Ερωτεύτηκα έναν μπάρμαν: Και τώρα τι κάνω;

<p style="text-align: justify;"><strong><em>Aναγνώστριά μας, </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Είμαι 34 χρόνων και γνώρισα πριν δύο χρόνια σε διακοπές ένα παιδί μπάρμαν 37. Αμέσως μου πρότεινε να πάω στο δωμάτιο του έγινε αμέσως κάτι αλλά όχι ολοκληρωμένο σεξ. Μου είπε ότι πονάει ουρολοιμωξη κτλ… αλλα και ότι είμαι πολύ τρυφερη κι αυτός έχει χρόνια να κάνει κάτι τέτοιο. Γελαγαμε πολύ μαζί πιστεύω υπήρχε μια έλξη μου ανέφερε βέβαια ότι είχε ένα κόλλημα με μια που θα αγαπιούνται πάντα που όμως έχει παντρευτεί Έφυγα, μετά από μέρες με πήρε σε δυο βδομάδες γιανα μου πει να πάω στο μπαρ που βρήκε δουλειά. Πήγα με φίλες και ξανάγινε κάτιόχι πάλι ολοκληρωμένα μια να αποκοβεται μια να είναι ερωτικά δεν προχωραγε. Ούτε εγω έκανα πολλές κινήσεις αισθανόμουν παχουλη κλπ… Έχω πολύ καιρό να κάνω σχέση γενικά φοβάμαι αλλά είχα παλιότερα για πολλά χρόνια. Εκεινος δεν ξέρω ακριβώς. Θα πρέπει να χει ζήσει άσχημα παιδικά χρόνια με εγκατάλειψη πατέρα. Όταν μου πε αγάπη μου μια μέρα στο τηλέφωνο την αλλη μέρα μου είπε στοπ, είχε χάσει και τη δουλειά του και έλεγε οτι να ναι «με πηρε η πρώην μου πρέπει να δω τι θα κανω έχω ζορια» κλπ Είδα μετά από καιρό ξανα μια κινηση του στο facebook και χαρηκα και πιστεύω και εκείνο,  Aθήνα ήρθε μια μετά μόνο σπίτι μου τρυφερά αλλά δεν έγινε κάτι πιο πολύ. </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Αρχίσαμε να μιλάμε για 7 μήνες τον έπαιρνα εγώ γιατί ηξερα ότι δεν έχει λεφτά. Σταδιακά γινόταν απότομος το παιζε και καλά σκληρός αλλά πιστεύω ότι χαιρόταν το σήκωνε σχεδόν πάντα. Όταν του εστειλα σ αγαπώ έγινε ένα θέμα «εγώ είμαι άλλου τι θες να παντρευτούμε» κλπ… αλλά μετά ξαναμιλησαμε. Ξανά οταν το προχωρούσαν λίγο άρχιζαμε να ειμαστε φιλαρακια, φιλικά είχαμε κάτι ερωτικό κτλ. Μετά ψυχραινομουν αλλά το προσπαθουσα παλι. Μια μετά μαλωσαμε για μια βλακεία και άρχισε τα ιδια, ουρλιαζε κλπ, του έστειλα καποια μηνύματα και μετα δεν τον ξαναπηρα, του είπα είσαι ανίκανος να αγαπησεις και αλλά ήμουν χάλια Αυτος το μονο που κάνει είναι κάποιες κινήσεις σε φίλους μου στο facebook να γίνουν φίλοι κάποια πολύ χαλαρά. Ποια είναι η γνώμη σας τον σκέφτομαι κάπως ακόμα. Είμαι απο ανετη οικογενεια με πολλές σπουδές παίζει ρόλο αυτό δεν τον πιστεύω ότι δεν έχει αισθανθεί πράγματα για μένα. Τι πιστεύετε;</em></strong></p>
<p><span>Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά η <strong>Μαρία Μπερή </strong></span></p>
<p>Ψυχολόγος – Λογοθεραπεύτρια</p>
<p>Msc Ψυχολογία και ΜΜΕ</p>
<p>Υποψήφια Διδάκτωρ Ψυχολογίας των Διαπροσωπικών Σχέσεων –</p>
<p>Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.</p>
<p><img src="/contentfiles/DrouzaPhotos/maria%20beri.jpg" alt="" width="99" height="130" /></p>
<p style="text-align: justify;">Καθώς διάβαζα το σχόλιό σας διέκρινα μεγάλη αγωνία και ένταση. Φαίνεται ότι στο διάστημα αυτών των δύο χρόνων είχατε πολλές συναισθηματικές διακυμάνσεις και σημαντικά διαστήματα αβεβαιότητας. Ωστόσο υπάρχει κάτι που εμποδίζει τον κύκλο της συγκεκριμένης γνωριμίας – σχέσης να κλείσει και σύμφωνα με την περιγραφή σας, είναι αμφίπλευρο. Αρχικά, επιτρέψτε μου να σταθώ στην οικονομική παράμετρο. Έχει πλέον διαπιστωθεί, τόσο ερευνητικά, όσο και στην τριβή με την καθημερινότητα, ότι η επαγγελματική ανασφάλεια έχει αρνητικές συνέπειες στις ρομαντικές σχέσεις. Όταν η δυνατότητα βιοπορισμού διακυβεύεται, δεν υπάρχει η ίδια διάθεση φλερτ, ανακάλυψης του άλλου και αμοιβαιότητας. Αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα ερχόταν πρώτο στις προτεραιότητες ενός νέου ανθρώπου, υπό το βάρος της επιβίωσης μπαίνει σε δεύτερο ή τρίτο πλάνο. Ας μην ξεχνούμε επίσης τη σημασία που έχει τόσο το επάγγελμα, όσο και το εισόδημα για τον άνδρα ως κοινωνικό ον. Ακόμη και στην Ελλάδα της κρίσης, όταν οι γυναίκες συνεισφέρουν μεγαλύτερο ή και το μοναδικό κάποιες φορές μισθό στο κοινό ταμίο, οι σύντροφοί τους μοιάζουν να το διαχειρίζονται με δυσκολία, επιδεικνύοντας επιθετικότητα ή/ και συναισθηματική απόσυρση.</p>
<p style="text-align: justify;">Αναφορικά με το ζήτημα του οικογενειακού πλαισίου που αναφέρατε, σαφώς και υπάρχουν βιβλιογραφικά τεκμήρια τα οποία υπογραμμίζουν τη σημασία μιας υγιούς σχέσης με τους γονείς ως προυπόθεση αρμονικών σχέσεων, φιλικών και ερωτικών, στην ενήλικη ζωή. Εφόσον κάποιος δυσκολεύεται να διαχειριστεί τραύματα του παρελθόντος, θα ήταν καλό να ασχοληθεί με αυτά πιο συστηματικά, με την καθοδήγηση ειδικού. Ξεπερνώντας τις δυσκολίες, οι σχέσεις θα γίνουν ένα πεδίο γόνιμης ανταλλαγής και άντλησης θετικών συναισθημάτων.</p>
<p style="text-align: justify;">Η αφήγησή σας μου δημιούργησε επίσης την αίσθηση ενός μοτίβου «παιχνιδιού»: χωρισμοί, επανασυνδέσεις, συναντήσεις, εναλλαγές συναισθημάτων, μηνύματα, τηλεφωνήματα αλλά ποτέ ουσιαστική σχέση. Μας δίνεται η εντύπωση μιας αλληλεπίδρασης που απολαμβάνετε και οι δύο, ο καθένας με δικούς του όρους, χρόνους και πρωτοβουλίες, ως ένα είδος αναμέτρησης. Παρόλα αυτά, για να μακροημερεύσει η ερωτική σχέση, αναζητά κοινούς τόπους, συντονισμό και ομαδικό πνεύμα.</p>
<p> </p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα