Εκφοβισμός ανάμεσα στα αδέρφια: Τι να κάνεις εάν συμβεί

<p><strong>Εκδήλωση εκφοβιστικής συμπεριφοράς σε σχέση με τα αδέλφια</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ο επαναλαμβανόμενος εκφοβισμός ενός παιδιού από τον αδελφό/ή του αποτελεί δυνατό δείκτη πρόβλεψης θυματοποίησής του από τα συνομήλικα παιδιά στο σχολείο. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι τα μικρότερα αδέλφια αντιγράφουν τα μεγαλύτερα και οι συχνές συγκρούσεις ανάμεσά τους καλλιεργούν αρνητική διάθεση και παραβατική συμπεριφορά. Ένας μεγάλος αριθμός παιδιών που είναι θύματα εκφοβισμού από τα αδέλφια τους στο σπίτι εμπλέκονται σε εκφοβιστικές συμπεριφορές.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Εντοπίζοντας τα σημάδια του εκφοβισμού Αντιμετωπίζοντας το παιδί -θύμα</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Είναι δύσκολο ν ' αναγνωρίσεις ότι το παιδί σου είναι θύμα εκφοβισμού. Οι πληγές στο σώμα είναι σπάνιες. Πιο συχνά θα παρατηρηθούν αλλαγές στη συμπεριφορά του, όπως είναι η άρνηση να πηγαίνει σχολείο, ο φόβος και το άγχος για το σχολείο, η εμφάνιση συναισθημάτων λύπης και ανασφάλειας, η μείωση της σχολικής του επίδοσης, η παραίτηση από χόμπι και ενδιαφέροντα, η επιθυμία να κάμει «κακό» σε άλλο παιδί.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα θύματα του εκφοβισμού χρειάζονται την υποστήριξη των γονιών τους. Ζητείται από τους γονείς να ακούσουν προσεχτικά το παιδί τους και να προσπαθήσουν να αντιληφθούν τα όσα βιώνει και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δέχεται τους εκφοβισμούς. Τα παιδιά που γίνονται θύματα συχνά το κρύβουν από τους γονείς τους. Φοβούνται τις αντιδράσεις τους. Αν το παιδί σας αποτελεί θύμα εκφοβιστικής συμπεριφοράς, χρειάζεται την κατανόηση και την εμπιστοσύνη σας. Ακούστε το παιδί σας, εμπιστευτείτε το. Δώστε την ανάλογη συμβουλή συζητώντας διάφορους τρόπους αντιμετώπισης του συγκεκριμένου προβλήματος.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι πολύ σημαντικό να καταφέρουν οι γονείς να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή του, πείθοντάς το ότι αξίζει και μπορεί να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες με τη δική τους συμπαράσταση και στήριξη. Ενισχύστε την ικανότητά του να δοκιμάζει και να χειρίζεται από μόνο του καινούριες καταστάσεις. Ενθαρρύνετέ το να κάνει νέες φιλίες εντός και εκτός του σχολείου. Η εμπλοκή του παιδιού σε ομαδικές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια του απογεύματος βοηθά σημαντικά στην επίτευξη του στόχου αυτού. Αν το παιδί σας θυματοποιείται στο σχολείο, επικοινωνήστε με κάποιον εκπαιδευτικό του σχολείου και συζητήστε το μαζί του. Το καταλληλότερο άτομο για να μιλήσετε είναι κάποιος που γνωρίζετε και εμπιστεύεστε.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Αντιμετωπίζοντας το παιδί -θύτη</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Τα παιδιά θύτες βρίσκονται και αυτά σε ψυχολογικό αδιέξοδο. Συχνά το κρύβουν από τους γονείς τους ή τους παρουσιάζουν μια ψευδή εικόνα των καταστάσεων. Όπως και στην περίπτωση του παιδιού που θυματοποιείται και σ 'αυτή την περίπτωση το παιδί χρειάζεται την κατανόηση και την εμπιστοσύνη των γονιών του. Ακούστε προσεχτικά το παιδί και στηρίξτε το συναισθηματικά. Ασχοληθείτε με το θυμό που κουβαλά μέσα του. Οι γονείς μπορούν να το βοηθήσουν ν ' αναγνωρίσει τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην επιθετική και εξαναγκαστική συμπεριφορά και τη συνεργατική συμπεριφορά διαπραγμάτευσης.</p>
<p style="text-align: justify;">Επιπλέον οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να αντιληφθεί τις επιζήμιες επιπτώσεις της εκφοβιστικής συμπεριφοράς τόσο στο ίδιο όσο και στους άλλους. Είναι προς το συμφέρον του να αφεθεί να βιώσει απογοήτευση και δυσαρέσκεια για τη συμπεριφορά του, χωρίς τη χρήση της τιμωρίας και των προσβολών. Οι τακτικές που αποδίδουν περισσότερο είναι αυτές που χρησιμοποιούν τον έπαινο και το θετικό παράδειγμα.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Συνεργασία με το σχολείο</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Για αποτελεσματικό χειρισμό των εκφοβιστικών συμπεριφορών χρειάζεται ενεργή συνεργασία των γονιών και των εκπαιδευτικών. Αν το παιδί σας δεν αποδέχεται την παρέμβασή σας στο σχολείο, συζητήστε μαζί του και προσπαθήστε να καταλήξετε σε συμφωνία. Είναι πολύ σημαντικό να κουβεντιάσετε με το παιδί σας πριν και αφού ξεκινήσετε συνεργασία με το σχολείο.</p>
<p style="text-align: justify;">Στο σχολείο, το καταλληλότερο άτομο για να απευθυνθείτε είναι ο εκπαιδευτικός τον οποίο γνωρίζετε καλύτερα και στον οποίο έχετε εμπιστοσύνη. Στα Δημοτικά σχολεία μπορείτε να μιλήσετε με το διευθυντή και με το δάσκαλο της τάξης. Στα Γυμνάσια, στα Λύκεια και στις Τεχνικές Σχολές μπορείτε να απευθυνθείτε στον υπεύθυνο για το τμήμα εκπαιδευτικό ή και στον σύμβουλο του σχολείου. Θα ήταν επίσης χρήσιμο να μιλήσετε με κάποιον που έχει διοικητικά καθήκοντα. Το σημαντικότερο είναι να μιλήσετε με κάποιον ο οποίος κατά την άποψή σας θα λάβει σοβαρά υπόψη τους προβληματισμούς σας. Προσπαθήστε να μεταδώσετε στους εκπαιδευτικούς τις αρνητικές συνέπειες που έχει στο παιδί σας η θυματοποίησή του.</p>
<p style="text-align: justify;">Επιπλέον, οι γονείς είναι σε θέση να βρουν τρόπους ποιοτικής εμπλοκής τους στα όσα διαδραματίζονται στις σχολικές τάξεις. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να βοηθήσουν μαθητές που αντιμετωπίζουν μαθησιακά ή άλλα προβλήματα να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες του σχολείου κ.ά.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>ΠΡΟΛΗΨΗ</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Κάθε γονιός μπορεί να αναγνωρίσει τις αρνητικές συνέπειες των κοινωνικών προβλημάτων όπως αυτό του εκφοβισμού και να καθοδηγήσει το παιδί του μακριά από την υιοθέτηση τέτοιων συμπεριφορών.</p>
<p style="text-align: justify;">&gt;       Βοηθήστε το παιδί σας να βελτιώσει την αυτοεικόνα-αυτοεκτίμησή του και τις δεξιότητες αντίστασης σε εξωτερικές πιέσεις, όπως είναι η πίεση της παρέας των συνομηλίκων.</p>
<p style="text-align: justify;">&gt;       Ενισρύστε τις σχέσεις μεταξύ σας με ανοικτή επικοινωνία, τοποθέτηση ξεκάθαρων ορίων συμπεριφοράς και υιοθέτηση δημοκρατικών τρόπων επίλυσης των μεταξύ σας συγκρούσεων.</p>
<p style="text-align: justify;">&gt;       Μιλήστε με τα παιδιά σας για τον εκφοβισμό και βοηθήστε τα να δουν μια τέτοια κατάσταση από τη σκοπιά του θύματος (ανάπτυξη ενσυναίσθησης).</p>
<p style="text-align: justify;">&gt;       Αποφύγετε την αγορά παιχνιδιών βίας.</p>
<p style="text-align: justify;">&gt;       Περιορίστε την παρακολούθηση σκηνών βίας στην τηλεόραση και στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.</p>
<p style="text-align: justify;">&gt;       Γίνετε θετικά πρότυπα συμπεριφοράς στο σπίτι.</p>
<p style="text-align: justify;">&gt;       Αναπτύξτε συχνή επαφή και συνεργασία με το σχολείο.</p>

Σχετικά άρθρα