Διαίσθηση: Γιατί όταν σκέφτομαι κάποιον με παίρνει τηλέφωνο;

08/10/2014
Ομάδα Σύνταξης
Αυτογνωσία

Aναγνώστριά μας ρωτά: 
Καλησπέρα σας αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που λεμε ενστικτο ή διαίσθηση, γιατι πολλες φορες όταν σκεφτόμαστε κάποιον τον συναντάμε ή μας παίρνει τηλέφωνο; Αφού τα ζώα έχουν ένστικτο όπως λένε οι άνθρωποι γιατί να μην έχουν;
Γράφει η Χαρίκλεια Μανουσάκη
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και Επικοινωνίας
 <img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/charikleia%20manousakii.jpg&amp;width=248" alt="Χαρίκλεια Μανουσάκη " width="99" />
 Ένστικτο θεωρείται η υπό συνθήκες τάση ενός ζωντανού οργανισμού προς μία συγκεκριμένη συμπεριφορά. Οι συνθήκες αυτές, αφορούν σε ερεθίσματα ή στοιχεία του περιβάλλοντος στο οποίο επιβιώνει. Εάν οι συνθήκες τροποποιηθούν ή εκλείψουν, αλλάζει και το σχήμα συμπεριφοράς του ζωντανού οργανισμού.
Η διαίσθηση αφορά κυρίως σε μία ενόραση ή εσωτερική φωνή, που βασίζεται μεν σε γεγονότα όπως και το ένστικτο, αλλά απαιτεί και μία περισσότερο προηγμένη αναλυτική ικανότητα, καθώς ερμηνεύει και συνδυάζει πιο πολύπλοκα σήματα. Στα πρωταρχικά στάδια της ζωής μας, ελλείψει της έκφρασης μέσω του λόγου, οι συμπεριφορές μας στηρίζονται περισσότερο στα βασικά μας ένστικτα. Όσο μεγαλώνουμε, τα εγκεφαλικά κέντρα της μνήμης, της μάθησης και της επικοινωνίας, ισχυροποιούνται και συμμετέχουν κι αυτά στην έκφραση της συμπεριφοράς μας.
Παρά τις μελέτες που λαμβάνουν χώρα στον κλάδο της νευροφυσιολογίας, η επιστήμη δεν έχει ακόμα αποφανθεί εάν γεγονότα, όπως αυτό που αναφέρετε του να σκεφθούμε κάποιον και να τον συναντήσουμε ή να μας καλέσει στο τηλέφωνο, βασίζονται στη «μνήμη» από επαναλαμβανόμενα γεγονότα του παρελθόντος ή εάν πρόκειται για πραγματική αντίληψη μελλοντικού γεγονότος. Γεγονός είναι πως σε κάθε «κίνδυνο αλλαγής», το σώμα μας αντιδρά χημικά προκειμένου να ερμηνεύσουμε την επικείμενη αλλαγή και να λάβουμε μία απόφαση.
Η διαίσθηση, είναι μια διαδικασία που εμπλέκει τόσο τον εγκέφαλο, όσο και την καρδιά. Η επιτυχής συνεργασία αυτή, μας δίνει ξεκάθαρους οραματισμούς, ενώ αντιθέτως μία ανεπιτυχής συνεννόηση, μας παραπλανεί. Σημασία έχει να χρησιμοποιούμε τη γνώση που έρχεται από την εμπειρία μας, να μην επιτρέπουμε την επισκίαση της καθαρής λογικής και να ενεργούμε έχοντας ενημερότητα για τα συναισθήματα μας.
 
