Πάθος: Πώς θα ζήσω μια μεγάλη ιστορία έρωτα;

<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"><strong>Τι είναι οι Ιστορίες Έρωτα (Μέρος 2<sup>ο</sup>)</strong></p>
<div style="text-align: justify;" data-adtechbanner="adtech-skin">Έχουμε συνηθίσει στην καθημερινότητά μας να ακούμε, να διαβάζουμε και να αναφερόμαστε οι ίδιοι σε «ιστορίες αγάπης» ή «ιστορίες έρωτα», θέλοντας να περιγράψουμε αυτό που συμβαίνει στις ζωές των ζευγαριών. Υπάρχει δηλαδή μία αίσθηση ότι τα γεγονότα της κοινής πορείας δύο συντρόφων μπορούν να περιγραφούν με μορφή αφηγήματος, η οποία διατηρεί το δυναμικό της χαρακτήρα, με άλλα λόγια εξελίσσεται όσο το ζευγάρι παραμένει μαζί. Έχοντας κατά νου αυτήν την πρακτική, η οποία όχι μόνο παραμένει σταθερή ανά τα χρόνια, αλλά συναντάται ευρύτατα και σε διαφορετικούς πολιτισμούς, ο R. J. Sternberg (1994, 1995) την εισήγαγε ως επιστημονική θεώρηση στο πεδίο των Διαπροσωπικών Σχέσεων. Υποστηρίζει ότι υπάρχουν 27 είδη ιστοριών ως γενικά πλαίσια, τα οποία με μικρότερες ή μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις μπορούν να χαρακτηρίσουν τις ερωτικές σχέσεις.</div>
<div id="content" style="text-align: justify;">
<div class="contentLeft">
<div id="finalArticle">
<div id="finalArticleContent">
<p><strong>Γράφει η Μαρία Μπερή Ψυχολόγος – Λογοθεραπεύτρια Msc Ψυχολογία και ΜΜΕ</strong></p>
<p><strong>Υποψήφια Διδάκτωρ Ψυχολογίας των Διαπροσωπικών Σχέσεων – Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.</strong></p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/eidikoi/psyxologoi/mariaberry.jpg&amp;amp;amp;width=640&amp;amp;amp;height=430" alt="" /></p>
<p>Αυτά τα μοτίβα σχέσης είναι τα εξής: </p>
<p><strong><em>Δασκάλου – Μαθητή, Θυσίας, Διακυβέρνησης, Αστυνομική, Πορνογραφική, Τρόμου, Επιστημονικής Φαντασίας, Συλλογής, Τέχνης, Σπιτιού, Ανάρρωσης, Θρησκευτική, Παιχνιδιού, Ταξιδιωτική, Ραπτικής – Πλεκτικής, Κηπουρικής, Επαγγελματική, Εθισμού, Παραμυθιού, Ιστορική, Επιστημονική, Συνταγών Μαγειρικής, Πολεμική, Θεατρική, Χιουμοριστική, και Μυστηρίου.</em></strong></p>
</div>
</div>
</div>
</div>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"><strong><br /></strong></p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"><strong>Χαρακτηριστικά των ιστοριών</strong></p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι 27 ιστορίες αγάπης που προτείνει ο εμπνευστής τους, R.J. Sternberg, δεν αποτελούν παρά ευρείες κατηγορίες της μορφής που μπορούν να προσλάβουν οι ερωτικές σχέσεις. Σε καθεμία από αυτές χωρά ένα πλήθος αποχρώσεων της βασικής περιγραφής, εφόσον η μοναδικότητα των σχέσεων συμπορεύεται με αυτή των ανθρώπων που τη συγκροτούν. Μολονότι φαινομενικά κάποιες ιστορίες μοιάζουν να συναντώνται συχνότερα από άλλες, στην πραγματικότητα οι αναλογίες είναι μάλλον διαφορετικές. Λαμβάνοντας υπόψη την επιθυμία των ατόμων  να παρουσιαστούν έτσι ώστε να θεωρούνται αποδεκτοί από τον περίγυρό τους, πολλοί ίσως να απέφευγαν να παραδεχτούν -ακόμη και στον ίδιο τους τον εαυτό- ότι επιδιώκουν, παραδείγματος χάρη, να ζήσουν μία πορνογραφική ιστορία.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"><strong>Επιλογή Ιστορίας</strong></p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Η προτίμηση ορισμένων ιστοριών έναντι των υπόλοιπων σχετίζεται τόσο άμεσα με την οπτική των ανθρώπων για την αγάπη, που θα μπορούσε να παρομοιαστεί με τις «αυτόματες σκέψεις» της γνωσιακής θεραπείας (Beck, 1976). Συνήθως δε γνωρίζουμε ότι οι απόψεις μας αυτές είναι ιδιοσυγκρασιακές, αγνοώντας παράλληλα τη συσχέτισή τους με το πρότυπο ιστορίας αγάπης που διατηρούμε. Έτσι, πιστεύουμε ότι οι αντιλήψεις που έχουμε είναι σωστές, απορρίπτοντας πιθανούς συντρόφους που έχουν υιοθετήσει διαφορετικές εκδοχές, ως ανεπαρκείς. Εναλλακτικά, ίσως καταλήξουμε να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας ανεπαρκείς όταν, στην προσπάθειά μας να συνάψουμε μια σχέση σύμφωνα με την ιδανική μας ιστορία, αποτύχουμε.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"><strong>Τα Σενάρια και οι Πρωταγωνιστές</strong></p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Οι ιστορίες αποτελούνται από συμπληρωματικούς ρόλους. Συνεπώς, οι άνθρωποι αναζητούν ένα σύντροφο με παρόμοια ή έστω συμβατή με τη δική τους ιστορία, που συγχρόνως θα πρέπει να παίξει το ρόλο του συμπρωταγωνιστή σ’ αυτή. Στην ιστορία της θυσίας φαίνεται με σαφήνεια η διαφορά των δύο χαρακτήρων, αυτών του θυσιαστή και του θυσιαζόμενου. Υπό το συγκεκριμένο πρίσμα, τόσο η θεωρία της ομοιότητας (Byrne, 1971), όσο και της συμπληρωματικότητας (Kerckhoff &amp; Davis, 1962) δε μοιάζουν ικανές να ερμηνεύσουν την επιλογή συντρόφων. Δεδομένου ότι το ζητούμενο είναι η ομοιότητα σε ένα επίπεδο και η συμπληρωματικότητα σ’ ένα άλλο, είναι δυνατόν να ειπωθεί ότι ισχύουν και οι δύο μερικώς.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"><strong>Ποια Σενάρια εξασφαλίζουν μακροημέρευση στη σχέση;</strong></p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Οι ιστορίες έχουν ορισμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα προσαρμογής. Αυτό σημαίνει ότι το περιεχόμενό τους τις καθιστά είτε πιο ευέλικτες και παρέχοντας δυνητικά καλύτερες προοπτικές εξέλιξης στη σχέση, είτε πιο άκαμπτες και με μεγαλύτερη ροπή προς ένα μη αίσιο τέλος. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση εξαρτάται από τους συντρόφους και τις συγκυρίες εάν θα υπερισχύσουν τα μεν ή τα δε, ή αν τα πλεονεκτήματα μιας ιστορίας μετατραπούν σε μειονεκτήματα, ή και το αντίστροφο. Το γεγονός αυτό πρακτικά έχει ως αποτέλεσμα ότι κάποιες ιστορίες φαίνεται να δημιουργούν πιο επιτυχείς ερωτικές σχέσεις, καθώς είναι εγγενώς πιο προσαρμοστικές. Για παράδειγμα, οι συνταγές μαγειρικής προϋποθέτουν την ενεργή προσπάθεια των συντρόφων ώστε να ευτυχήσουν μέσα στη σχέση. Σε μία ιστορία συλλογής όμως, ο ένας από τους δύο επέχει σχεδόν θέση αντικειμένου. Στο σημείο αυτό ας θυμηθούμε και πάλι ότι τα πρόσωπα και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι οι πλέον καθοριστικοί παράγοντες για την έκβαση μιας σχέσης.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Ο ορισμός της επιτυχημένης σχέσης είναι κάτι που ποικίλει από ιστορία σε ιστορία. Για μία σχέση βασισμένη στην πολεμική ιστορία, οι συνεχείς συγκρούσεις συνιστούν ένα ουσιώδες και αναπόσπαστο τμήμα, κάτι που θα ήταν καταστροφικό ίσως για μία ιστορία ραπτικής-πλεκτικής. Επομένως, θα ήταν επιπόλαιο να κρίνει κανείς την ευτυχία ενός ζευγαριού από τα γεγονότα της σχέσης τους, αγνοώντας την ιδανική ιστορία αγάπης τους.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"><strong style="text-align: justify;">Εξελίσσονται οι Ιστορίες;</strong></p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Το θεωρητικό μοντέλο των ιστοριών διατηρεί επίσης το στοιχείο της εξέλιξης, της αλλαγής. Η ιδεώδης ιστορία ενός ατόμου τη στιγμή που εισέρχεται σε μία σχέση μπορεί να αντικατασταθεί με μία άλλη καθώς αυτή εκτυλίσσεται, εφόσον οι σύντροφοι γνωρίζονται καλύτερα και η πραγματική εικόνα του ενός για τον άλλο παίρνει τη θέση της φαντασιακής.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Οι ιστορίες αποτελούν τόσο αιτίες όσο και αποτελέσματα στον τομέα τον σχέσεων, αλλά και στη ζωή των ανθρώπων εν γένει. Καθορίζουν τον τρόπο που σκεπτόμαστε, δρούμε και το τι προσδοκούμε από την επαφή μας με τους άλλους. Κατά συνέπεια, η ανατροφοδότηση από τις επαφές αυτές επηρεάζει τις αντιλήψεις μας επιβεβαιώνοντάς τες, ή δρομολογώντας αλλαγές μικρότερης ή μεγαλύτερης σημασίας.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"> </p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"><strong><span style="text-decoration: underline;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span></strong></p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"> </p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Beck, A. T. (1976). <em>Cognitive therapy and the emotional disorders</em>. New York: International</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Universities Press.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Byrne, D. (1971). <em>The attraction paradigm</em>. New York: Academic.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Kerckhoff, A. C., &amp; Davis, K. E. (1962). Value consensus and need complementarity in mate</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">selection. <em>American Sociological Review</em>, 27, 295-303.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Sternberg, R. J. (1994). <em>Love is a story</em>. General Psychologist, 30 (1), 1-11.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Sternberg, R. J. (1995). Love as a story. <em>Journal of Social and Personal Relationships</em>, 12 (4), 541-546.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Sternberg, R. J. (1996). Love stories. <em>Personal Relationships</em>, 3, 59-79.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;">Sternberg, R. J. (2000). <em>Η αγάπη σαν ιστορία</em>. Αθήνα: Θυμάρι.</p>
<p class="NoSpacing" style="text-align: justify;"> </p>

Σχετικά άρθρα