<p>Όταν το τρίτο πρόσωπο ανήκει στο χώρο των φίλων</p>
<p> </p>
<p>'Οταν αποδεικνύεται όπ το τρίτο πρόσωπο προέρχεται από τον κύκλο των φίλων του θύματος, τότε η οδύνη και ο δυμός κορυφώνονται. Το διπλό πλήγμα της εξαπάτησης από σύζυγο <em>και</em> φίλο δυσχεραίνει απερίγραπτα τη διαδικασία της ανάκαμψης.</p>
<p> </p>
<p>Κείμενο της ψυχοθεραπεύτριας Πέγκι Βον</p>
<p> </p>
<p>Η <em>γυναίκα μου τα έμπλεξε μ’ έναν τύπο που μου έκανε τον φίλο. Ένιωσα συντετριμμένος, μουδιασμένος από τον κλονισμό. Όταν συνήλθα, ήθελα να τους εκδικηθώ με τον χειρότερο τρόπο. </em>Η κατεύθυνση και η ένταση του Θυμού διαφέρει ανάλογα με το φύλο. 'Οταν το δύμα της εξαπάτησης είναι άνδρας, μολονόπ κατά κανόνα δα στρέψει τα βέλη <em>του δυμού</em> περισσότερο στον φίλο που συνήψε παράνομο δεσμό με τη γυναίκα του και λιγότερο στη σύζυγο, τείνει να επιρρίψει το κύριο μέρος της ευθύνης στην παραστρατημένη. Ακόμη κι όταν είναι εξοργισμένος με τον φίλο του, αναγνωρίζει ότι «οι άνδρες είναι επιρρεπείς σε μπλεξίματα με οποιαδήποτε γυναίκα», ενώ δεωρεί τη γυναίκα του ασυγχώρητη επειδή δεν μπόρεσε ν’ ανπσταδεί στον πειρασμό και ενέδωσε.</p>
<p>Από την άλλη, όταν μια γυναίκα ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της έχει συνάψει δεσμό με μια φίλη της, Θυμώνει εξίσου και με τους δυο. Κι εκείνη, ωστόσο, Θα κατηγορήσει περισσότερο τη φίλη παρά τον άνδρα της. Όλοι, άνδρες και γυναίκες, Θεωρούμε πως είναι καδήκον της γυναίκας να αποτρέψει το ολίσδημα. Αυτό συμβαίνει επειδή την αντιμετωπίζουμε ως κύριο φορέα της ηδικής στην κοινωνία, ως μια διαρκή (αν και αμβλυμμένη) αντανάκλαση ενός διπλού κριτηρίου σεξουαλικής συμπεριφοράς. Οι έφηβες, που γνωρίζουν ότι τα αγόρια θα πς πολιορκήσουν, έχουν την ευδύνη του προσδιορισμού των ορίων της σεξουαλικής δραστηριότητας.</p>
<p> </p>
<p>Γι’ αυτό έχουμε την τάση να αποδίδουμε την ευδύνη για την αποτροπή των ερωτικών παρεκτροπών κυρίως στις γυναίκες. Και συνήθως, όταν μια γυναίκα δεν αποδέχεται αυτό το βάρος, συγκεντρώνει το μένος μας.</p>
<p> </p>
<p>Μια ερωπκή παρεκτροπή με την εμπλοκή φιλικού προσώπου δεν αποτελεί ασυνήθιστο φαινόμενο, αλλά θεωρεί- ται πιθανότερο ο «τρίτος» να είναι μια απλή γνωριμία. Κι ενώ η φιλία συνήθως καταστρέφεται οδηγώντας σε παντελή έλλειψη επαφής, οι απλοί γνώριμοι που τυγχάνει να κινούνται στους ίδιους κοινωνικούς κύκλους μπορούν κάλλιστα να εξακολουδήσουν να αποτελούν πηγή εκνευρισμού, με την παρουσία τους και μόνο.</p>
<p> </p>
<p>Ποιος/α είναι συνήθως τιο τρίτο πρόσωπο</p>
<p> </p>
<p>Εξαιτίας της επικριπκής στάσης μας απέναντι στο τρίτο πρόσωπο έχουμε σχηματίσει μια στερεότυπη αντίληψη γι’ αυτό, βασισμένη στην προκατάληψη. Το οραματιζόμαστε με συγκεκριμένη μορφή και συγκεκριμένη συμπεριφορά. Αν, όμως, εγκατάλείψουμε τον Μύθο της Μονογαμίας και εξετάσουμε αντικειμενικά το φαινόμενο της εξάπλωσης των παράνομων δεσμών, δα δούμε ότι είναι αδύνατον να ταξινομήσουμε τους «άλλους» σε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων. Όσο κι αν μας προσελκύει αυτή η ιδέα, πρέπει να αναγνωρίσουμε όπ οι πάντες είναι επιρρεπείς στην εκτροπή. Αλλωστε την ευρύτητα του φάσματος των τρίτων προσώπων δικαιολογεί και η διαφορεπκότητα των ανδρώπων που εμπλέκονται σε παράνομους δεσμούς.</p>
<p>Όσο για τους έγγαμους, προτιμούν κατά κανόνα τις ανύπαντρες για ερωμένες. Ενώ πρωταρχική αιτία αυτής της επιλογής είναι το νεαρό της ηλικίας και η διαδεσιμότητά τους, υπάρχει επίσης συχνά η πρόδεση να <em>αποφύγουν</em> τα μπλεξίματα με παντρεμένες γυναίκες. Το σκεπτικό τους βασίζεται στην επιθυμία αποφυγής του κινδύνου να βρεδούν αντιμέτωποι με οργισμένους συζύγους που δα στραφούν εναντίον τους με βίαιες διαδέσεις. Υπάρχουν, ωστόσο, και άνδρες που προπμούν πς παντρεμένες επειδή νιώδουν ότι έτσι ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο σύλληψης, αφού κι εκείνες έχουν πολλά να χάσουν σε περίπτωση αποκάλυψης του παράνομου δεσμού.</p>
<p> </p>
<p>Οι περισσότερες παντρεμένες, αντιθέτως, προτιμούν να συνάπτουν δεσμούς με έγγαμους. Αισδάνονται πιο ασφαλείς μαζί τους -περιμένοντας ότι δα είναι πιο διακριτικοί. Ωστόσο, υπάρχουν και γυναίκες που <em>δεν</em> επιλέγουν έγγαμους (είτε επειδή δεν δέλουν να πληγώσουν μια άλλη γυναίκα, είτε επειδή προπμούν τον αδέσμευτο, αμέριμνο τρόπο ζωής των εργένηδων).</p>
<p> </p>
<p>Όσο για τις προτιμήσεις των τρίτων προσώπων, τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αύξηση στις τάξεις των ανύπαντρων γυναικών με επαγγελμαπκές φιλοδοξίες που προτιμούν σε κάποια φάση της ζωής τους να συνδέονται με έγγαμους παρά με εργένηδες. Αυτό συμβαίνει επειδή εν επιδυμούν σοβαρές δεσμεύσεις με απώτατο σκοπό τον γάμο, ούτε είναι διατεδειμένες να ανεχθούν πιέσεις στο πλαίσιο της σχέσης που δα απορροφήσουν χρόνο και ενέργεια από την προσπάθεια υλοποίησης των φιλοδοξιών τους.</p>
<p>Αυτός ο τύπος γυναικών περιγράφεται στο βιβλίο της Λόρελ Ρίτσαρντσον με τίτλο <em>The</em><em> </em><em>New</em><em> </em><em>Other</em><em> </em><em>Woman</em><em> </em><em>(Η Νέα Άλλη Γυναίκα).</em> Δυστυχώς, αυτή η «νέα» άλλη γυναίκα υφίσταται συνήδως ανάλογες απογοητεύσεις με την «παραδοσιακή» άλλη γυναίκα, σε ό,π αφορά τον ρόλο της ερωμένης. Ενώ δεν προτίδεται να εμπλακεί συναισθηματικά, συνήδως αποκτά εξάρτηση από τη σχέση και χάνει πέραν του αναμενόμενου τον έλεγχο της ζωής της. Υποφέρει συχνά από έλλειμμα αυτοσεβασμού και δεν αποφεύγει το αίσθημα της απόρριψης όταν τερματίζεται η σχέση. 'Ομως το πρακτικό πρόβλημα της έλλειψης ανδρών και της ανεπάρκειας χρόνου και ενέργειας για «να τα έχει κανείς όλα» (γάμο, οικογένεια, καριέρα) υποδηλώνει όπ το φαινόμενο είναι μάλλον απίδανο να περιοριστεί.</p>
<p> </p>
<p>Ελάχιστη συμπάθεια τρέφουμε για όσους παίζουν τον ρόλο του τρίτου προσώπου σε μια σχέση. Ος κοινωνία, όμως, πρέπει κάποτε να πάψουμε να αποδίδουμε χαρακτηρισμούς όπως «καλός» ή «κακός» σε όσους μετέχουν σε τέτοιες καταστάσεις. Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι όσοι εμπλέκονται είναι θύματα των συνεπειών της αποτυχίας <em>όλων μας</em> να αντιμετωπίσουμε σωστά το πρόβλημα.</p>
<p> </p>