<p><strong><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;">Ρωτά η αναγνώστρια μας Λένα Ρ.</span></strong></p>
<p><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></p>
<p><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;">Καλησπέρα<span lang="EL" xml:lang="EL"> θα ήθελα να σας εκμυστηρευτώ ένα πρόβλημα μου το οποίο κρατάω εδώ και πολλά χρόνια μέσα μου χωρίς να έχω την δύναμη να το πω σε κανένα δικό μου άνθρωπο  4 χρονιά πριν στα 15 μου ανακάλυψα κατά λάθος πως η μητέρα μου έχει παράλληλη σχέση. μπορούσα να καταλάβω ότι με τον πάτερα μου δεν τα πήγαιναν καλά μάλωναν διαρκώς και φαίνεται να μην ταιριάζουν σε τίποτα ούτε καν στο ίδιο κρεβάτι δεν κοιμούνται εδώ και πολλά χρόνια περίμενα ακόμα το περιμένω δηλαδή ότι θα χωρίσουν αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. πριν 4 χρόνια λοιπόν ανακάλυψα κάποια μηνύματα που έστελνε η μητέρα μου με έναν άντρα πιθανώς από τη δουλειά της η σχέση αυτή συνεχίζεται και φαίνεται να μην έχουν σκοπό να την τελειώσουν ειδικά τώρα που και εγώ και η αδερφή μου έχουμε φύγει από το σπίτι μάλλον μπορούν να βρίσκονται και πιο εύκολα όμως εγώ πλέον δεν μπορώ να το κρατάω μέσα μου και να νιώθω ότι κοροϊδεύω όλη μου την οικογένεια να το πω επίσης φοβάμαι πολύ γιατί δεν ξέρω πως μπορεί να αντιδράσει η μαμά μου το περιβάλλον μας ντρέπομαι πολύ από αυτή </span><span lang="EL" xml:lang="EL">την κατάσταση ούτε καν στις κολλητές ή την αδερφή μου δεν μπορώ να το πω τι να κάνω μπορείτε να με βοηθήσετε να το χειριστώ </span>ευχαριστώ</span></p>
<p><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></p>
<p><strong><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;">Απαντάει η ψυχολόγος Μαρία Μπερή</span></strong></p>
<p><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Από τα όσα αναφέρετε, καταλαβαίνω ότι οι γονείς σας εδώ και μερικά χρόνια έχουν επιλέξει για κάποιους λόγους να παραμένουν στο ίδιο σπίτι αλλά να έχουν διακριτές ζωές. Ενδεχομένως με τον τρόπο αυτό προσπάθησαν να διαφυλάξουν την ενότητά τους ως γονείς απέναντι σε εσάς και την αδερφή σας, ενώ παράλληλα πήραν αποστάσεις ως σύζυγοι. Συχνά τα παιδιά, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται σε μικρότερες ηλικίες, έχουν την τάση να κατηγορούν και να κατακρίνουν τους γονείς τους όταν αντιλαμβάνονται την ύπαρξη εξωσυζυγικής σχέσης, νιώθοντας ότι στο πρόσωπο του γονέα που εξαπατείται, απατώνται και τα ίδια. Κάτι τέτοιο δικαιολογείται αφενός με όρους συναισθήματος –το παιδί νιώθει την ανάγκη να υποστηρίξει και να συμπαρασταθεί στο «γονέα – θύμα», αφετέρου ανησυχεί για τη διατήρηση της οικογενειακής ενότητας. Ωστόσο, χρειάζεται να γίνει σαφές ότι η οικογενειακή ενότητα είναι διαφορετική από τη συζυγική. Ένας άνθρωπος που συνάπτει εξωσυζυγική σχέση δε συνεπάγεται ότι μετατρέπεται σε κακή μητέρα ή κακό πατέρα. Συνεπώς, όσο οι γονείς χρειάζεται να διαχειριστούν τα συντροφικά τους ζητήματα χωρίς την ανάμειξη των παιδιών τους, άλλο τόσο και εκείνα θα ήταν χρήσιμο να παραμείνουν ουδέτερα και να αποφύγουν τη συστράτευση είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο.</span></p>
<p><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η συγκεκριμένη κατάσταση και να μπορέσουν όλα τα μέλη της οικογένειας να προχωρήσουν στην αποκατάσταση της ισορροπίας, είναι σημαντικό να ιδωθούν ορισμένες αλήθειες με ειλικρίνεια. Ένας ανοικτός διάλογος με τη μητέρα σας, στον οποίο θα μεταφέρετε τις εσωτερικές σας σκέψεις και τους προβληματισμούς θα ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Σε επόμενο στάδιο, θα μπορούσατε να απευθυνθείτε σε έναν θεραπευτή οικογένειας προκειμένου να σας δώσει ειδικότερες και πιο στοχευμένες κατευθύνσεις, προσαρμοσμένες στις ανάγκες της οικογένειάς σας.</span></p>
<p><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"> </span></p>