<p><strong>Η φροϋδική άποψη για το ναρκισσισμό επικεντρώθηκε στην υπερεπένδυση του εαυτού, σε αντιδιαστολή με την επένδυση σε αντικείμενα. Πρόκειται για εκτεταμένα χαρακτηριστικά μεγαλομανίας και υπεραπασχόλησης με θέματα αυτοεκτίμησης. Είναι πιο συχνή στους άνδρες.</strong></p>
<p><strong>Πώς γίνεται η διάγνωση; </strong></p>
<p>Απαιτούνται πέντε ή περισσότερα χαρακτηριστικά.</p>
<p>1)    Εκφράζει και νιώθει ντροπή, όταν δέχεται κριτική από άλλους.</p>
<p>2)    Εκμεταλλεύεται καταστάσεις και τους άλλους για να πετύχει τους σκοπούς του.</p>
<p>3)    Έχει εικόνα «μεγαλομανιακού» εαυτού, ότι είναι ένα μονα­δικό άτομο που πρέπει να συναναστρέφεται μοναδικά άτομα.</p>
<p>4)    Πιστεύει στη μοναδικότητα των προβλημάτων του διογκώ­νοντας τα επιτεύγματά του και περιμένει να αναγνωριστεί χωρίς τα ανάλογα επιτεύγματα.</p>
<p>5)    Φαντασιώνει απεριόριστες επιτυχίες, δύναμη, ιδανικούς έ­ρωτες, εξυπνάδα, ομορφιά ή ιδανική αγάπη.</p>
<p>6)    Αναμένει από τους άλλους ειδική μεταχείριση.</p>
<p>7)    Αναζητά τον υπερβολικό θαυμασμό των άλλων.</p>
<p>8)    Νιώθει έλλειψη ενσυναίσθησης του άλλου. Δεν αναγνωρίζει ή δεν ταυτίζεται με τα συναισθήματα των άλλων.</p>
<p>9)    Συχνά συναισθήματα φθόνου για τους άλλους ή πιστεύει ό­τι οι άλλοι τον φθονούν.</p>
<p><strong>Άραγε ποια είναι τα αίτιά της ;</strong></p>
<p>Δεν υπάρχουν ενδείξεις οργανικής αιτιολογίας. Ας δούμε όμως την πτυχή του αναπτυξιακό ιστορικού: Κατά τον τρίτο χρόνο της ανάπτυξης του βρέφους, όταν ολοκληρώνεται η φάση της εξατομίκευσης του βρέφους με τη διαμόρφωση των αναπαραστάσεων του εαυτού σε αντιδιαστολή  προς τα αντικείμενα, το βρέφος τοποθετεί όλες : αναπαραστάσεις στο ίδιο πλαίσιο διαμορφώνοντας μια διογκωμένη εικόνα του εαυτού του (μεγαλομανιακή). Μπορεί να υπάρχει και μια εγωκεντρική ψυχρή μητέρα προς την οποίατο νήπιο πιο είναι αμυντικά «μεγαλομανιακό».</p>
<p>Η διαταραχή είναι χρονια και  συνυπάρχει με διαταραχές της διάθεσης, ψυχωσικά, σωματόμορφες διαταραχές και ουσιοεξαρτήσεις.</p>
<p><strong>Ποια είναι η σχέση του νάρκισσου με τους άλλους; </strong></p>
<p>Στη σχέση του με τους άλλους, ο νάρκισσος αναζητά άτομα που προάγουν την εικόνα που νομίζει πως έχει και στη συνέχεια φαίνεται να ικανοποιεί την κάθε τους επιθυμία. Στην πραγματικότητα όμως, απαιτεί να θαυμάζεται με βάση αυτό που νομίζει πως είναι και όχι με βάση την πραγματική του εικόνα αφού και ο ίδιος αδυνατεί να τη βιώσει. Το επίπεδο του «σχετίζεται» ενός ατόμου με ναρκισσιστική δράση, χαρακτηρίζεται από την απάθειά του απέναντι σε αντιδράσεις φόβου, ανυπομονησίας ή θυμού. Οι διαπροσωπικές τους σχέσεις κατά κανόνα είναι προβληματικές, εξαιτίας της ανάγκης τους για θαυμασμό, της αίσθησης ότι έχουν ιδιαίτερα δικαιώματα και της αδυναμίας τους να νιώσουν τις ανάγκες των άλλων. Θετικές επιδράσεις στη ναρκισσιστική παρουσία μπορεί να έχει και η ανείπωτη αίσθηση από κάποιον άλλον, ότι υπάρχουν σαφή συναισθηματικά όρια τα οποία δεν μπορεί να υπερβεί.</p>
<p><strong>Ποια θεραπεία συνίσταται συνήθως; </strong></p>
<p>Ατομική ψυχοθεραπεία (ψυχαναλυτική, υποστηρικτική), κοινωνιοθεραπεία, φαρμακοθεραπεία, αν  υπάχουν άλλες ψυχικές διαταραχές.</p>