<p> Ο φόβος της αποτυχίας: Πώς να τον αντιμετωπίσω;</p>
<p> </p>
<p>Κείμενο του ψυχοθεραπευτή, Δρ Πώλ Χωκ.</p>
<p> </p>
<p>Αν σας ρωτούσαν τι φοβούνται πιο πολύ οι άνθρωποι, τι θα λέγατε; Θα ήταν κάποιο από τα ακόλουθα: τα αερο­πλάνα, το θάνατο, τις αρρώστιες, την ανεργία, τον πόλε­μο, τη σωματική τιμωρία. Εγώ κάτι τέτοιο θα φανταζό­μουν. Τόσο όμως από τις δικές μου παρατηρήσεις, όσο κι από εκείνες πολλών άλλων ψυχοθεραπευτών, αποδει- κνύεται πως δεν είναι αυτοί σι μεγαλύτεροι φόβοι που νιώ­θουν οι άνθρωποι. Οι δυο πιο συνηθισμένοι φόβοι είναι ο φόβος της απόρριψης κι ο φόβος της αποτυχίας. Εκατομ­μύρια άνθρωποι νιώθουν αυτούς τους φόβους έστω και για περιορισμένο χρονικό διάστημα και πάρα πολλοί α­πό αυτούς τους νιώθουν διαρκώς. Ο φόβος της απόρρι­ψης είναι ίσως πιο διαδεδομένος από το φόβο της απο­τυχίας, αλλά συνδέονται στενά μεταξύ τους. Οι άνθρωποι πολύ συχνά φοβούνται να αποτύχουν για τον απλού- j στατο λόγο πως, σε μια τέτοια περίπτωση, οι άλλοι θα τους απορρίψουν.</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> «ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ, ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΑ».</p>
<p> </p>
<p>Αυτό το είπε ο Άλμπερτ Έλις και το αναφέρω επειδή πρό­κειται για μια πολύ σημαντική δήλωση. Σημαίνει πως δεν πρέπα να περιμένετε να είναι τέλεια η απόδοσή σας προ­τού δραστηριοποιηθείτε. Είναι απολύτως θεμιτό να μην τα καταφέρετε καλά, γιατί χρειάζεται καιρός για να αποκτή­σετε την επιδεξιότητα που γυρεύετε. Είναι κυριολεκτικά αδύνατον να κάνετε κάτι τέλεια, ή έστω καλά, την πρώτη φορά που δοκιμάζετε. Από τις εκατομμύρια περίπλοκες ικανότητες που έχουμε αναπτύξει και τελειοποιήσει, δεν είναι αλήθεια πως στην αρχή τις εξασκούσαμε χάλια και βελτιωθήκαμε επειδή συνεχίζαμε να τις εξασκούμε άσχη­μα, μα όσο κάναμε εξάσκηση τόσο καλύτερα τα πηγαί­ναμε;</p>
<p> </p>
<p>Παρ’ όλα αυτά, εκατομμύρια άνθρωποι αρνούνται να δοκιμάσουν μια δραστηριότητα μόνο και μόνο επειδή νο­μίζουν πως δεν θα την κάνουν καλά. Πιστεύουν πως ό,τι κάνουν πρέπει να είναι τέλειο και πως είναι <em>ανάΐ </em>δεν συμπεριφέρονται διαρκώς τέλεια.</p>
<p>Για να διορθώσετε αυτή την κατάσταση, σταθείτε και ρωτήστε τον εαυτό σας τι είναι αυτό που φοβά­στε να κάνετε κι έπειτα δείτε αν μπορείτε να πειστείτε να το κάνετε. Δεν έχει σημασία πόσο άσχημα θα τα καταφέ­ρετε, κάντε το! Δεν είστε καλοί στην αλληλογραφία; Τό­τε γράψτε περισσότερα γράμματα. Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο θα βελτιώσετε το γράψιμό σας. Φοβάστε να εμφα­νιστείτε πάνω στη σκηνή και απεχθάνεστε αυτό το φόβο; Τότε ανεβείτε στη σκηνή και βάλτε τα δυνατά σας. Δε­χτείτε να υποδυθείτε μικρούς ρόλους στην ερασιτεχνική θεατρική λέσχη της γειτονιάς σας. Δεχτείτε να δώσετε ο­μιλίες. Στις κοινωνικές συγκεντρώσεις, σηκωθείτε και θέ­στε ερωτήσεις στον ομιλητή. Κάντε αυτό το οποίο φοβά­στε. Μη νοιάζεστε ιδιαίτερα αν το κάνετε καλά ή όχι. Με τον καιρό, όσο θα βελτιώνεστε, ο φόβος σας θα πρέπει λογικά να μειωθεί.</p>
<p>Η επιδεξιότητα σε κάποια τέχνη προέρχεται ως ένα βαθμό από την εξάσκηση. Η πεποίθηση ότι η εξάσκηση τελειοποιεί δεν είναι τελείως ακριβής. Πιο εύστοχο θα ή­ταν αν λέγαμε: «Η εξάσκηση κάνει το μάστορα». Αυτό εί­ναι το σημείο που πρέπει να τονίσουμε. Αν δεν έχουμε γί­νει μάστορες σε κάτι, στην πραγματικότητα σημαίνει ότι δεν εξασκηθήκαμε αρκετά. Για να τελειοποιήσουμε μια δραστηριότητα, πρέπει: α) να την εξασκήσουμε, β) να εξετάσουμε την απόδοσή μας για να δούμε τις ελλείψεις , γ) να αλλάξουμε, και δ) να εξασκηθούμε πάλι. Κάποια στιγμή θα φτάσουμε σ’ ένα σημείο όπου θα βελτιωνόμαστε διαρκώς, λόγω της κριτικής μας προσέγγισης, και θα εκτελούμε τη δραστηριότητα ολοέ­να και καλύτερα.</p>
<p> </p>
<p>Αν δεν ακολουθήσουμε αυτή τη συμβουλή, δημιουρ­γούμε αυτομάτως τεράστιους φόβους. Για παράδειγμα, αν αισθάνεσθε αμήχανα στα πάρτι επειδή δεν ξέρετε πώς να πιάσετε κουβέντα και συνήθως καταλήγετε να περνά­τε τη βραδιά αγνοημένοι, αφιερώστε περισσότερο χρόνο για να αναλύσετε τι είναι αυτό που κάνετε κι η βραδιά γί­νεται δυσάρεστη. Αντί να <em>επιτρέψετε</em> στον εαυτό σας να φοβάται ολοένα και περισσότερο, απλώς υπενθυμίστε του πως μόνο πηγαίνοντας σε περισσότερα πάρτι, άσχετα α­πό το πόσο άσχημα αισθάνεσθε αν βρίσκεστε με κόσμο, θα ανακαλύψετε το σωστό δρόμο. Αργά ή γρήγορα θα φτά- σετε σ’ ένα σημείο όπου θα νιώθετε όλο και πιο άνετα να συναναστρέφεστε τους άλλους καλεσμένους κι ίσως μά­θετε και να το απολαμβάνετε. Πρέπει όμως πρώτα να πά­τε σε πολλά πάρτι – κι ας μην τα καταφέρνετε τόσο καλά. Αν κάνετε το αντίθετο, ο φόβος κι οι αμφιβολίες σας θα αυ­ξηθούν κι ενδέχεται να τα παρατήσετε τελείως.</p>
<p> </p>