Μυαλοπώληδες…

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να πουλάει κανείς πνεύμα επειδή ο Ολυμπιακός προχώρησε σε πωλήσεις παικτών του το τελευταίο διάστημα των μεταγραφών. Το να σχολιάζουν οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού τις κινήσεις του Ολυμπιακού, έχοντας σχεδόν μηδενική κινητικότητα όλο το καλοκαίρι στο μεταγραφικό πάρε-δώσε δεν μας απασχολεί εδώ. Ας το κουβεντιάσουμε σχετικά με τα παράπονα και την κριτική που υπάρχει από τους φίλους του ίδιου του Ολυμπιακού.

Για τον Μανωλά: Η πρόταση της Ρόμα για τα 13+2 εκ. ευρώ θα ήταν παράλογο να απορριφθεί. Ο Μανωλάς ήθελε να πάει σε ένα μεγαλύτερο πρωτάθλημα, αλλά είχε ξεκαθαρίσει ότι θα το έκανε μόνο εάν ήταν συμφέρουσα για τον Ολυμπιακό η πρόταση. Τα 15 εκ. για αμυντικό είναι άκρως συμφέρουσα πρόταση, όταν μάλιστα είχε αποκτηθεί ως ελεύθερος.

Για τον Σάμαρη: Θα ήταν ακόμη πιο παράλογο να απορριφθεί η προσφορά των 10 εκ. από την Μπενφίκα. Θυμίζω ότι ο διεθνής μέσος ήταν να πάει δανεικός το περασμένο καλοκαίρι και είχε κατακριθεί επειδή ήταν μέσα στα γκολ της Παρί στην πρεμιέρα του περσινού Τσάμπιονς Λιγκ. Λίγους μήνες μετά η τιμή του εκτοξεύτηκε. Επιμένω ότι θα ήταν λάθος να μην δοθεί.

Για τον Χολέμπας: Εδώ και δύο χρόνια έλεγε ότι θέλει να αλλάξει περιβάλλον. Πέρυσι την τελευταία στιγμή χάλασε η μεταγραφή του στην Τουρκία. Φέτος, πριν από το Μουντιάλ και μετά το Μουντιάλ, έδειχνε ξεκάθαρα ότι επιθυμούσε να αποχωρήσει. Σωστά παραχωρήθηκε. Πρόκειται για ποδοσφαιριστή που έβγαλε και με το παραπάνω τα λεφτά που πήρε από τον Ολυμπιακό, αλλά ήταν φανερό ότι δεν είχε άλλο μέλλον στον Ολυμπιακό.

Για τον Αβραάμ: Είναι κρίμα που υπήρξε αυτή η εξέλιξη. Ο Ολυμπιακός δεν υπήρχε περίπτωση να τον παραχωρήσει. Τον ήθελε εδώ μέχρι το τέλος της καριέρας του, τον στήριξε με κάθε τρόπο στην προσπάθεια χρόνων να επανέλθει μετά το σοβαρό τραυματισμό του 2012. Μπορεί η επιλογή του Μίτσελ να μην τον έχει βασικό στις πρώτες αγωνιστικές να μην ήταν σωστή, καθώς ο Μποτία είχε λιγότερες προπονήσεις κι ο Αβραάμ είχε πάει καλά στα φιλικά (αν και όχι τόσο στο ημίχρονο με τη Νίκη Βόλου). Θα μπορούσε να είχε γίνει καλύτερη συνεννόηση και να μην είχε εκδηλωθεί αυτή η επιθυμία του παίκτη για αποχώρηση. Τουλάχιστον αυτό μπορούμε να πούμε με όσα ξέρουμε, διότι μπορεί να υπάρχει και κάτι που δεν ξέρουμε. Είναι, πάντως, κρίμα και για τον Αβραάμ και για τον Ολυμπιακό να μη συνεχίσουν μαζί έως το τέλος.

Έτσι απλά…

Όσο για τις γκρίνιες σχετικά με τους αντικαταστάτες των παικτών που έφυγαν, καλό θα είναι να περιμένουμε.

Ο Μποτία είναι καλός στόπερ και παίρνοντας παιχνίδια θα γίνει καλύτερος. Ο Αμπιντάλ είναι από την αρχή εγγύηση. Με τον Αβραάμ υπήρξε αιφνιδιασμός, δεν το περίμενε ο Ολυμπιακός.

Ο Μπουχαλάκης είναι καλύτερος σε σύγκριση με όσα είχε δείξει ο Σάμαρης προτού καθιερωθεί. Ο Μιλιβόγιεβιτς είναι επίσης παίκτης που παρά τα μόλις 23 χρόνια του έχει σοβαρές παραστάσεις και πριν από λίγο καιρό είχε ενδιαφερθεί γι΄αυτόν η Νάπολι.

Ο Γιαννούλης είναι αξιόπιστη λύση για το αριστερό άκρο ως μπακ απ του Μαζουάκου, έχουντας πάνω από 180 ματς στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Έτσι απλά…

Η υπομονή είναι ο καλύτερος σύμβουλος, όπως αποδείχτηκε στην προηγούμενη αγωνιστική περίοδο.

Το «μοντέλο Πόρτο» που για χρόνια αποτελεί στόχο, απαιτεί αγοραπωλησίες.

Η εμπειρία και η προσωπικότητα στον Ολυμπιακό δεν λείπει με την παρουσία παικτών όπως ο Ρομπέρτο, ο Αμπιντάλ, ο Αφελάι, ο Τσόρι, ο Μανιάτης…

Οι Έλληνες δεν λείπουν παρότι έφυγαν αρκετοί. Μανιάτης, Σιόβας, Μπουχαλάκης, Φορτούνης, Διαμαντάκος, Μήτρογλου, Γιαννούλης, Αυλωνίτης.

Περισσότερες από τις πωλήσεις ήταν οι προσθήκες. Αφελάι και Αμπιντάλ πρώην της Μπαρτσελόνα, ο Κασάμι που έχει δείξει με το καλημέρα την αξία του, ο Μήτρογλου, ο Ντουρμάζ, οι ακραίοι μπακ.

Λάθη στο σχεδιασμό και στις αποφάσεις, κακοί υπολογισμοί, απρόοπτα και ατυχίες πάντοτε θα υπάρχουν. Σημασία έχει τι γράφει ο απολογισμός στο φινάλε.

Σχετικά άρθρα