Η εξατομικευμένη αντιμετώπιση του καρκίνου του πνεύμονα

<p>Τα τελευταία χρόνια έχει συντελεσθεί ραγδαία ανάπτυξη στον τομέα της κατανόησης της μοριακής βιολογίας και των βασικών παθογενετικών μηχανισμών του καρκίνου. Μέσα από τη χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος οι επιστήμονες κατάφεραν να αναγνωρίσουν συγκεκριμένα γονίδια που ενοχοποιούνται στην προδιάθεση ανάπτυξης κάποιων συχνών μορφών καρκίνου. <br /><br />Αυτή η νέα εποχή της γενετικής επανάστασης μάς επιτρέπει να γνωρίζουμε και να ανιχνεύουμε με σχετική ευκολία συγκεκριμένες γονιδιακές μεταλλάξεις και μοριακά χαρακτηριστικά σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών. Παράλληλα, η εξέλιξη της θεραπευτικής έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη και εφαρμογή στην καθημερινή κλινική πράξη καινοτόμων θεραπειών που στοχεύουν στη συγκεκριμένη γονιδιακή βλάβη. <br /><br />Η προσέγγιση αυτή, πέρα από την κλασική χημειοθεραπεία, ονομάζεται εξατομικευμένη ιατρική στην αντιμετώπιση του καρκίνου και αποκτά καθημερινά όλο και περισσότερο ενδιαφέρον. <br /><br />Κορυφαίο παράδειγμα εφαρμογής εξατομικευμένης ιατρικής με στοχεύουσες θεραπείες αποτελεί ο μεταστατικός καρκίνος του πνεύμονα. Η ιατρική κοινότητα σήμερα είναι σε θέση να γνωρίζει ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι υπότυποι του καρκίνου του πνεύμονα, των οποίων η δημιουργία και η εξέλιξη οφείλεται σε διαφορετικές γονιδιακές ανωμαλίες. Η ανίχνευση των συγκεκριμένων στόχων στο υλικό της βιοψίας γίνεται πλέον εύκολα με συγκεκριμένες τεχνικές και υπάρχουν ήδη τέσσερις στοχεύοντες παράγοντες εμπορικά διαθέσιμοι, αλλά και αρκετοί νεότεροι που θα τεθούν σε κλινική εφαρμογή στο προσεχές σύντομο μέλλον.</p>
<p>Σύμφωνα με πρόσφατα αποτελέσματα κλινικών δοκιμών, οι ασθενείς που λαμβάνουν στοχεύουσες θεραπείες έχουν γρήγορη ανταπόκριση, θεαματική βελτίωση των συμπτωμάτων και της γενικής τους κατάστασης και βελτιωμένη επιβίωση σε σχέση με την κλασική χημειοθεραπεία. Παράλληλα οι στοχεύουσες θεραπείες είναι γενικά πιο καλά ανεκτές, με ευνοϊκότερο προφίλ τοξικότητας.</p>
<p>Η εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση δεν είναι πια όραμα του μέλλοντος, αλλά αποτελεί ήδη χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του κλινικού γιατρού για κάποιους καρκίνους του πνεύμονα, του μαστού, του παχέος εντέρου, του μελανώματος. Η αναγνώριση των συγκεκριμένων μοριακών χαρακτηριστικών καλό είναι να γίνεται ταυτόχρονα με τη διάγνωση, για τον ορθότερο καθορισμό της θεραπείας και τη βέλτιστη έκβαση της ασθένειας.</p>
<p><em><strong>Ο Βασίλειος Καραβασίλης είναι επίκουρος καθηγητής Ογκολογίας στο ΑΠΘ και διευθυντής της Κλινικής Παθολογικής Ογκολογίας του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης</strong></em></p>

Σχετικά άρθρα