<p style="text-align: justify;"><span>Aναγνώστρια ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Καλημέρα. Είμαι 30 ετών και αντιμετωπίζω ίσως και το πιο σοβαρό πρόβλημα της μέχρι τώρα ζωής μου. Το πρόβλημα μου ξεκίνησε όταν τα ξαναβρήκα με έναν πρώην φίλο μου. Όσο διάστημα ήμασταν χώρια είχε κάνει σχέση με μια κοπέλα χωρισμένη και με ένα παιδί .Η σχέση τους ήταν σοβαρή μέχρι τη στιγμή που ανακάλυψε καποια ψέμματα που του είχε πει και έτσι χώρισαν Μετά τον χωρισμό του τα ξαναβρήκαμε και από τότε ξεκίνησαν όλα τα προβλήματα με τους γονείς μου. Να σημειώσω ότι όταν χωρίσαμε η απόφαση ήταν αποκλειστικά δική μου και ο λόγος ήταν η απόσταση. Από την ημέρα που τα ξαναβρήκαμε η μητέρα μου άλλαξε άρδην τη συμπεριφορά της. Ποτέ δεν ήμασταν δεμένες αλλά ποτέ δεν υπήρξαμε και σε τέτοια έχθρα. Για να μου αποδείξει ότι ο φίλος μου είναι ένας καιροσκόπος και τυχοδιώκτης σύμφωνα με τα λεγόμενά της ρωτάει από εδώ και από εκεί για το παρελθόν του. Έφτασε δε στο σημείο να πάρει τηλέφωνο την πρώην κοπέλα του φίλου μου έτσι ισχυσρίστηκε και να την ρωτάει διάφορα. Μάλιστα εχθές που μου τα ανέφερε τα χαρμόσυνα νέα μου έτσι ακριβώς τα αποκάλεσε αυτά που έμαθε μου είπε ότι όποτε με ακούει στο τηλέφωνο την εκνευρίζω και την αηδιάζω και πως αν συνεχίσω να είμαι μαζί του με διαγράφουν από τη ζωή τους και η μητέρα μου και ο πατέρας μου. Αξίζει να σημειώσω πως εγώ την παίρνω τηλέφωνο και όχι αυτή. Η μόνη εξάρτηση που έχω από την οικογένειά μου είναι ίσως η αγάπη της μάνας. Κατά τα άλλα είμαι ένας άνθρωπος με ακαδημαϊκές σπουδές το ίδιο και ο φίλος μου και με μόνιμη εργασία. Σαφώς και δεν θέλω να χωρίσω με τον φίλο μου. Αλλά δεν θέλω και τους γονείς μου απόντες από την ζωή μου. Χρειάζομαι τη βοήθειά σας. Σας ευχαριστώ.</span></p>
<p><span><strong>Αγαπητή αναγνώστρια,</strong> <strong><em>στο ερώτημά σου απαντά <strong> η ψυχολόγος Κατερίνα Δημητρίου, Προσωπική συμβουλευτική-Σύμβουλος Σχέσεων. </strong></em></strong></span></p>
<p><span><strong><em><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/eidikoi/katerinadimitriou.jpg&amp;amp;amp;amp;width=248" alt="Κατερίνα Δημητρίου " /></em></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>
<p style="text-align: justify;">Περιγράφετε μια μητέρα που έχει δυσκολία με το συναισθηματικό έλεγχο, συμπεριφέρεται με  άγχος και  θυμό και σας απειλεί συναισθηματικά. Περιγράφετε ωστόσο μια παρεμβατική και χειριστική συμπεριφορά όχι έναν παρεμβατικό γονέα. Πως ήταν η σχέση σας μέχρι τώρα μαζί της; Οι παρεμβατικοί γονείς χαρακτηρίζονται κυρίως από τις εξής συμπεριφορές:</p>
<ul style="text-align: justify;">
<li>Παραβιάζουν την ιδιωτική ζωή του παιδιού τους και δεν σέβονται τον προσωπικό του χώρο</li>
<li>Εκφοβίζουν με την στέρηση της αγάπης τους, αγαπούν μόνο κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις,  χειραγωγούν ψυχολογικά και ανταμείβουν μόνο τις συμπεριφορές που θέλουν να δουν οι ίδιοι.</li>
<li>Πιέζουν προς μια κατεύθυνση που έχουν οι ίδιοι επιλέξει, απαγορεύουν τις διαφωνίες ή υποτιμούν όποια άλλη κίνηση.</li>
<li>Ωθούν στην τελειομανία, είναι επικριτικοί και θέτουν πολύ υψηλούς στόχους για τα παιδιά τους.</li>
<li>Είναι απρόθυμοι να παραδεχθούν τα λάθη τους.</li>
</ul>
<p style="text-align: justify;">Είχε στο παρελθόν η μητέρα σας τέτοιες συμπεριφορές που θα την χαρακτήριζαν παρεμβατική; Αν όχι, τι άλλαξε, τι μπορεί να της συμβαίνει τώρα; Θα ήταν καλό για την σχέση σας να βρείτε το κίνητρο της συμπεριφοράς της μητέρας σας.  Μήπως αισθάνεται υπερβολικά μόνη, μήπως έχει μεγάλο άγχος, μήπως αισθάνεται παραμελημένη επειδή ανέλαβε υπερβολικές ευθύνες ή κάποιος αγαπημένος της φεύγει από την ζωή; Θα μπορούσατε ίσως να μιλήσετε ανοικτά μαζί της και να την ακούσετε με υπομονή, αν έχει πρόβλημα και δεν είναι το πρόβλημα, θα σας το πει, έστω και με δυσκολία. Από εκεί και πέρα, μπορείτε να την διαβεβαιώσετε ότι είστε δίπλα της αλλά τα καταφέρνετε πολύ καλά με την ζωή σας.</p>
<p style="text-align: justify;">Στην περίπτωση που έχετε μια παρεμβατική μητέρα, θα πρότεινα να αναγνωρίσετε και να διαχειριστείτε τα συναισθήματα που μπορεί να σας έχει δημιουργήσει αυτή η σχέση. Τα πιο συχνά συναισθήματα είναι προδοσίας, φόβου,  υποτίμησης και υποχρέωσης να την ευχαριστήσετε. Τέτοια συναισθήματα μπορεί να σας κατευθύνουν σε επιλογές που δεν είναι δικές σας. Προτείνω να μειώστε τη συχνότητα της επαφής σας προσωρινά και να βάλετε  σαφείς περιορισμούς στην σχέση μαζί της. Εάν γίνεται έντονα συναισθηματική ή επικριτική σταματήστε την συζήτηση και πείτε ότι θα της μιλήσετε αργότερα, όταν και οι δυο θα είστε πιο ήρεμες. Επιπλέον, αρχίστε να νοιώθετε και να ενεργείτε σαν να έχετε έλεγχο πάνω στη ζωή σας, για παράδειγμα δεν χρειάζεται να αναφέρεστε στο ότι ο σύντροφός σας είχε μια προηγούμενη σχέση και να αμφιβάλλετε. Θα δείτε στην πορεία της σχέσης τι συμβαίνει, από το πώς συμπεριφέρεται σε σας και στο περιβάλλον του.</p>
<p style="text-align: justify;">Αναγνωρίστε ότι η μητέρα σας έχει προβλήματα ή περιορισμούς σαν προσωπικότητα,  ακούστε την και προσπαθήστε να την καταλάβετε. Αλλά μια σχέση χτίζεται αμφίδρομα, δεν είναι όλα στο χέρι σας. Το να προσπαθήσετε να κρατήσετε την σχέση σας με την μητέρα σας είναι μια πολύ καλή κίνηση που ήδη προσπαθείτε να κάνετε, δεν χρειάζεται όμως να νοιώθετε ένοχη για ότι δεν πάει καλά μεταξύ σας.</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>