Έρωτας: Γιατί ενώ δίνω πολλά παίρνω λίγα;

<div class="Section1">
<p> </p>
<p>Πώς μπορούμε να βιώσουμε το πάρε – δώσε στην αγάπη, όταν δεν την εισπράττουμε από τον άλλον;</p>
<p>Απάντηση: Αυτό που περιγράφεις πράγματι το βιώνουμε οι περισσό­τεροι άνθρωποι οε όλες μας τις σχέσεις είτε είναι προσωπικές είτε είναι επαγγελματικές.</p>
<p>Η ερώτηση, όμως, που χρειάζεται να θέσουμε στον εαυτό μας εί­ναι: Ζητάμε από τους άλλους αυτό που θέλουμε ή περιμένουμε να το μαντέψουν;</p>
<p>Σε όποιον θέτω αυτή την ερώτηση μου απαντά: Μα δεν το καταλα­βαίνει ο άλλος; Η επόμενη ερώτηση που του θέτω είναι: 0 άλλος έχει δηλώσει ότι έχει την ικανότητα να μαντεύει αυτό που θέλεις;</p>
<p>Φυσικά και δεν την έχει. Εσύ μαντεύεις τι θέλει εκείνος; Γι’ αυτό σε όλες τις σχέσεις μας χρειάζεται να δηλώνουμε αυτό που μας ευχαρι­στεί, αυτό που περιμένουμε ή θέλουμε από τους άλλους, όπως χρειά­ζεται να ρωτάμε και τον άλλον, τι είναι αυτό που περιμένει να του δώ­σουμε για να τον ευχαριστήσουμε.</p>
<p>Παρατηρούμε ότι οι σχέσεις μας χαλάνε, όταν ο ένας δίνει στον άλ­λον αυτό που θέλει εκείνος και όχι αυτό που χρειάζεται ή έχει ανάγκη.</p>
<p>Τη σχέση όμως τη δημιουργούμε για να μας δώσει ο άλλος αυτό που θέλουμε εμείς και όχι αυτό που θέλει εκείνος.</p>
<p>Σε όλες μας τις σχέσεις, με τα παιδιά, με τη μητέρα, τον πατέρα τον/ την σύντροφο ή σύζυγο, τους φίλους, χρειάζεται να ρωτάμε τι θέλουν από μας. Όπως και εμείς να τους δηλώνουμε καθαρά τι περι­μένουμε από εκείνους.</p>
<p>Αν, λοιπόν, από την αρχή, δηλώσουμε αυτά που θέλουμε και τα προσφέρει ο ένας στον άλλον, με στόχο να αισθανόμαστε ανεμπόδι­στα την αγάπη να ρέει μεταξύ μας, τότε δεν θα υπάρχει πιθανότητα να δίνουμε αλλά να μην παίρνουμε σ’ αυτή τη σχέση.</p>
<p>Σχόλιο: Με το να δίνουμε αυτό που θέλουμε εμείς, θεωρούμε ότι δίνουμε τα πάντα.</p>
<p>Απάντηση: Ακούμε να λένε: Αυτός αγαπάει με τον τρόπο του. Όμως δεν είναι αγάπη να σου δίνω αυτό που θέλω εγώ, αλλά εσύ ού­τε το θέλεις ούτε το χρειάζεσαι.</p>
<p>Μαθαίνουμε την αγάπη στην πράξη όταν εστιαζόμαστε να ευχαριστή­σουμε τον άλλον δίνοντας του αυτό που θέλει, αυτό που τον ευχαριστεί.</p>
<p>Για παράδειγμα: Αυτό που θέλει ένα παιδί είναι η προσοχή των γο­νιών του. Θέλει, δηλαδή, ο γονιός να του δίνει λίγο από το χρόνο του.</p>
</div>
<p>Αν το παιδί βλέπει μόνο τη γυναίκα που το φροντίζει και βλέπει τους γονείς του ελάχιστα, πιστεύεις ότι με το να του δίνουν χρήματα ή δώρα καλύπτουν το κενό της παρουσίας τους;</p>
<div class="Section2">
<p>Το παιδί τους αισθάνεται καλά; Μπορεί να θεωρήσει το χαρτζιλίκι και το ακριβό σπίτι σαν ένδειξη αγάπης από τον γονιό του;</p>
<p>Ο γονιός, από την άλλη πλευρά, πιστεύει ότι κάνει το καλύτερο. Λέει: "Εγώ δουλεύω νύχτα μέρα για να τα έχουν όλα τα παιδιά μου".</p>
<p>Η ερώτησή μου προς αυτόν τον γονιό είναι: Ναι, τα έχουν όλα τα παιδιά σου αλλά εσένα σε έχουν;</p>
<p>Τα παιδιά, χρειάζονται και την τρυφερότητα της μητέρας αλλά χρειάζονται και την τρυφερότητα του πατέρα. Τα παιδιά θέλουν οι γο­νείς να είναι δίπλα τους όταν τους χρειάζονται.</p>
<p>Πάρα πολλά παιδιά που δεν έχουν την παρουσία του γονιού τους, γίνονται ανασφαλή και παρουσιάζουν ακραίες συμπεριφορές.</p>
<p>Ερώτηση: Η κριτική που κάνουμε σ' αυτούς που έχουμε σχέση αλ­λά και σε άλλους ανθρώπους είναι μια μορφή βίας;</p>
<p>Απάντηση: Η κριτική δεν έχει καμία σχέση με τη βία. Η κριτική έχει σχέ­ση με τον εγωισμό.</p>
<p>Έχουμε σκεφτεί ποιον κρίνουμε συνήθως; Κρίνουμε αυτόν που θεω­ρούμε ότι δεν σκέπτεται και δεν πράττει σωστά. Κρίνουμε για να επιβεβαι­ώσουμε ότι είμαστε καλύτεροι από τους άλλους.</p>
<p>Ερώτηση: Έχουμε προβλήματα στις σχέσεις μας επειδή σκεπτόμα­στε και λειτουργούμε εγωιστικά, μας ενδιαφέρει ο εαυτός μας, ν' αποκτούμε υλικά αγαθά, πώς να περνάμε καλά και δεν μας ενδιαφέ­ρει τι θέλει ο άλλος;</p>
<p>Απάντηση: Όταν εστιάζουμε την προσοχή μας μόνο στο τι θέλου­με εμείς και δεν σκεφτόμαστε τι θέλει ο άλλος, φυσικά και δεν ασχο­λούμαστε να καλύψουμε τις ανάγκες του και δεν μοιραζόμαστε μαζί του τις δυσκολίες και τις χαρές της ζωής. Αυτό όμως έχει σαν αποτέ­λεσμα να δημιουργείται χάσμα στη σχέση μας.</p>
<p>Αυτός που λέει: "Θέλω να περνάω καλά", το λέει γενικά και αόριστα. Δεν είναι συνειδητή απόφαση και στόχος του. "Το περνάω καλά” το έχει συνδέσει με τα υλικά αγαθά, τις χαρές και απολαύσεις του κόσμου. Γι' αυτόν, το "περνάω καλά" σημαίνει ότι κάνει κάποια πράγματα για να πε­ράσει την ώρα του και να διασκεδάσει, να έχει ένα πολύ ωραίο και ακρι­βό σπίτι, αυτοκίνητο, να έχει καλή εργασία, να έχει χρήματα.</p>
<p>Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτή την ώρα που λέει ότι περνάει κα­λά, που απολαμβάνει τις χαρές και τα αγαθά του κόσμου, ότι αισθάνε­ται μέσα του καλά, ότι αισθάνεται πλήρης. Αν τον κάλυπταν απόλυτα όλα αυτά, δεν θα αναζητούσε κάθε φορά κάτι άλλο και κάτι άλλο.</p>
<p>Όλα αυτά που επιδιώκει και αποκτά ο άνθρωπος δεν μπορεί να τα απολαύσει μόνος του χωρίς ευχάριστη συντροφιά. Δεν έχω γνωρίσει μέχρι τώρα στη ζωή μου κάποιον χαρούμενο άνθρωπο που να είναι μόνος του και να μη μοιράζεται τίποτα με τους άλλους.</p>
<p>Όταν, λοιπόν, εστιαστούμε στο: "Με τι μπορώ να γεμίσω μέσα μου που να έχει μεγαλύτερη διάρκεια; Με ποιον και με τι αισθάνομαι κα­λά'', τότε θα αλλάξουν πολλά πράγματα στη ζωή μας προς το καλύτε­ρο.</p>
<p>Σχόλιο: Πολλές φορές υπερβαίνουμε τις δυνάμεις μας, προκειμέ- νου να αποκτήσουμε υλικά αγαθά και τελικά χάνουμε το νόημα της ζωή και αρρωσταίνουμε.</p>
<p>Απάντηση: Μόνο όταν σου συμβεί αυτό, μόνο τότε, συνειδητοποι­είς ότι όλα αυτά που απόκτησες δεν σε κάνουν αισθάνεσαι πραγματι­κά καλά.</p>
<p>Ερώτηση: Ντρέπομαι να ζητήσω κάτι. Δεν μου αρέσει να ζητάω. Ίσως να θέλω κάτι, αλλά δεν το ζητάω.</p>
<p>Απάντηση: Σκέψου από ποια αιτία ξεκίνησε αυτό; Ζητούσες από τους γονείς σου αυτό που ήθελες;</p>
<p>Σχόλιο: Όχι. Διότι δεν χρειαζόταν. Προέβλεπαν και κάλυπταν κάθε μου ανάγκη.</p>
<p>Απάντηση: Στο γεγονός αυτό βρίσκεται η απάντηση. Δεν έχεις συ­νηθίσει να ζητάς αυτό που θέλεις και περιμένεις οι άλλοι να το ανα­καλύπτουν ή να σου δίνουν αυτό που θέλουν εκείνοι και εσύ να είσαι ευχαριστήνη.</p>
<p>Συνήθως οι άλλοι θέλουν να μας δίνουν αυτό που θέλουν εκείνοι και όχι αυτό που θέλουμε εμείς.</p>
<p>Οι δικοί σου, με το να αντιλαμβάνονται και να σου καλύπτουν τις ανάγκες, σου πέρασαν το μήνυμα ότι δεν χρειάζεται να ζητάς.</p>
<p>Θεωρώ ότι οι γονείς είναι απαραίτητο να παροτρύνουν τα παιδιά τους να τους λένε αυτό που θέλουν άσχετα αν εκείνοι λόγω της συ­γκέντρωσης και της αγάπης προς τα παιδιά τους αντιλαμβάνονται τις επιθυμίες τους.</p>
</div>
<p>Αυτά που θα δώσουν στην επικοινωνία σου με τον/ την σύντροφο ή σύζυγό σου χαρά και διάρκεια, είναι η καλή σου διάθεση και το χιούμορ.</p>
<p>Συντροφικότητα είναι η ανάγκη που έχουμε οι περισσότεροι άν­θρωποι να είμαστε με κάποιον, για να μοιραζόμαστε τις χαρές και να αντιμετωπίζουμε μαζί τις όποιες αντιξοότητες φέρνει η ζωή.</p>
<p>Η συντροφικότητα χωρίς στόχο, δηλαδή, για ποιο λόγο είμαστε μαζί, ποια είναι η ωφέλεια του να είμαστε μαζί, χωρίς χαρούμενη διά­θεση και ευχάριστες εκπλήξεις, μπορεί να καταλήξει να είναι ανιαρή.</p>
<p>Έρωτας είναι η ανάγκη να ενώνεσαι με τον/ την σύντροφό σου μέσα σε μια πανδαισία τρυφερών συναισθημάτων, για να του ή της προσφέρεις σωματική ευχαρίστηση και νοητική εκτόνωση.</p>
<p>Η χημεία στον έρωτα βασίζεται σε μια απλή συνταγή, την οποία αντιγράφω από ένα παλιό λαϊκό τραγούδι: "Και του κάνω τα δικά του και μου κάνει τα δικά μου".</p>
<p> </p>
<p>Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο βιβλίο του Παύλου Σιδέρη Δυναμικός Τρόπος Ζωής </p>

Σχετικά άρθρα