«Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει»: Όπερα για παιδιά στη Λυρική

<p style="text-align: justify;">Επαναλαμβάνεται η μεγάλη επιτυχία των Νίκου Κυπουργού και Θωμά Μοσχόπουλου.</p>
<p style="text-align: justify;">Ένα ανατρεπτικό παραμύθι όπου όλα είναι λίγο πειραγμένα και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται στην αρχή. Πρόκειται για την όπερα «Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει» των Νίκου Κυπουργού και Θωμά Μοσχόπουλου που θα επαναληφθεί στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Η ιστορία βασίζεται στο διάσημο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Ο πρίγκιπας χοιροβοσκός» και «μιλάει για έναν πρίγκιπα ο οποίος ντύνεται χοιροβοσκός για να κερδίσει την καρδιά της αλαζονικής πριγκίπισσας. Έτσι το δράμα αναμειγνύεται με την κωμωδία, το συναίσθημα με τον κυνισμό και η γοητεία με την απογοήτευση». Η γεμάτη μελωδίες μουσική του Κυπουργού κέρδισε του μικρούς και μεγάλους θεατές, ενώ η παράσταση που έστησε ο Μοσχόπουλος «έκανε τους θεατές να σκεφτούν, να αναρωτηθούν για το ανατρεπτικό happy end και χωρίς αμφιβολία κατάφερε να απευθυνθεί εξίσου επιτυχημένα και στους μικρούς αλλά και στους ενήλικους». Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού, κοστούμια: Κλερ Μπρέισουελ, κινησιολογία: Ξένια Θεμελή.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://tospirto.net/system/media/140943/main_1382886_740594579300321_185922132_n.jpg?1412598960" alt="" width="600" height="415" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://tospirto.net/system/media/140938/main_526584_740594669300312_1655965009_n.jpg?1412598960" alt="" width="600" height="1071" /></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ<br /> </strong>07 Νοεμβρίου 2014 <br /> ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ – ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ, Ακαδημίας 59-61, Αθήνα <br /> <strong>Τηλ.:</strong> 210-3612461 <br /> Έως 8 Μαρτίου. Εθνική Λυρική Σκηνή. Βραδινές παραστάσεις (ώρα έναρξης 20.00): 7 &amp; 22 Νοεμβρίου 2014, 24 &amp; 30 Ιανουαρίου 2015 / Πρωινές παραστάσεις (ώρα έναρξης 11.00): 11, 12, 16, 18, 19, 20, 21, 23 Νοεμβρίου 2014 &amp; 21, 23, 24 Δεκεμβρίου 2014 &amp; 14, 15, 16, 18, 20, 21, 22, 23, 25, 27, 28, 29 Ιανουαρίου 2015 &amp; 1, 3, 8, 15, 17, 18, 19, 20 Φεβρουαρίου 2015 &amp; 5, 6, 8 Μαρτίου 2015.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>«Πρίγκιπες και πριγκίπισσες που είναι και λίγο «βρωμόπαιδα», λασπωμένα ζωάκια με πολύ …μα πάρα πολύ «ανθρώπινα» στοιχεία στον χαρακτήρα τους, μεγάλοι που φέρονται σαν παιδάκια και «παιδιά» που ωριμάζουν».</em></strong><br /> <strong>Η νέα όπερα και.. για παιδιά του Νίκου Κυπουργού σε ποιητικό κείμενο και σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου είναι ένα ανατρεπτικό παραμύθι όπου όλα είναι λίγο «πειραγμένα» και τίποτα δεν «είναι» όπως «φαίνεται» στην  αρχή. Η ιστορία βασίζεται στο διάσημο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν <em>Ο πρίγκιπας χοιροβοσκός </em>και μιλάει για έναν πρίγκιπα ο οποίος ντύνεται χοιροβοσκός για να κερδίσει την καρδιά της αλαζονικής πριγκίπισσας. Έτσι το δράμα αναμειγνύεται με την κωμωδία, το συναίσθημα με τον κυνισμό και η γοητεία με την απογοήτευση.</strong><br /> <br /> <strong>Για πρώτη φορά η Λυρική εγκαινιάζει και μια σειρά βραδινών παραστάσεων στην παραγωγή της όπερας και για παιδιά, μιας και πρόκειται για ένα θέαμα που αφορά εξίσου τα παιδιά και το ενήλικο κοινό.</strong><br /> <br /> Ο <strong>Νίκος Κυπουργός</strong> είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, υπήρξε στενός συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι, ενώ έχει μεγάλη εμπειρία στην θεατρική και κινηματογραφική μουσική. Ξεκίνησε από την θρυλική <em>Λιλιπούπολη</em>, συνεργάστηκε με την Ξένια Καλογεροπούλου στην «Μικρή Πόρτα», ενώ το 1994 παρουσίασε μαζί με τον Θωμά Μοσχόπουλο  το<em> Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει</em>, ένα έργο προάγγελο της όπερας<em> Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει</em>. <strong>Ο συνθέτης σημειώνει για το νέο του έργο – το οποίο είναι παραγγελία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής:</strong><em> Στο νέο έργο υπάρχουν δύο κόσμοι. Ο ένας είναι πολύ καθαρός, είναι ένας «γυάλινος κόσμος», το παλάτι του βασιλιά, στο οποίο ζει η πριγκίπισσα, προστατευμένη από τον έξω κόσμο. Ο βασιλιάς δεν την αφήνει να βγει. Υπάρχει, όμως, και ο έξω κόσμος, στο οποίο ζουν τα γουρούνια. Είναι πρωτόγονος, βρώμικος, ενστικτώδης. Καθένας από τους δύο χαρακτηρίζεται από τη δική του μουσική. Στον κόσμο της πριγκίπισσας κυριαρχούν πιο «καθαροί», πιο κρυστάλλινοι ήχοι όπως αυτός των εγχόρδων και της τσελέστας. Στον έξω κόσμο η μουσική αντιμετώπιση είναι πιο σύγχρονη και ταυτόχρονα πιο πρωτόγονη: κυριαρχούν τα χάλκινα και κρουστά. Ο ένας κόσμος είναι πιο μελωδικός, ο άλλος πιο ρυθμικός. Σταδιακά, οι δύο κόσμοι, που στην αρχή είναι διαχωρισμένοι, συνδέονται. Φυσικά, στο σημείο όπου συναντώνται, βρίσκεται το μεγαλύτερο ενδιαφέρον: εκεί ενώνονται μουσικά όλα τα στοιχεία, τα διαφορετικά όργανα, οι ρυθμοί και η τονική αρμονία με πιο σύγχρονα στοιχεία. </em><br /> <br /> <strong>Η δημιουργία του νέου έργου είναι το αποτέλεσμα της δημιουργικής συνεργασίας μεταξύ του Νίκου Κυπουργού και του Θωμά Μοσχόπουλου:</strong> <em>«Σε όλη τη διαδικασία της σύνθεσης, η συνεργασία μου με τον Θωμά Μοσχόπουλο, ο οποίος γνωρίζει καλά το μουσικό θέατρο, ήταν ιδιαίτερα γόνιμη. Υπήρξε ανταλλαγή ιδεών σε κάθε επίπεδο και συχνά μέσα από την  εμπειρία του, ο ένας έδινε λύσεις ή συμπλήρωνε τη δουλειά του άλλου. Μιλούσαμε εξίσου για το κείμενο όπως και για τη μουσική. Έτσι, το αποτέλεσμα είναι καρπός ενός πραγματικά εποικοδομητικού διαλόγου» σημειώνει ο συνθέτης.</em><br /> <br /> <strong>Ο Θωμάς Μοσχόπουλος, ο οποίος επιστρέφει στην Λυρική δύο χρόνια μετά την μεγάλη επιτυχία Ο παπουτσωμένος γάτος, σημειώνει για το έργο και την συνεργασία του με τον συνθέτη: </strong><em>«Ο πρίγκιπας χοιροβοσκός, το παραμύθι του Άντερσεν πάνω στο οποίο βασίζεται η όπερά μας, χαρακτηρίζεται και στον τίτλο του ακόμη από αυτήν την αποκαλυπτική αμφισημία. Εδώ τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται. Οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες δεν είναι καθόλου  αναμενόμενοι και σίγουρα όχι ιδανικοί. Είναι συναρπαστικό το στοιχείο των ανατροπών των κλισέ που έχει αυτό το παραμύθι και αυτό είναι κάτι που φέρω κατευθείαν από τις παιδικές μου μνήμες.  Η επιλογή του συγκεκριμένου παραμυθιού για να αποτελέσει το υλικό του λιμπρέτου της καινούριας μας δουλειάς με τον Νίκο Κυπουργό ήταν για μένα αυθόρμητη. Όλες οι αναλύσεις και η αιτιολόγηση της επιλογής ήρθαν μετά. Όπως δευτερογενής ήταν και η επεξεργασία ή η προσθήκη ηρώων που δεν υπογραμμίζονται στο παραμύθι του Άντερσεν. Η δική μας ιστορία δίνει χώρο στην Μικρή Ακόλουθο της κόρης του Αυτοκράτορα που τολμάει να είναι διαφορετική χωρίς να χάσει την σεμνότητά της. Που ξέρει τί θέλει και τί δεν θέλει χωρίς να κραυγάζει τις απόψεις τις. Και φυσικά στα Γουρούνια που με κάποιο τρόπο γίνονται αυτά οι συμπαθητικοί-αντιπαθητικοί αφηγητές της ιστορίας δείχνοντας μας τον κόσμο των ανθρώπων μέσα από τα μάτια τους: Ένα πραγματικό «χοιροστάσιο». Στον κόσμο αυτόν οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες «λερώνονται» και «λερώνουν», χάνουν τις βεβαιότητες τους αλλά και την αλαζονεία τους, ανοίγοντας ίσως έτσι το δρόμο για ένα παραμύθι πιο βιωμένο, πιο πραγματικό, εντέλει πιο χειροπιαστό…» </em><br /> <br /> <strong>Η παράσταση που έχει στήσει ο Μοσχόπουλος δεν δίνει απαντήσεις, μόνο θέτει ερωτήματα, δεν έχει το κλασσικό χάπι εντ «και ζήσαν αυτοί καλά» αλλά προτιμά να κλείνει το μάτι στο κοινό, λέγοντας: <em>«ούτε καλά… ούτε τέλεια… ούτε wow! Αλλά… όσο καλύτερα μπορούσαν… Κι εμείς;… Θα δούμε»</em>. Η αμφισημία που συναντάται στα παραμύθια του Χ.Κ. Άντερσεν προσφέρει στον Μοσχόπουλο «πεδίο δόξης λαμπρό» προκειμένου να αναπτύξει την επιθυμητή «αναστάτωση» που θα αποκαλύψει σε κάθε θεατή κάτι διαφορετικό.</strong><br /> <br /> Την <strong>Ορχήστρα της Παιδικής Σκηνής</strong> της ΕΛΣ διευθύνουν ο <strong>Νίκος Βασιλείου</strong> και ο <strong>Γιώργος Αραβίδης</strong>. Τα σκηνικά είναι της <strong>Ευαγγελίας Θεριανού</strong>, τα κοστούμια της <strong>Κλαίρ Μπρέισγουελ</strong>, οι φωτισμοί του<strong> Λευτέρη Παυλόπουλου</strong> και η κινησιολογία της <strong>Ξένιας Θέμελη. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε διακεκριμένους Μονωδούς της ΕΛΣ.</strong><br /> <br /> <strong>ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΘΕΤΗ</strong><br /> Η ενασχόλησή μου με τη μουσική για παιδιά και με τη μουσική για παιδικό θέατρο είναι αρκετά παλιά ιστορία. Ξεκίνησε την εποχή της <em>Λιλιπούπολης</em>, όταν ήμουν ακόμα 24 ετών. Μετά ήρθε η συνεργασία με την Ξένια Καλογεροπούλου στην παιδική της σκηνή «Μικρή Πόρτα», για την οποία συνέθεσα μουσική για αρκετές παραστάσεις, οι περισσότερες σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου. Ακολούθησε το 1994 η συνεργασία με τον Θωμά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με το μιούζικαλ<em> Σιωπή</em>,<em> ο βασιλιάς ακούει,</em> στο οποίο το νέο έργο,<em> Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει,</em> κλείνει το μάτι. Ο τίτλος του παραπέμπει σε μία προοπτική τριλογίας. <br /> Στο νέο έργο υπάρχουν δύο κόσμοι. Ο ένας είναι πολύ καθαρός, είναι ένας «γυάλινος κόσμος», το παλάτι του βασιλιά, στο οποίο ζει η πριγκίπισσα, προστατευμένη από τον έξω κόσμο. Ο βασιλιάς δεν την αφήνει να βγει. Υπάρχει, όμως, και ο έξω κόσμος, στο οποίο ζουν τα γουρούνια. Είναι πρωτόγονος, βρώμικος, ενστικτώδης. Καθένας από τους δύο χαρακτηρίζεται από τη δική του μουσική. Στον κόσμο της πριγκίπισσας κυριαρχούν πιο «καθαροί», πιο κρυστάλλινοι ήχοι όπως αυτός των εγχόρδων και της τσελέστας. Στον έξω κόσμο η μουσική αντιμετώπιση είναι πιο σύγχρονη και ταυτόχρονα πιο πρωτόγονη: κυριαρχούν τα χάλκινα και κρουστά. Ο ένας κόσμος είναι πιο μελωδικός, ο άλλος πιο ρυθμικός. Σταδιακά, οι δύο κόσμοι, που στην αρχή είναι διαχωρισμένοι, συνδέονται. Φυσικά, στο σημείο όπου συναντώνται, βρίσκεται το μεγαλύτερο ενδιαφέρον: εκεί ενώνονται μουσικά όλα τα στοιχεία, τα διαφορετικά όργανα, οι ρυθμοί και η τονική αρμονία με πιο σύγχρονα στοιχεία. <br /> Στο έργο υπάρχει λίγη πρόζα. Η δράση εξελίσσεται μέσα από άριες, ντουέτα, τρίο, χορωδιακά αλλά και καθαρά ενόργανα μέρη. Τα μουσικά θέματα εξελίσσονται, συναντώνται και συνομιλούν μεταξύ τους. Παράλληλα, με ενδιέφερε πολύ να βρω έναν τρόπο εκφοράς του λόγου, ο οποίος να είναι κοντά στην τραγουδιστή απαγγελία, ένα είδος parlando ή Sprechgesang. Προσπάθησα να δημιουργήσω ένα είδος μελωδικής ομιλίας, με συγκεκριμένες αναφορές, όπως λόγου χάριν, τον τρόπο με τον οποίο ένας ντελάλης διαλαλεί την πραμάτεια του: μία εκφορά στην ουσία στα όρια του τραγουδιού, ανάμεσα στην πρόζα και στο τραγούδι. <br /> Στον Άντερσεν, όπως και σε όλους τους σημαντικούς συγγραφείς, οι χαρακτήρες δεν είναι μονοδιάστατοι. Έχουν περισσότερες όψεις και η τέχνη της μουσικής διαθέτει τα κατάλληλα μέσα να αποδώσει τις διαφορετικές πτυχές τους. Συχνά, το ίδιο το κείμενο σε οδηγεί σε μουσικές λύσεις. Εκτός από τα βασικά θέματα, που συνδέονται άλλοτε με χαρακτήρες και άλλοτε με καταστάσεις, στο έργο υπάρχουν διάφορες σύντομες αναφορές είτε σε είδη μουσικού θεάτρου (από το μιούζικαλ ως την όπερα), είτε σε μουσικές άλλων συνθετών… ακόμα και δικές μου! Άλλοτε η διάθεση είναι σατιρική, λόγου χάριν απέναντι σε ορισμένα οπερατικά στερεότυπα όπως η κολορατούρα υψίφωνος, άλλοτε πάλι όχι, όπως στην περίπτωση το γνωστού τραγουδιού «O du lieber Augustin», που γράφηκε τον 17ο αιώνα και στο οποίο αναφέρεται ο ίδιος ο Άντερσεν: επανέρχεται εδώ κι εκεί άλλοτε φανερά, άλλοτε κρυμμένο. Υπάρχει ακόμα ένα σύντομο κομμάτι, μία μαγική, μουσική ροκάνα, από την οποία ακούγονται «όλες οι μουσικές του κόσμου». Εκεί ανακατεύονται και συνυπάρχουν άριες από γνωστές όπερες (όμως με λόγια τα οποία έχουν σχέση με την υπόθεσή μας) καθώς και γνωστές μουσικές από κάθε εποχή, από τον Μπαχ και τον Βιβάλντι ως τον Μότσαρτ, τον Μπετόβεν, τον Τσαϊκόφσκι και τον Στραβίνσκι.<br /> Σε όλη τη διαδικασία της σύνθεσης, η συνεργασία μου με τον Θωμά Μοσχόπουλο, ο οποίος γνωρίζει καλά το μουσικό θέατρο, ήταν ιδιαίτερα γόνιμη. Υπήρξε ανταλλαγή ιδεών σε κάθε επίπεδο και συχνά μέσα από την  εμπειρία του, ο ένας έδινε λύσεις ή συμπλήρωνε τη δουλειά του άλλου. Μιλούσαμε εξίσου για το κείμενο όπως και για τη μουσική. Έτσι, το αποτέλεσμα είναι καρπός ενός πραγματικά εποικοδομητικού διαλόγου.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>

Σχετικά άρθρα