Κύστεις ήπατος: Τι είναι και πώς θεραπεύονται;

<div><span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;">Γράφει ο Ανδρέας Μπακογιάννης – Χειρουργός / Χειρουργός Ήπατος</span></div>
<div>
<div>
<div><span style="font-size: small;"> </span></div>
<div><span style="font-size: small;"> </span></div>
<div><span style="font-size: small;"> </span></div>
<div><span style="font-size: small;">Με τον όρο κύστεις ή κυστικές βλάβες ήπατος περιγράφουμε μια ευρεία γκάμα νόσων του ήπατος οι οποίες μορφολογικά έχουν χαρακτήρα κύστεως.</span></div>
<p><span style="font-size: small;">Στον πίνακα παρατίθενται οι νόσοι που παρουσιάζονται ως κύστεις:</span></p>
<table>
<tbody>
<tr>
<td>
<p><span style="font-size: small;"><strong>ΚΥΣΤΙΚΕΣ ΒΛΑΒΕΣ ΗΠΑΤΟΣ</strong></span></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td>
<p><span style="font-size: small;">Παρασιτικές κύστεις-εχινόκοκκος κύστη</span></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: small;">Απλές κύστεις</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: small;">Νεοπλασματικές κύστεις</span>
<p><span style="font-size: small;">Κυσταδένωμα</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Κυσταδενοκαρκίνωμα</span></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: small;">Πολυκυστική νόσος ήπατος των ενηλίκων</span>
<p><span style="font-size: small;">Πολυκυστική νόσος ήπατος των ενηλίκων συνδυαζόμενη με πολυκυστική νόσο νεφρών </span></p>
<p><span style="font-size: small;">Πολυκυστική νόσος ήπατος των ενηλίκων χωρίς συμμετοχή των νεφρών</span></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: small;">Μετατραυματικές κύστεις</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: small;">Περιηπατικές ψευδοκύστεις λόγω οξείας παγκρεατίτιδας</span></td>
</tr>
<tr>
<td>
<p><span style="font-size: small;">Άλλα νεοπλάσματα</span></p>
<p><span style="font-size: small;">    Μεταστατικά βλεννώδη αδενοκαρκινώματα</span></p>
<p><span style="font-size: small;">    Κυστική εκφύλιση πρωτοπαθών ή μεταστατικών κακοηθειών</span></p>
</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p><span style="font-size: small;">Οι πιο πολλές κυστικές βλάβες στο ήπαρ είναι καλοήθεις, αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι και ορισμένες κακοήθεις νόσοι έχουν κυστικό χαρακτήρα, όπως φαίνεται στον πίνακα.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Ανάλογα με την περίπτωση είναι δυνατό να υπάρχουν ή όχι συμπτώματα τα οποία να οφείλονται στην κύστη. Αυτό θα αναλυθεί πιο κάτω όπου θα περιγραφούν συνοπτικά οι νόσοι που αναγράφονται στον πίνακα.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Γενικά αυτά που πρέπει να διευκρινιστούν σε κάποιον άρρωστο με κυστική βλάβη στο ήπαρ είναι τα εξής:</strong></span></p>
<ol>
<li><span style="font-size: small;">Να τεθεί σίγουρη διάγνωση για την κυστική βλάβη – δηλαδή τί ακριβώς είναι η βλάβη που έχει ο ασθενής</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Να διευκρινισθεί εάν τα συμπτώματα του ασθενούς οφείλονται στην κυστική βλάβη</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Να καθοριστεί εάν και πότε χρειάζεται να εφαρμοστεί κάποια θεραπεία</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Να επιλέξουμε την κατάλληλη θεραπεία</span></li>
</ol>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Η πλειονότητα των κυστικών ηπατικών βλαβών είναι χωρίς συμπτώματα και έχουν ανευρεθεί τυχαία σε κάποια εξέταση. Οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις είναι </strong></span></p>
<ol>
<li><span style="font-size: small;">Μια κυστική βλάβη ανευρίσκεται τυχαία για άσχετο λόγο σε κάποιον ασυμπτωματικό ασθενή</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Μια κυστική βλάβη ανευρίσκεται σε ασθενή με ιστορικό κάποιας κακοήθειας</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Μια κυστική βλάβη ανευρίσκεται κατά την διερεύνηση για κάποια ενόχληση από το ανώτερο πεπτικό</span></li>
</ol>
<p><span style="font-size: small;">Στην περίπτωση ασθενούς με ιστορικό κακοήθειας θα πρέπει να διευκρινισθεί εάν η κυστική βλάβη έχει κάποια σχέση με την κακοήθεια.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Τα πιο συχνά πιθανά συμπτώματα από μια κυστική βλάβη μπορούν να είναι: κοιλιακός πόνος, διάταση κοιλίας, έμετος, δυσπεπτικά ενοχλήματα, πυρετός, εφιδρώσεις, πόνος στον ώμο.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Διάγνωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η διάγνωση τίθεται με την βοήθεια του υπερηχογραφήματος και της αξονικής τομογραφίας με σκιαγραφικό, όπου θα τεθεί η ακριβής διάγνωση και θα καθοριστεί η φύση της κυστικής βλάβης. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιθανό να χρειαστεί και μαγνητική τομογραφία εάν υπάρχει διαγνωστικό δίλημμα.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Ανάλυση του υγρού της κύστης ίσως είναι απαραίτητο σε ορισμένες περιπτώσεις, καθώς μπορεί να βοηθήσει στην διάγνωση, όταν υπάρχει αμφιβολία.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>ΑΠΛΕΣ ΚΥΣΤΕΙΣ</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Είναι οι πιο συχνές κυστικές αλλοιώσεις στο ήπαρ. Είναι απόλυτα καλοήθεις και μπορούν να υπάρχουν σε οποιοδήποτε σημείο του ήπατος. Στις μισές περίπου περιπτώσεις υπάρχει μόνο μια κύστη, ενώ στις υπόλοιπες υπάρχουν δυο ή και περισσότερες.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Κλινική εικόνα</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Στις περισσότερες περιπτώσεις (&gt;90%) οι κύστεις δεν προκαλούν κάποιο σύμπτωμα και ανευρίσκονται σε τυχαία εξέταση ή κατά την διάρκεια κάποιας επέμβασης.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Διάγνωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η διάγνωση τίθεται όπως είπαμε και πιο πάνω με υπερηχογράφημα ή/και αξονική τομογραφία.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Θεραπεία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Οι ενδείξεις για θεραπεία είναι:</span></p>
<ol>
<li><span style="font-size: small;">Η ύπαρξη συμπτωμάτων από την κύστη, όπως πόνος, αίσθηση διάτασης</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Αιμορραγία εντός της κύστης</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Διαγνωστική αβεβαιότητα</span></li>
</ol>
<p><span style="font-size: small;">Η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η χειρουργική και γίνεται συνήθως λαπαροσκοπικά, ανάλογα πάντοτε με την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης. Υπάρχουν διάφορες επεμβάσεις που γίνονται ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Συνήθως αφαιρείται η κύστη με το μεγαλύτερο μέρος του τοιχώματος της ενώ ένα μικρό τμήμα τοιχώματος παραμένει στη θέση του και καταστρέφεται από τον χειρουργό. Σε ειδικές περιπτώσεις είναι πιθανό να απαιτηθεί μέχρι και ηπατεκτομή.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Θεραπείες με αναρρόφηση της κύστης και έγχυση σκληρυντικών ουσιών εντός αυτής δεν έχουν καλά αποτελέσματα και είναι πιθανό να δημιουργήσουν περισσότερες επιπλοκές.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΟΣ ΚΥΣΤΗ</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Ο εχινόκοκκος είναι ένα παράσιτο το οποίο μπορεί να προσβάλει και τον άνθρωπο. Περιληπτικά η διαδικασία μόλυνσης του ανθρώπου είναι η εξής: Τα αυγά του παρασίτου αποβάλλονται με τα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου και μολύνουν χόρτα και φρούτα. Τα αυγά καταναλώνονται από ζώα-γιδοπρόβατα και τον άνθρωπο είτε μέσω άπλυτων χορταρικών είτε με στενή επαφή με μολυσμένους σκύλους. Αφού καταναλωθούν τα αυγά εισέρχονται σε διάφορα όργανα του ανθρώπου, συνήθως όμως στο συκώτι και τους πνεύμονες. Με τον ίδιο τρόπο που μολύνεται ο άνθρωπος μολύνονται και τα γιδοπρόβατα που κατανάλωσαν τα αυγά. Όταν τα γιδοπρόβατα αυτά πεθάνουν ή σφαγιασθούν και τα εντόσθιά τους άβραστα τα καταναλώσουν σκύλοι τότε μολύνονται οι σκύλοι και η αλυσίδα συνεχίζεται.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Κλινική εικόνα</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η νόσος εμφανίζεται με την δημιουργία των εχινόκοκκων κύστεων που περιέχουν παράσιτα, στα προσβεβλημένα όργανα, συνήθως συκώτι ή πνεύμονες. Εξ αιτίας του γεγονότος ότι οι κύστεις αυξάνονται αργά σε μέγεθος τα συμπτώματα αργούν να εμφανισθούν και μπορεί να είναι κοιλιακός πόνος, ψηλαφητή μάζα, ναυτία, ίκτερος, χολαγγείτιδα και άλλα πιο ειδικά συμπτώματα. Η ρήξη της κύστεως είναι δυνατό να προκαλέσει αναφυλακτικό σοκ.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Διάγνωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Το ψάξιμο για εχινόκοκκο κύστη συνήθως θα γίνει στη βάση της κλινικής υπόνοιας και των επιδημιολογικών στοιχείων, καθώς συνήθως ο ασθενής δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο σύμπτωμα.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η εξέταση αίματος με ειδική τεχνική (ELISA) έχει 95% ευαισθησία και περίπου 90% ειδικότητα και θα μας δείξει εάν ο ασθενής πάσχει από εχινόκοκκο κύστη.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Το σημείο στο οποίο βρίσκεται η εχινόκοκκος κύστη καθώς και επιβεβαίωση της διάγνωσης θα μας τα δείξουν το υπερηχογράφημα, η αξονική τομογραφία και σε ορισμένες περιπτώσεις η μαγνητική τομογραφία.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Θεραπεία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η θεραπεία θα πρέπει να αρχίσει αμέσως μόλις τεθεί η διάγνωση. Στις θεραπευτικές μεθόδους έχουμε φαρμακευτική θεραπεία, διαδερμική θεραπεία και χειρουργική θεραπεία οι οποίες είναι δυνατό να συνδυαστούν μεταξύ τους στον ίδιο άρρωστο. Το είδος της θεραπείας καθώς και η χρονική στιγμή που θα εφαρμοσθεί θα καθοριστούν από τα χαρακτηριστικά της εχινόκοκκου κύστης σε κάθε άρρωστο ξεχωριστά. </span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η φαρμακευτική θεραπεία μόνη της, συνήθως με albendazole (praziquatel), έχει 30% ποσοστό επιτυχίας. Συνεπώς θα πρέπει να εφαρμόζεται σε συνδυασμό με διαδερμική ή χειρουργική θεραπεία.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η διαδερμική θεραπεία (P.A.I.R.) συνίσταται στην παροχέτευση διαδερμικά υπό αξονικό τομογράφο της κύστης, έγχυση εντός αυτής παρασιτοκτόνου φαρμάκου και ξανά αναρρόφηση. Η επιλογή αυτής της μεθόδου θα γίνει ανάλογα με την περίπτωση και τις ειδικές συνθήκες κάθε ασθενούς.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η χειρουργική θεραπεία συνίσταται σε αφαίρεση της κύστης με ολόκληρο το τοίχωμα της ή μέρος αυτής ή ακόμη και ηπατεκτομή. Έχει το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας και η ακριβής επιλογής της μεθόδου και του χρόνου στον οποίο θα εφαρμοσθεί είναι κάτι που θα αποφασιστεί για κάθε περίπτωση ασθενούς ξεχωριστά.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΚΥΣΤΕΙΣ</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Με τον όρο αυτό περιγράφουμε δυο σπάνιες οντότητες, το κυσταδένωμα και το κυσταδενοκαρκίνωμα ήπατος. Εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Πρόκειται για σπάνιες νόσους με το μεν κυσταδένωμα να είναι καλόηθες και πιο συχνό μεταξύ των δυο και το κυσταδενοκαρκίνωμα να είναι κακόηθες και πιο σπάνιο.