Εκρηκτική Διαταραχή: Τους αρέσει να σπάνε ξένες περιουσίες

<p class="220" style="text-align: justify;">ΔΙΑΛΕΙΠΟΥΣΑ ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ</p>
<p class="220" style="text-align: justify;">Σύμφωνα με τον Ronald Kessler, Ph.D. της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και της ομάδας του, οι άνθρωποι με την διαλειπουσα εκρηκτική διαταραχή γενικά αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα τα πρώτα χρόνια της εφηβείας τους. Σχεδόν το 82% των πασχόντων  είναι πιθανόν να εμφανίσει κατάθλιψη, άγχος και διαταραχές κατάχρησης ουσιών. Δυστυχώς, μόνο το 28,8% θεραπεύεται για το θυμό τους και τη συγκεκριμένη διαταραχή. Η θεραπεία μπορεί να αποτρέψει αργότερα μια πιθανή κατάθλιψη, το άγχος και τις διαταραχές κατάχρησης ουσιών. Τα άτομα αδυνατούν να συγκρατήσουν την οργή τους και καταλήγουν να σπάνε αντικείμενα αξίας και περιουσίες ξένων αλλά και εφμανίζουν αυξημένη και πολλές φορές βίαιη επιθετικότητα.</p>
<p class="220" style="text-align: justify;">Ποια είναι τα διαγνωστικά κριτήρια;</p>
<p style="text-align: justify;">Α. Ξεχωριστά επεισόδια παρορμητικής επιθετικότητας και κατα­στροφών περιουσίας, κατά τα οποία το άτομο δεν μπόρεσε να αντισταθεί στις παρορμήσεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Β. Τα επίπεδα της επιθετικότητας είναι δυσανάλογα προς τα πιθα­νά εκλυτικά αίτια.</p>
<p style="text-align: justify;">Γ. Τα επεισόδια της επιθετικότητας δε θεωρούνται ότι ανήκουν σε άλλη ψυχική διαταραχή -αντικοινωνική διαταραχή, μεθοριακή διαταραχή προσωπικότητας, διαταραχές της διαγωγής- και δεν οφείλονται σε χρήση ουσίας ή μιας γενικής ιατρικής κατάστασης (νόσος Alzhmeimer, τραύμα κεφαλής).</p>
<p style="text-align: justify;">Πού μπορεί να οφείλεται αυτή η διαταραχή;</p>
<p style="text-align: justify;">Εμπλέκονται χαρακτηριστικά της προσωπικό­τητας (ναρκισσιστικά, ιδεοψυχαναγκαστικά, σχιζοειδικά), ψυχο- πιεστικά γεγονότα (απώλεια), ατυχήματα, χρήση ουσιών και οργανικός παράγοντας (ίσως υπάρχει ιστορικό απώλειας της συνείδησης).</p>
<p style="text-align: justify;">Οι άνθρωποι με σοβαρή μορφή διαλείπουσας εκρηκτικής διαταραχής, έχουν κατά μέσο όρο 43 επεισόδια με σοβαρές επιθέσεις κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Δεδομένου ότι η έναρξη της διαταραχής  της οργής τείνει να παρουσιάζεται  νωρίς στη ζωή των εφήβων, οι ερευνητές προτείνουν πως θα πρέπει να γίνονται περισσότερα ώστε να  εντοπίζεται στα σχολεία και να παρέχεται έγκαιρη θεραπεία. Αυτό μπορεί να μειώσει τον αριθμό των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν τις μετέπειτα συνδεόμενες διαταραχές.</p>
<p style="text-align: justify;">θεραπεία: Φαρμακευτική αγωγή με καρβαμαζεπίνη, προ- πανολόνη, φλουοξετίνη και ατομική ψυχοθεραπεία (συμπερι- φορική/γνωσιακή).</p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα