Μήπως η σχέση μου φταίει που δεν αδυνατίζω;

<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Είμαι 34 ετών και λόγω ανεργίας και μίας σχέσης που έχω και δεν πάει όσο θέλω καλά νιώθω ότι σαν να έχει κολλήσει το μυαλό και το σώμα μου και δεν μπορώ να πάρω απόφαση να χάσω τα 20 περιττά κιλά που έχω πάρει. Νιώθω αδύναμη να πάρω απόφαση να αδυνατίσω και νιώθω άσχημα με αυτό. Τι δραστικό και σωτήριο μπορώ να κάνω επιτέλους; </em></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής, <strong>Δημήτρης Κατσαρός.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;amp;amp;amp;amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="88" /></strong></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Κατανοώ το φαύλο κύκλο που αναφέρεστε και περιγράφετε. Σαν να θέλετε παρέα για τη δραστική σας αλλαγή. Μα ακούγεται και μια μοναξιά στα λόγια σας. Σαν να έχετε μια εικόνα στο μυαλό σας την οποία επιδιώκετε μα αυτή απομακρύνεται διαρκώς. Είναι άραγε μέσα σ'αυτή την εικόνα η λύση στη μοναξιά; Γιατί αν είναι, τότε ο φαύλος κύκλος δε θα σταματήσει. Η παρέα δεν είναι το δώρο ή η αναγνώριση πως "έχετε αλλάξει". Η πραγματική παρέα είναι στήριγμα και σας δίνει ανατροφοδότηση για την αλλαγή σας. Η αλλαγή δεν έρχεται μόνο με ατομική προσπάθεια αλλά με μοίρασμα συναισθημάτων, με μοίρασμα της γυμναστικής και της αντίστασης να ακολουθήσετε τη διατροφή ή τη δίαιτα. Με λίγα λόγια η αλλαγή είναι ένας δρόμος που θέλει το φως πλάι σας να σας δείχνει τις λακούβες στο δρόμο και όχι "απέναντι" σα "φως εξόδου απ' το τούνελ". Ένας πολύ μεγάλος μουσικός είπε κάποτε "μοιάζει χαλαρωτικό το φως της εξόδου απ'το τούνελ μα τελικά ήταν το τραίνο που ερχόταν προς το μέρος σου". Κι άλλοι μεγάλοι και σοφοί είπαν:</div>
<div style="text-align: justify;">"Η αρχή είναι το ήμισυ του παντώς", "Τα μεγάλα ταξίδια ξεκινάνε με ένα βήμα: το πρώτο" και άλλες κουβέντες που σκοπό έχουν να δώσουν έμπνευση μα είναι απλά κενές κουβέντες αν δεν υπάρχει κάποιος-κάποια ΕΚΕΙ με την σταθερή παρουσία του να χωρέσει τις απογοητεύσεις, τις παλλινδρομήσεις και να μοιραστείτε μαζί του τα βήματα της επιτυχίας που έχετε θέσει ως στόχο στον εαυτό σας. Βρείτε λοιπόν ανθρώπους που σας καταλαβαίνουν και είναι στη θέση σας. Όχι για να μείνετε στα ίδια, αλλά για να ξεκινήσετε μαζί. </div>
<p style="text-align: justify;"><strong><br /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span>Και λίγα λόγια για τον ειδικό που μας απάντησε: </span></strong></p>
<div style="text-align: justify;"><span>"Λέγομαι Δημήτρης Κατσαρός, έχω γεννηθεί στο Χολαργό τον Ιούνιο του 1984 και σχεδόν όλη μου τη ζωή έζησα στην Αθήνα όπου πήγα σχολείο και σπούδασα ψυχολογία στην Πάντειο. Εργάστηκα σε διάφορους χώρους εκτός αυτού που σπούδασα. Στο στρατό ήταν η πρώτη φορά που ασχολήθηκα ενεργά ως ψυχολόγος απαντώντας στη γραμμή sos υποστήριξης του Πολεμικού Ναυτικού καθ'όλη τη διάρκειά της θητείας μου. Σήμερα ιδιωτεύω ως θεραπευτής και ειδικεύομαι στην ομαδική ανάλυση με ψυχοδυναμικού τύπου προσέγγιση στην εταιρεία Hope in Ga με έδρα την Κηφισιά. Ταυτόχρονα είμαι διαχειριστής της εταιρίας Eurosynapsis.ΙΚΕ με ιδρυτή τον πατέρα μου, η οποία παρέχει υπηρεσίες νευρολογίας και ψυχολογίας. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ ο άνθρωπος ως άτομο και ως έννοια και πολλές φορές θεωρώ ότι δεν πρόκειται για εργασία αλλά για μια παράξενη και όμορφη αναζήτηση. Κατά τα άλλα μου αρέσει η γυμναστική, η μουσική, η ζωγραφική και οι θετικές επιστήμες."</span></div>
<p><strong><br /></strong></p>
<p><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα