<p><strong>Τι προσφέρει στον βουλιμικό η πρόκληση εμετού;</strong></p>
<p> </p>
<p><strong>Διαγνωστικά κριτήρια και γενικά γνωρίσματα της βουλιμίας</strong></p>
<p>Από την εκπαιδευτική συμβουλευτική ψυχολόγο, Δρ. Καλλιόπη Εμμανουηλίδου</p>
<p> </p>
<p>Κατά τη διαταραχή της βουλιμίας το άτομο διατηρεί ένα σχετικά φυσιολο­γικό βάρος, αλλά καταφεύγει σε υπερφαγικές κρίσεις, κατά τις οποίες κατα­ναλώνει μεγάλες ποσότητες τροφής σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ύστερα από αυτές τις κρίσεις, υποκινούμενο από μετάνοια και βασανιστικές ενοχές, προκαλεί μόνο του την αποβολή της τροφής που κατανάλωσε, συνήθως με την πρόκληση εμετού ή με τη χρήση καθαρτικών ή διουρητικών. Η εμμονή με την εικόνα του σώματος (του εαυτού του αλλά και των άλλων) είναι και εδώ παρούσα. Επίσης, όπως συμβαίνει και στους ανορεξικούς, οι βουλιμικοί διακρίνονται από τάση προς την τελειομανία και από προβληματική αυτοε­κτίμηση. Όμως, παρόλο που διακατέχονται από μιαν ανάγκη για έλεγχο στη ζωή τους, οι βουλιμικοί είναι πιο παρορμητικοί και εξωστρεφείς ως προσω­πικότητες. Και ακόμα, τους διακρίνει αστάθεια στη συμπεριφορά</p>
<p><strong>Τι προσφέρει στον βουλιμικό η πρόκληση εμετού;</strong></p>
<p>Παρόλο που η βουλιμία έχει πολλά κοινά με την υπερφαγία, η διαφορά των βουλιμικών από τους υπερφαγικούς (αντισταθμιστικές συμπεριφορές καθαρ­τικού ή μη καθαρτικού τύπου) είναι καθοριστικής σημασίας. Τι είναι αυτό που κάνει τους βουλιμικούς να καταφεύγουν σε έναν τόσο βίαιο για το σώμα τρόπο διαχείρισης του βουλιμικού τους επεισοδίου, για να μην απορροφήσει το σώμα τους τις θερμίδες που έλαβαν; Πρώτα απ’ όλα, η πρόκληση εμετού προσφέ­ρει μια επανάκτηση του <em>ελέγχου.</em> Κατά τη διάρκεια του βουλιμικού επεισοδίου παρουσιάζεται τέτοια απώλεια του ελέγχου, που πολλοί βουλιμικοί περιγρά­φουν τη συναισθηματική τους κατάσταση ως μια «έκσταση», ως μια παντελή απουσία από την πραγματικότητα. Ύστερα όμως από το βουλιμικό επεισόδιο το άτομο χρησιμοποιεί τον εμετό ως μέσο για να αποδείξει στον εαυτό του ότι μπορεί να κάνει κάτι ώστε να επαναφέρει την αίσθηση του ελέγχου. Δεύτερο, το βουλιμικό άτομο νιώθει μετά το υπερφαγικό επεισόδιο απέχθεια προς τον εαυτό του και υποφέρει από τρομερές <em>ενοχές\</em> οι οποίες χρειάζονται αντιμε­τώπιση. Η αποβολή λοιπόν του φαγητού ανακουφίζει από τη θερμιδική πρό­σληψη και δίνει μια γρήγορη λύση, που εξουδετερώνει τη «ζημιά» του υπερ- φαγικού επεισοδίου. Έτσι, προκαλείται μια γρήγορη ανακούφιση και από τις ενοχές αλλά και από τις θερμίδες. Έχει παρατηρηθεί μάλιστα ότι η πρόκληση εμετού στη βουλιμία ενεργοποιεί την έκλυση ενδορφινών, πράγμα που σημαί­νει για πολλούς ότι η συμπεριφορά αυτή προκαλεί μεγάλη ευχαρίστηση και ότι μπορεί να γίνει εθιστική⁶. Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι πολλοί βουλιμικοί δυσκολεύονται να σταματήσουν αυτή τη συνήθεια, καθώς έχουν εθιστεί στην ευχαρίστηση που τους προκαλεί.</p>
<p>Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο βιβλίο Η ψυχολογία της Διατροφής, Εκδσόσεις μεταίχμιο</p>