<p style="text-align: justify;"><em><span style="font-size: medium;">O σύντροφός μου είναι παντρεμένος με παιδί… </span></em></p>
<p style="text-align: justify;">Aναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας:</p>
<p style="text-align: justify;"><span>ΕΙΜΑΙ 30 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΩ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ 33 ΧΡΟΝΩΝ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΠΑΙΔΙ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΑΦΟΥ ΧΩΡΙΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΗΜΕΙΑ ΚΑΤΑΝΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΟΛΥΛΕΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ Ο ΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΡΝΗΤΙΚΟΙ… ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΠΟΛΥ.ΔΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ Η ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ; ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΔΙΝΩ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΥΨΟΥΣ ΕΙΜΑΙ 10 ΠΟΝΤΟΥΣ ΨΗΛΟΤΕΡΗ.ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΑΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΙ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΩ; ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΤΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ; </span></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά η <strong>Δρ. Όλγα Κωνσταντίνου</strong><strong>Ψυχολόγος –Ψυχοθεραπεύτρια </strong><strong>Διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/DrouzaPhotos/konstan.JPG" alt="" width="99" height="135" /></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Πολλοί άνθρωποι βρίσκονται στη θέση σας, δηλαδή ο-η σύντροφός τους να έχει παιδιά από προηγούμενη σχέση. Κάποιοι μάλιστα παντρεύονται κι όλας! Αυτό για κάποιους ανθρώπους, σαν τους γονείς σας, δεν είναι εύκολα αποδεκτό. Η οικογένεια για αυτούς είναι ή πρέπει να είναι ισχυρή και ενωμένη. Και σε μια ισχυρή οικογένεια τα μέλη δεν είναι εναλλάξιμα. Με λίγα λόγια είναι τρομαχτικό για τους γονείς σας που έχουν τέτοιες εξιδανικεύσεις, να βλέπουν εσάς να "αντικαθιστάτε" τη γυναικεία παρουσία σε μια κατά τα φαινόμενα διαλυμένη οικογένεια. Μεταφράζεται απ'αυτούς σαν πρόκληση και αμφισβήτηση. Εξού και η απογοήτευσή τους. Απογοητεύονται από σας που τους "αμφβισβητείτε" με τη συμπεριφορά σας και φοβούνται κατά βάθος μήπως η σχέση σας είναι εξίσου πλήρης. Αυτό θα τους έκανε να νιώσουν τρομερή ματαιότητα για όσα έχουν κάνει προκειμένου να στηρίξουν τις αποφάσεις τους όλα αυτά τα χρόνια. Προτιμούν να επικρίνουν εσάς παρά να φέρουν τις ιδέες τους σε μια αντιπαράθεση με την πραγματικότητα μέσω της δικής σας σχέσης, στην οποία όπως λέτε περνάτε όμορφα. Τόσο δε οι άνθρωποι ταυτίζονται με τις ιδέες και τα ιδανικά τους που μερικές φορές όταν αμφισβητούνται έντονα νιώθουν να αλλοτροιώνονται. Εκεί αποδίδω την αίσθηση της μητέρας σας ότι "θα πεθάνει". Με λίγα λόγια οι γονείς σας χρειάστηκε να δημιουργήσουν κάποια ιδανικά για να έχουν μια δεμένη οικογένεια τα οποία τώρα πρέπει να παραμερίσουν για να σας αφήσουν ελεύθερη. Αυτό είναι τόσο μα τόσο παλιό σαν πρόκληση όσο ο γονιός και τόσο μα τόσο δύσκολο… Ν'αφήσουν τα παιδιά τους πραγματικά ελεύθερα. Και απ'αυτά που περιγράφετε η ισορροπία της ερωτικής σας ζωής δεν φαίνεται να περνά μέσα απ' την οικογένειά σας. Αυτό είναι κάτι που αναγκαστικά πρέπει να συνυπολογίσετε αν θέλετε να είστε σε επίπεδο πραγματικότητας σχετιζόμενη με τον σύντροφό σας. Γι'αυτό τα όρια θα σας βοηθήσουν να μη νιώθετε αυτό το βασανιστικό δίλημμα που περιγράφετε: "Ν'ακολουθήσω την καρδιά μου ή τους γονείς μου;" Τα όρια έχουν να κάνουν με το σεβασμό που οφείλουν να επιδείξουν οι γονείς σας στην επιλογή συντρόφου σας ακόμα κι αν δεν τον αποδέχονται προσωπικά. Κι αυτό πρέπει να το ζητήσετε με σαφή τρόπο. Δεν έχει σημασία τι θέλουν οι γονείς σας. Αντιθέτως: Έχει τεράστια σημασία να αποδεχτούν κάτι που δε θέλουν γιατί έτσι θα μπει στις πραγματικές του διαστάσεις σημασίας μέσα σας.</div>