Πώς θα στηρίξω κάποιον με ψυχιατρικά προβλήματα;

<p style="text-align: justify;"><span>Αναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Γεια σας ο αρραβωνιαστικος μου αρχισε να μας μιλαει για τον θεο, για το τελος του κοσμου και επαιρνε χασις και ηπιε 2-3 φορες κοκαινη μετα δεν κοιμοταν την νυχτα, δεν ετρωγε τιποτα και μου ελεγε συνεχεια οτι δεν ειναι αρρωστος. Τον πηγαμε σε εναν ιδιωτικο γιατρο κ του εδωσε tavoraloperidin k akineton μετα ηταν καλυτερα πηγαινε κανονικα για δουλεια μονο ειχε παρα πολυ αγχος κουραζοταν γρηγορα κ οταν γυρναγε σπιτι ηθελε να κοιμηθει. Μετα τον πηγαμε στο νοσοκομειο για επανεξεταση και ο γιατρος του εδωσε να πινει και το zyprexa του εκοψε ολα τα αλλα φαρμακα και του εχει αφησει το zyprexa 15mg kai τo akineton 2 mgβλεπω οτι παει καλυτερα αλλα αμα συμβει κατι αρχιζει και αγχωνεται… Τι διαγωση εχει αυτο που του συμβαινει και ποσο θα κρατησει η θεραπεια του τωρα κανει θεραπεια απο τις 15 Απριλιου μεχρι σημερα θα γινει ποτε καλα η θα πινει μια ζωη αυτα τα φαρμακα; </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά ο <span><strong>Ακριβάκης Γιάννης,</strong> Ψυχολόγος, </span><span>α</span><span>τομικός – ομαδικός Ψυχαναλυτικός Ψυχοθεραπευτής, Μ</span><span>εταπτυχιακές Σπουδές στην Συμβουλευτική Ψυχολογία και στην Συμβουλευτική, </span><span> Μονάδα Ψυχολογικής Απεξάρτησης Τοξικομανών 18 ΑΝΩ.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Φαίνεται ότι η ανταπόκριση σας στην κατάσταση κρίσης του αρραβωνιαστικού σας δείχνει ότι μπορέσατε να υποδεχθείτε το αίτημά του για βοήθεια και να το αντιμετωπίσετε σε ένα πρώτο βαθμό, αφού μέσα από την πρακτική σας (πήγατε σε γιατρό, σε νοσοκομείο για επανεξέταση) και με την βοήθεια της φ.α. μειώθηκε κάπως το άγχος του και πήγε στην εργασία του ξανά, αν και όταν γύρναγε ήταν κουρασμένος και ήθελε να κοιμηθεί (αυτό μπορεί να είναι και συνέπεια της φ.α.). Είναι σημαντικό να εστιάσετε σε όλο αυτό που συμβαίνει στον αρραβωνιστικό σας με την έννοια να του προσφέρετε ένα περιβάλλον, μέσα στο οποίο θα αισθάνεται ότι είναι αποδεκτό να εκφράζει τις σκέψεις του, τα άγχη του και τους φόβους του και συγχρόνως να αισθάνεται ότι το περιβάλλον το αντέχει όλο αυτό. Συγχρόνως, όμως, είναι απαραίτητο και εσείς να δείτε αν και πώς το αντέχετε όλο αυτό και γενικότερα πώς σας επηρεάζει. Σε όλα αυτά θα μπορούσε να βοηθήσει το να απευθυνθεί ο ίδιος αλλά και εσείς σε ειδικούς (ψυχολόγους, ψυχιάτρους κατάλληλα ψυχοθεραπευτικά εκπαιδευμένους) προκειμένου να συζητηθούν όλα αυτά και να διερευνηθούν σε βάθος και έτσι να αναδυθούν μπροστά σας τρόποι προσέγγισης και αντιμετώπισης του θέματος.  Βέβαια, παράλληλα με όλο αυτό είναι σημαντικό να διατηρήσετε μία σταθερή και καλή σχέση με τον γιατρό σας, προκειμένου να μπορέσει αυτός να έχει τον έλεγχο της κατάστασης του αρραβωνιστικού σας όσον αφορά στις σκέψεις του και στη διάθεση του και ο οποίος θα βρίσκετε σε άμεση επαφή με τον ψυχολόγο ή τον ψυχίατρο (στην περίπτωση που απευθυνθείτε ψυχοθεραπευτικά σε κάποιον) . Ένα σημαντικό σημείο συζήτησης και διερεύνησης είναι η χρήση ουσιών (ποιά είναι η συχνότητα της, πόσο καιρό γίνεται αυτό, ποιά είναι η λειτουργία που επιτελεί, ποιός είναι ο ψυχισμός που υποδέχεται αυτές τις ουσίες, κ.α.). Το γεγονός ότι ο αρραβωνιαστικός σας μίλαγε για όλα αυτά (τον θεό, το τέλος του κόσμου), δεν έτρωγε, δεν κοιμόταν και αγχωνόταν άμα συνέβαινε κάτι, μας κάνει να σκεφτούμε ότι μάλλον βίωνε μία έντονη εσωτερική αναστάτωση και αναταραχή, όπου το άγχος, που βίωνε, μάλλον τον ξεπερνούσε και ότι ο ίδιος στην παρούσα φάση μπορεί να είναι αρκετά ευαίσθητος ψυχικά στη επαφή του με την πραγματικότητα. Η διάγνωση (που μόνο ο θεραπευτής που τον εξέτασε μπορεί να δώσει) είναι σημαντική κυρίως για τον θεραπευτή, προκειμένου αυτός να σχεδιάσει τον πιο κατάλληλο θεραπευτικό σχεδιασμό αντιμετώπισης αυτής της κρίσιμης κατάστασης. Στην ερώτηση σας για πόσο καιρό ο αρραβωνιστικός σας θα παίρνει την φ.α., ο μόνος που μπορεί να σας απαντήσει σε αυτό είναι ο γιατρός που έχει αναλάβει την θεραπεία του. Είναι πολύ σύνηθες πάντως άτομα, που έχουν εκδηλώσει μία τέτοια συμπεριφορά, να καταφέρνουν, μετά από κάποιο καιρό και με την κατάλληλη φ.α. και με την σωστή ψυχοθεραπευτική προσέγγιση να μειώσουν μέχρι και να σταματήσουν τη λήψη φαρμάκων και να επανέλθουν (γιατί όχι και) στην πρότερη λειτουργική τους  κατάσταση.                                       </span></p>

Σχετικά άρθρα