Θλίψη: Τι μπορεί να συμβαίνει και δεν έχω καθόλου διάθεση;

<p style="text-align: justify;"><span>Aναγνώστης μας ζητά τη βοήθεια των ειδικών μας: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Γεια σας λέγομαι Κωνσταντίνος και θα θελα να ζητήσω τη γνώμη σας για ένα προσωπικό θέμα που με απασχολει τον τελευταίο καιρό η διάθεση μου είναι συνεχώς στα πατώματα. Δεν εχω ορεξη για πολλα πράγματα έχω μια υπέροχη σχεση μενα άτομο αλλα έχουν αρχίσει να μου βγαίνουν διαφορα αρνητικά συναισθήματα πχ ζήλεια χωρίς κανένα απόλυτος συγκεκριμένο λόγο. Αγαπάω πολυ την σχέση μ δεν θελω να την χασω θα θελα τ γνώμη σας: Τι φταίει μήπως οι αρνητικές σκέψεις που με έχουν καταβάλει είναι κάτι παραπανω η απλώς ειιναι καποια φάση που θα περάσει με τον καιρό; Ευχαριστώ για το χρόνο σας.  Θα χαρώ να ακούσω την απάντηση σας. Κωσταντίνος</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Απευθύναμε το ερώτημά σου στον ψυχολόγο – ομαδικό θεραπευτή Δημήτρη Κατσαρό </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></span></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητέ αναγνώστη:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Μοιάζει απ'αυτά που λέτε να βρίσκεστε σε μια σχέση που εκτιμάτε πολύ και θέλετε να διαφυλάξετε με κάθε τρόπο. Αυτό είναι θεμιτό και δείχνει το πόσο αγαπάτε και θέλετε τον άνθρωπο με τον οποίο βρίσκεστε. Ταυτόχρονα όμως δείχνει και το φόβο σας να μη τον χάσετε. Και όσο προσωπικό μοιάζει αυτό στην αρχή μιας σχέσης τόσο απρόσωπο καταλήγει να'ναι. Γιατί στην πραγματικότητα ο φόβος της απώλειας δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας αλλά με εμάς τους ίδιους: Φοβόμαστε μη μείνουμε μόνοι. Εμείς, οι ανάγκες μας και κανένας εκεί…</div>
<div style="text-align: justify;">Αυτός ο φόβος που τόσο απρόσωπα μπαίνει μέσα μας από τις καταστάσεις της ζωής τόσο δύσκολο είναι να τον διαχειριστούμε μόνοι μας. Και συνήθως μας βγαίνει με ζήλια, με ανασφάλεια και όπως πολύ παραστατικά λέτε χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο. Είναι ζήτημα σταθερότητας σε όποια σχέση λοιπόν να δημιουργηθεί η εμπιστοσύνη. Κι αυτή η εμπιστοσύνη θέλει μεν το χρόνο της αλλά θέλει επίσης και εμάς εκεί με ανοιχτά μάτια και αυτιά, όχι μόνο στον κίνδυνο αλλά και στις ωραίες στιγμές. Δεν είναι μόνο η αποφυγή του κινδύνου που δυναμώνει μια σχέση μα και η εστίαση στις όμορφες στιγμές. Σας προτείνω, αφού οπλιστείτε με καλή διάθεση αναπολώντας στις όμορφες στιγμές της σχέσης σας, να συζητήσετε με τον άνθρωπό σας το φόβο σας αυτό και να δείτε πως τον βιώνει, αν βιώνει αντίστοιχο φόβο, σε ποιο βαθμό. Μοιραστείτε το φοβισμένο σας κομμάτι. Συνήθως αυτό είναι το μέρος του εαυτού μας που φοβάται τη μοναξιά γιατί το κρύβουμε καλά. Με λίγα λόγια είναι τις περισσότερες φορές μόνο.</div>
<p><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα