεται στη διάρκεια της ανάλυσης να έχει κάνει πιό δύσκολη τήν προ­σέγγιση στή γεννητική ένωση με το σύντροφο, ύστερα άπό τή λύση των φαντασιώσεων καί της ενοχης.</p>