 
Διαβάστε και άλλα για τη διαίσθηση εδώ: 
 
<h1 class="smallerFont">Διαίσθηση: Τι συμβαίνει όταν νιώθουμε ότι κάτι κακό θα γίνει;</h1>
<div id="finalArticle">
<div class="photo"><img title="" src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/Diafora/diesthisi.jpg&width=640&height=430" alt="" /></div>
<div id="finalArticleContent">
Βρετανοί επιστήμονες βρήκαν μια μικρή και εξελικτικά αρχαία περιοχή στον εγκέφαλο, όχι μεγαλύτερη από μισό μπιζέλι, που «πυροδοτεί» το ενστικτώδες αίσθημα σε έναν άνθρωπο ότι κάτι κακό πρόκειται να του συμβεί. Η περιοχή, την οποία οι νευροεπιστήμονες αποκαλούν ηνία, πιστεύεται ότι παίζει ρόλο-κλειδί στον τρόπο που οι άνθρωποι προβλέπουν τις άσχημες εμπειρίες και μαθαίνουν από αυτές για να μην τους ξανασυμβούν. Όμως, έπειτα από ένα σημείο, αυτή η θετική όψη του νομίσματος μπορεί να μετατραπεί σε αρνητική. Όσο πιο πιθανό θεωρεί κάποιος ότι θα συμβεί κάτι που φοβάται (άσχετα από το αν όντως συμβεί), τόσο περισσότερο η ηνία ενεργοποιείται, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Οι επιστήμονες υποπτεύονται ότι όταν η εν λόγω εγκεφαλική περιοχή υπεραντιδρά, τότε ο άνθρωπος τείνει να κατακλύζεται από έλλειψη κινήτρων και απαισιοδοξία, εστιάζοντας κατά προτίμηση στα αρνητικά πράγματα παρά στα θετικά, γεγονός που διευκολύνει την εμφάνιση κατάθλιψης. Αν αυτό όντως συμβαίνει -κάτι που ήδη ερευνάται- τότε μπορεί να βρεθεί μια νέα θεραπευτική οδός για την κατάθλιψη. Προηγούμενα πειράματα με ζώα είχαν δείξει ότι η ηνία ενεργοποιείται, όταν δυσάρεστα συμβάντα συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν, ενώ έχει επίσης διαπιστωθεί ότι καταστέλλει τη δράση της ντοπαμίνης, μιας ουσίας που παίζει ζωτικό ρόλο για την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου και του ψυχισμού. Όμως έως σήμερα είχε αποδειχτεί δύσκολη η μελέτη στους ανθρώπους αυτής της περιοχής, που έχει διάμετρο μικρότερη των τριών χιλιοστών. Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Γνωσιακής Νευροεπιστήμης του University College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον δρα Τζόναθαν Ρόιζερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το BBC, κατάφεραν για πρώτη φορά να «φωτίσουν» τη λειτουργία της συγκεκριμένης νευρωνικής δομής σε 23 εθελοντές, που υποβλήθηκαν σε λειτουργική μαγνητική εγκεφαλική απεικόνιση (fMRI).
Οι εθελοντές παρακολούθησαν μια σειρά από εικόνες και, ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα, μερικές εικόνες συνοδεύονταν από τιμωρία (ήπιο ηλεκτροσόκ), άλλες από ανταμοιβή (χρήματα) και οι υπόλοιπες από τίποτε από τα δύο. Αφού οι συμμετέχοντες στο πείραμα είχαν πια μάθει να συσχετίζουν μια εικόνα με ένα μελλοντικό αρνητικό, θετικό ή ουδέτερο ερέθισμα, διαπιστώθηκε ότι κάθε φορά που έβλεπαν την εικόνα που είχε συνδεθεί με το επερχόμενο ηλεκτροσόκ, «άναβε» η περιοχή της ηνίας στον εγκέφαλό τους.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η εν λόγω περιοχή εξελίχτηκε για να βοηθά τα ζώα -και τους ανθρώπους- να μαθαίνουν από τις άσχημες εμπειρίες τους, έτσι ώστε να τις αποφεύγουν έγκαιρα στο μέλλον. Όμως αυτή η αντίδραση, αν είναι υπερβολική, μπορεί να γυρίσει «μπούμερανγκ» και να δημιουργεί υπερβολική ανησυχία, απαισιοδοξία και τελικά κατάθλιψη. Στο μέλλον, η κατάλληλη «χειραγώγηση» της εν λόγω περιοχής, φαρμακευτικά ή με άλλο τρόπο, μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
</div>
</div>