<div><strong><span style="font-size: small;">Γράφει ο </span><span style="font-size: small;">Ανδρέας Μπακογιάννης – Χειρουργός / Χειρουργός Ήπατος</span></strong></div>
<div>
<p><span style="font-size: small;"> </span></p>
<p><span style="font-size: small;">Πρόκειται για καρκίνο ο οποίος όμως έχει προσβάλλει μόνο την επιφανειακή στοιβάδα της δομής στην οποία δημιουργείται.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Διακρίνουμε δυο τύπους ανάλογα με το σημείο(δομή) στο οποίο αναπτύσσεταιμέσα στον μαστό. Εάν αναπτύσσεται εντός των πόρων ονομάζεται ενδοπορικό καρκίνωμα in situ(DCIS).Εάν αναπτύσσεται στο λοβό ονομάζεται λοβιακό καρκίνωμα in situ(LCIS).</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Ο μη διηθητικός καρκίνος μαστού είναι δυνατό να εξελιχθεί σε διηθητικό και αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η διάγνωση θα γίνει με τα συνήθη μέσα υπερηχογράφημα, μαστογραφία, μαγνητική τομογραφία ή βιοψία ανάλογα και με την ηλικία και τους επιβαρυντικούς παράγοντες κάθε ασθενή ξεχωριστά.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η θεραπεία είναι χειρουργική, αλλά το εύρος της εκτομής εξατομικεύεται σε κάθε περίπτωση, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της πάθησης και του ασθενή.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Εναλλακτικά και σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις ο ασθενής είναι δυνατό να μην χειρουργηθεί, αλλά να λάβει προληπτική χημειοθεραπεία.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Το θέμα του μη διηθητικού καρκίνου είναι πολύ μεγάλο και ο τρόπος θεραπείας και χειρισμού εξατομικεύεται σε κάθε περίπτωση.</span></p>
<div><span style="font-size: small;"> </span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong>Πηγή: </strong><strong>www.nowdoctor.gr</strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><br /></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><br /></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong>Διαβάστε το άρθρο του boro.gr : Μεταστατικός καρκίνος του μαστού: 5 χρόνια παραπάνω ζωής</strong><strong><br /></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><br /></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;">Παράταση της συνολικής επιβίωσης κατά 15,7 μήνες προσδίδει  σε ασθενείς με μεταστατικό  καρκίνο του μαστού ο συνδυασμός της περτουζουμάμπης, με την τραστουζουμάμπη και δοσεταξέλη. Σύμφωνα με τη μελέτη φάσης ΙΙΙ Cleopatra, η προσθήκη της περτουζουμάμπης στο θεραπευτικό σχήμα ήταν ευεργετική σε ασθενείς με HER2–θετικό μεταστατικό καρκίνο του μαστού, οι οποίες δεν είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία.</span>
<div><br /><br /></div>
<div><span style="font-size: small;">Η μελέτη παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO) και έδειξε ότι με το τριπλό αυτό σχήμα η διάμεση συνολική επιβίωση των ασθενών  ανήλθε σε 56,5 μήνες, έναντι 40,8 μηνών με το σχήμα τραστουζουμάμπη–δοσεταξέλη. Η προσθήκη της περτουζουμάμπης οδήγησε στη μεγαλύτερη επιβίωση που έχει παρατηρηθεί ποτέ σε κλινική μελέτη σε ασθενείς με HER2-θετικό μεταστατικό καρκίνο του μαστού, ενώ η διάμεση επιβίωση των σχεδόν 5 ετών για τους ασθενείς που έλαβαν το τριπλό σχήμα, είναι  ένα αποτέλεσμα, το οποίο σπάνια παρατηρείται σε κλινικές μελέτες στον προχωρημένο καρκίνο. </span></div>
<div><br /><br /></div>
<div><span style="font-size: small;">Η περτουζουμάμπη σε συνδυασμό με τραστουζουμάμπη και δοσεταξέλη, είναι εγκεκριμένη στις ΗΠΑ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση για ασθενείς που δεν έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία για τον HER2-θετικό μεταστατικό καρκίνο του μαστού. Επιπλέον, η περτουζουμάμπη είναι διαθέσιμη και για τις Ελληνίδες ασθενείς από το Μάρτιο του 2014.</span></div>
<div><br /><br /></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong>Η μελέτη CLEOPATRA<br /></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;">Η μελέτη CLEOPATRA (CLinical Evaluation Of Pertuzumab And TRAstuzumab) ήταν μία διεθνής, φάσης III, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη. Συνέκρινε τον συνδυασμό περτουζουμάμπη–τραστουζουμάμπη–δοσεταξέλη με εικονικό φάρμακο και τραστουζουμάμπη–δοσεταξέλη σε 808 ασθενείς. Οι ασθενείς αυτοί δεν είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία για τον HER2-θετικό μεταστατικό καρκίνο του μαστού ή είχαν HER2-θετικό μεταστατικό καρκίνο του μαστού, ο οποίος είχε επανεμφανιστεί μετά από προηγούμενη επικουρική ή εισαγωγική θεραπεία. Το κύριο καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου, ενώ τα δευτερεύοντα καταληκτικά στοιχεία περιελάμβαναν τη συνολική επιβίωση και το προφίλ ασφάλειας.</span></div>
<div><br /><br /></div>
<div><span style="font-size: small;">Το προφίλ ασφάλειας σε αυτήν την ανάλυση ήταν συνεπές με αυτό που είχε παρατηρηθεί σε προηγούμενη ανάλυση της μελέτης CLEOPATRA, συμπεριλαμβανομένης και της μακροχρόνιας καρδιακής ασφάλειας της περτουζουμάμπης. Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, τα δεδομένα της μελέτης έδειξαν ότι ο κίνδυνος επιδείνωσης της νόσου ή θανάτου μειώθηκε κατά 32% στους ασθενείς που έλαβαν το τριπλό σχήμα, έναντι των ασθενών που ακολούθησαν θεραπεία με το διπλό σχήμα.</span></div>
<div><br /><br /></div>
<div><span style="font-size: small;">Τα συχνότερα ανεπιθύμητα συμβάντα που παρατηρήθηκαν με το νέο θεραπευτικό σχήμα με περτουζουμάμπη ήταν διάρροια, εξάνθημα, φλεγμονή του βλεννογόνου, κεφαλαλγία, λοίμωξη της ανώτερης αναπνευστικής οδού, κνησμός, εμπύρετη ουδετεροπενία, ξηροδερμία και μυϊκοί σπασμοί.</span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><br />Η περτουζουμάμπη<br /><br /></strong>Η περτουζουμάμπη είναι μία θεραπεία, που στοχεύει τον HER2 υποδοχέα, δηλαδή την πρωτεΐνη που εντοπίζεται στο εξωτερικό πολλών υγιών κυττάρων και σε μεγάλη ποσότητα στο εξωτερικό των καρκινικών κυττάρων στους HER2-θετικούς καρκίνους. Έχει σχεδιαστεί ειδικά για να αναστέλλει τη σύζευξη (ή «διμερισμό») του HER2 υποδοχέα με άλλους HER υποδοχείς (EGFR/HER1, HER3 και HER4) στην επιφάνεια των κυττάρων, μία διαδικασία, η οποία πιστεύεται ότι διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και επιβίωση του όγκου. Οι μηχανισμοί δράσης της περτουζουμάμπης και της τραστουζουμάμπης εκτιμάται ότι είναι συμπληρωματικοί, καθώς οι δύο θεραπείες προσδένονται στον HER2 υποδοχέα, αν και σε διαφορετικά σημεία. </span></div>
<div><span><br /></span></div>
</div>
</div>