<p><!–?xml version="1.0" encoding="UTF-8" standalone="no"?–> <span style="font-size: small;"><strong>Ρωτά η αναγνώστρια μας Ελένη Κ.</strong></span></p>
<p><br /><span style="font-size: small;">Η κόρη μου είναι σχεδόν 15. Δεν τρώει παρά μόνο ψωμί και τα ψητό στη σχάρα κρέας ή ψάρι πατάτες μόνο τηγανιτές φέτα ψητή τα ξερά κομμάτια της σπανακόπιτας φρούτα και λίγη σαλάτα. Γλυκά τρώει σε πολύ μικρές ποσότητες αραιά. Δεν έχει φάει ποτέ μαγειρεμένο φαγητό. Δεν ακολουθεί την οικογένεια στο φαγητό. Της φτιάχνουμε πάντα κάτι ιδιαίτερο ακόμα και όταν πηγαίνουμε σε συγγενικά τραπέζια φροντίζουμε να υπάρχουν αυτά που τρώει ή κάνω εγώ κάτι εκείνη την ώρα. Δεν συμφωνούμε με τον άντρα μου στην αντιμετώπιση του θέματος. Ποτέ δεν με άφησε να το χειριστώ μόνη μου Και το πρόβλημα χρονίζει. Ανησυχώ γιατί τρώει κρέας καθημερινά και το τελευταίο διάστημα μείωσε δραματικά την ποσότητα της σαλάτας μια δυο πιρουνιές. Όσες φορές δοκίμασε μαγειρεμένο φαγητό της ήρθε να κάνει εμετό. Διαφωνώ με τα ιδιαίτερα που της μαγειρεύουμε κάθε μέρα. Αν μπορούσα θα ακολουθούσα από τότε που ήταν μικρή την τακτική Τρως ότι τρώει η οικογένεια. Αν δεν σ΄αρέσει φάε όσο θες και περίμενε το επόμενο γεύμα. Όποτε προσπαθούμε να την μεταπείσουμε εκνευρίζεται και γίνεται απότομη Και από τα φαγητά που προανέφερα τρώει μικρές ποσότητες και με συνεχείς παροτρύνσεις. Σε λίγο θα ενηλικιωθεί και θα φύγει. Τι θα κάνει τότε; Κατά τα άλλα είναι ένα χαρούμενο έξυπνο παιδί με εκρήξεις θυμού επιφανειακά κοινωνική και ανοιχτή που προτιμά να κάθεται ξαπλωμένη και να βλέπει τηλεόραση ενώ η αδελφή της βγαίνει με τα ξαδέλφια για ποδήλατο και βόλτα. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.</span></p>
<div><span style="font-size: small;"><strong>Απαντάει η Φιλίππου Αμαλία, Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος </strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong>Επιστημονική Συνεργάτης Χαροκοπείου Πανεπιστημίου</strong> </span></div>
<p><br /><span style="font-size: small;">Αγαπητή αναγνώστρια,</span><br /><span style="font-size: small;">Απαντώντας στο διατροφικό κομμάτι του προβλήματός σας, που όπως αντιλαμβάνομαι ενδεχομένως να έχει και κάποιες ψυχολογικές προεκτάσεις –κυρίως όσον αφορά τον τρόπο χειρισμού και συμπεριφοράς απέναντι στην άρνηση της έφηβης κόρης σας- οφείλω, τουλάχιστον εν μέρει, να σας καθησυχάσω. Προφανώς οι διατροφικές προτιμήσεις της κόρης σας δεν είναι οι βέλτιστες και θα ήταν καλό να υπήρχε σαφώς μεγαλύτερη ποικιλία στη διατροφή της. Όπως πολύ σωστά αναφέρετε, το ιδανικό θα ήταν κάποιες διατροφικές συμπεριφορές να είχαν καθιερωθεί από τη νηπιακή/παιδική ηλικία ακόμη, όπου ο χαρακτήρας των παιδιών είναι πιο εύπλαστος και δεκτικός σε νέα πράγματα. Ωστόσο, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη και παιδιά με πολύ καλές διατροφικές συμπεριφορές στην παιδική ηλικία μπορεί να παρουσιάσουν αλλαγές στις διατροφικές τους προτιμήσεις κατά την εφηβεία και ο λόγος είναι κυρίως οι ορμονικές αλλαγές που διαδραματίζονται στον οργανισμό τους την περίοδο αυτή, οδηγώντας όχι μόνο σε εσωτερικές αλλαγές του οργανισμού αλλά και σε αλλαγές συμπεριφοράς. Ένας έφηβος είναι πολύ πιο επιρρεπής στις επιδράσεις των μέσων (τηλεόραση, περιοδικά, ίντερνετ) και του κοινωνικού του περίγυρου (φίλοι, παρέες, άτομα που θαυμάζει) σε σχέση με την επίδραση που μπορεί να δεχτεί από το οικογενειακό του περιβάλλον (σε αντίθεση με ένα παιδί, του οποίου οι διατροφικές προτιμήσεις καθορίζονται στο μεγαλύτερο ποσοστό από την οικογένεια). Για αυτόν ακριβώς το λόγο αντιλαμβάνομαι πως είναι πολύ δύσκολο για εσάς ως γονέα να ανατρέψετε την κατάσταση που έχει καθιερωθεί. </span><br /><span style="font-size: small;">Σε κάθε περίπτωση, επειδή ως μητέρα αντιλαμβάνομαι την ανησυχία σας όσον αφορά το θέμα της υγείας της κόρης σας, και τι αντίκτυπο έχει το περιορισμένο διαιτολόγιό της στην ανάπτυξή της, εξετάζοντας τα διαθέσιμα δεδομένα θεωρώ πως η κατάσταση δεν είναι τόσο ανησυχητική. Αν οι διατροφικές επιλογές της κόρης σας συμπεριλαμβάνουν κρέας, ψάρι, κοτόπουλο έστω και με στενό εύρος επιλογών, αυτό σημαίνει πως πιθανώς παίρνει το σίδηρο, το ψευδάργυρο και την πρωτεΐνη που χρειάζεται. Ταυτόχρονα, προσλαμβάνει τις βιταμίνες, τις φυτικές ίνες και τα αντιοξειδωτικά από τα φρούτα και από τα λαχανικά. Δεν αναφέρετε κάτι για γαλακτοκομικά, οπότε αυτό είναι ένα σημείο που θα πρέπει να σταθεί κανείς για το αν προσλαμβάνει τις συνιστώμενες ποσότητες ασβεστίου. Ωστόσο το ασβέστιο δεν το βρίσκει κανείς μόνο στα γαλακτοκομικά αλλά θα μπορούσε να το προσλάβει από εναλλακτικές πηγές. Το γεγονός ότι δεν θέλει καθόλου τα μαγειρευτά φαγητά (υποθέτω αναφέρεστε σε λαδερά και όσπρια) μπορεί να μην είναι ιδανικό ωστόσο δεν είναι και καταστροφικό αν μπορέσει να προσλάβει τα θρεπτικά συστατικά που χάνει λόγω της απόρριψης των πιάτων αυτών, από άλλες πηγές καλύτερα ανεκτές σε εκείνην. Το μεγαλύτερο μυστικό είναι να βρεθούν εναλλακτικές που θα νιώσει ότι τις επέλεξε οι ίδια. Θα σας συμβούλευα να απευθυνθείτε σε έναν επαγγελματία διαιτολόγο, όπου καταγράφοντας το πλήρες ιστορικό (καθώς μας λείπουν αρκετές πληροφορίες) και τις προτιμήσεις της μικρής θα μπορούσε μαζί της να σχεδιάσει ένα εξατομικευμένο διαιτολόγιο έτσι ώστε να συμβαδίζει με τις διατροφικές της προτιμήσεις αλλά ταυτόχρονα να εξασφαλίζεται ότι της παρέχει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για την υγεία και ομαλή ανάπτυξή της. Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση απαιτεί προσεκτικούς και ήπιους χειρισμούς καθώς η εφηβεία πολλές φορές χαρακτηρίζεται από άρνηση, θυμό και εναντίωση απέναντι στους γονείς, οπότε και θα πρέπει με διπλωματικό τρόπο να την προσεγγίσετε ώστε να αποδεχτεί οποιαδήποτε πρότασή σας. Αν το κρίνετε απαραίτητο, η συμβουλή ενός ψυχολόγου ενδεχομένως να φαινόταν επωφελής.</span></p>