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Κλινική εικόνα</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Σε αντίθεση με τις απλές κύστεις εδώ οι ασθενείς έχουν συμπτώματα στις περισσότερες περιπτώσεις. Κοιλιακός πόνος, ναυτία διάταση κοιλίας ακόμη και αποφρακτικός ίκτερος είναι κάποια από τα πιθανά συμπτώματα.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Διάγνωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Το υπερηχογράφημα και η αξονική τομογραφία είναι και πάλι οι εξετάσεις που θα βάλουν την διάγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως απαιτηθεί και μαγνητική τομογραφία και ίσως και ανάλυση του υγρού της κύστης.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Θεραπεία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η θεραπεία είναι χειρουργική και συνίσταται στην πλήρη εκτομή της κύστης είτε με εκπυρήνιση είτε με ηπατεκτομή, ανάλογα με την περίπτωση.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΗΠΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Είναι κληρονομική και σχετίζεται με επικρατές αυτοσωμικό γονίδιο. Έχει δυο τύπους. Ο ένας συνδυάζεται με πολυκυστικούς νεφρούς και ο άλλος όχι. Στην πολυκυστική νόσο ήπατος των ενηλίκων το ηπατικό παρέγχυμα καταλαμβάνεται από κύστεις σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% σε αντίθεση με την περίπτωση που κάποιος έχει πολλαπλές απλές κύστεις, όπου δεν συμβαίνει αυτό.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Κλινική εικόνα</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Οι περισσότεροι ασθενείς είναι χωρίς συμπτώματα και δεν χρειάζονται θεραπεία. Πιθανά συμπτώματα που ίσως εμφανιστούν είναι κοιλιακός πόνος, διάταση κοιλίας, πυρετός, αιμορραγία εντός κάποιας κύστεως. Οι ασθενείς θα πρέπει να υποβληθούν σε έλεγχο για ανευρύσματα εγκεφάλου.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Διάγνωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Τίθεται με το υπερηχογράφημα και την αξονική τομογραφία.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Θεραπεία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Ανακουφιστικές αν και όχι θεραπευτικές είναι προσεγγίσεις όπως εκτομή κάποιων κύστεων για μείωση του όγκου του ήπατος ή αναρρόφηση των κύστεων και σκληροθεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως απαιτηθεί μεταμόσχευση ήπατος.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>ΚΥΣΤΙΚΕΣ ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΒΛΑΒΕΣ</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυνατό κακοήθεις βλάβες στο ήπαρ να εμφανίζονται με κυστική μορφή. Αυτό μπορεί να συμβεί σε ασθενείς με ιστορικό βλεννώδους καρκινώματος στο παχύ έντερο, νευροενδοκρινούς καρκινώματος, στρωματικού όγκου(GIST), καθώς και σε ορισμένες περιπτώσεις ηπατοκυτταρικού καρκινώματος.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η διάγνωση θα τεθεί με υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία και ίσως και μαγνητική τομογραφία και η θεραπευτική προσέγγιση θα αποφασιστεί για κάθε ασθενή ξεχωριστά ανάλογα με την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>ΚΥΣΤΕΙΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Εμφανίζονται μετά από κάποιο τραυματισμό του ήπατος ή κάποιο χειρουργικό χειρισμό στο ήπαρ. Συνήθως είναι ασυμπτωματικές και δεν χρήζουν θεραπείας. Ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να απαιτηθούν ειδικοί χειρισμοί.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>ΗΠΑΤΙΚΕΣ ΨΕΥΔΟΚΥΣΤΕΙΣ</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Επίσης σπανίως είναι δυνατό να εμφανιστούν ψευδοκύστεις κατά την διάρκεια ενός επεισοδίου οξείας παγκρεατίτιδας. Δεν απαιτείται κάποια θεραπεία.</span></p>
<div><span style="font-size: small;">Πηγή: www.nowdoctor.gr </span></div>
</div>
</div>

Σχετικά άρθρα