Αληθινή ιστορία αναγνώστριας: "Ο άνδρας μου προσπάθησε να με πνίξει"

<p style="text-align: justify;"><span>Aναγνώστριά μας ζητά τη βοήθεια των ειδικών μας: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Καλησπέρα θα ηθελα την γνωμη σας για καποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζω. Πριν μερικες μερες ειχα ένα καβγα με τον συζυγο μου και προσπαθησε να με πνιξει. Όταν λυγισα τα ποδια μου αναγκαστηκε να με αφησει κατω και σηκωθηκε ορθιος και με κλωτσησε στην πλατη. Είναι η τριτη φορα που γινεται κατι τετοιο και παντα το ιδιο στον τροπο. Εννοω ότι δεν χαστουκιζει η να χτυπάει καπως αλλιως Την πρωτη φορα ημουν εγκυος στον γιο μας 8 μηνων πριν δυόμιση χρονια δηλαδή και την δευτερη πριν περιπου 3 μηνες. Την πρωτη φορα δεν θυμαμαι το λογο της διαφωνιας μας αλλα λογω του ότι είμασταν μαζι 16 χρονια και δεν ειχε ξαναγινει ποτε τιποτα οσων αφορα σωματικη βια αλλα και λεκτικη  ειπα να δωσω αφεση αμαρτιων και να προχωρήσουμε μιας και περιμεναμε και το παιδι μας την δευτερη φορα ειδε καποιον που δεν συμπαθουσε και ηθελε να φυγουμε από το γλεντι του γαμου ενος γνωστου μας και επειδή εγω καθυστερουσα προσπαθώντας να δεσω το παιδι στο καθισματακι, προσπαθησε να ξεκινησει το αυτοκινητο ενώ ημουν η μιση απεξω. Του μιλησα και του εξηγησα την απογοητευση μου για την συμπεριφορα και του ειπα ότι αν ξανασυμβει θα καλεσω την αστυνομια προχθες ο λογος ηταν ότι εγω προσπαθουσα να κανω το γιο μας να πλυνει τα χερια του πριν ξεκινησει το φαγητο και εκεινος δεν ηθελε και τον σηκωσα με το ζορι και τοτε ο μικρος αρχισε να κλαιει. Καπως ετσι ξεκινησε ο καυγάς γιατι γινομαι λεει πιεστικη στο παιδι και η αληθεια είναι αυτή αφου μονον εγω ασχολουμαι μαζι του και πρεπει να το νοιαστω για όλα οσα τα παιδια δεν κανουν με μεγαλη ευχαριστηση. Τελος παντων ουτε στην αστυνομια πηγα ουτε σε φιλη μου το ομολογησα μονο ευχαριστησα το θεο που δεν μου ειχε αφησει ιδιαιτερα σημαδια στο λαιμο μου και ημουν ζωντανη με το μικρο διπλα μου να με ρωτάει μαμα κλαις μαμα χτυπησες; Πρεπει βέβαιος να σας πω ότι τον μικρο δεν τον εχει ακουμπησει ποτε ουτε με το μικρο του δαχτυλακι και ακομα και την φωνη του σπανια του την υψωνει. Σας παρακαλω πειτε μου πως μπορω να σωσω τον γαμο μου; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. </span> </p>
<div dir="ltr">
<p><em><strong>Ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός απαντά</strong></em></p>
<p><span><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></span></p>
<div><span><br /></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Ρωτάτε πως να σώσετε το γάμο σας. Αν υποθέσουμε πως ο γάμος σας σώζεται με το να κάνετε υπομονή η ερώτηση που έχω για σας είναι: Πως νιώθετε σε ένα γάμο όπου πρέπει να προσέχετε τις κινήσεις σας για να μην υποστείτε σωματική βία; Εγώ ακούγοντας "πρόσεχε, θα σε δείρω" φαντάζομαι αμέσως ένα πατέρα που νουθετεί το παιδί του με έναν αυταρχικό τρόπο. Σκέφτομαι δηλαδή κάποιον που είναι "μεγάλος και δυνατός" και κάποιον που είναι "μικρός κι αδύναμος". Μια σχέση άνιση. Αναρωτιέμαι πως είναι η σχέση μεταξύ εσάς και του συζύγου σας. Έχετε παρατηρήσει να βγάζει με κάποιον άλλο τρόπο το θυμό του έτσι απότομα και σπασμωδικά; Τί τον πυροδοτεί; Μοιάζει να ενδιαφέρεστε γι'αυτό τον άνθρωπο πολύ και σε ανθρώπινο επίπεδο αλλά πόσο μπορείτε να σώσετε τα καλά συναισθήματά σας γι'αυτόν όταν παντού ανάμεσά τους ελλοχεύει ο φόβος; Και πως μπορεί να σωθεί ο γάμος σας όταν και αν δεν μπορέσετε να προστατεύσετε τα συναισθήματά σας απ' το φόβο; Όπως χρειάζεται να προστατεύσετε τα συναισθήματά σας απ' το φόβο για να υπάρχουν και να ανθίζουν έτσι χρειάζεται να προστατεύσετε το σώμα σας από τη βία για ανάλογους λόγους. Η βία δεν είναι στιγμιαία όσο τα χτυπήματα που υπόκειστε αλλά γυρίζει στο νου σας, γυρίζει στο συναίσθημά σας και μετατρέπεται σε φόβο για τον σημαντικό και αγαπημένο άλλο που τυχαίνει να είναι και πηγή βίας. Οπότε κατ' επέκταση μπορεί να συλλογιστείτε "αφού η αγάπη είναι επικίνδυνη, ο έξω κόσμος που δεν είναι και τόσο αντικείμενο αγάπης τί είναι;" Αυτή η αναλογία όμως σας λέει πως ουσιαστικά είστε απροστάτευτη και σας προτρέπει σε μια εσωστρέφεια και μια εσωτερική μοναξιά. Για να οχυρωθείτε απ' το φόβο πρέπει να νιώσετε πως μπορείτε να προστατευτείτε και για να το νιώσετε αυτό πρέπει να έχετε βιωματική ένδειξη, απόδειξη γι'αυτό. Μη διστάσετε την επόμενη φορά να καλέσετε την αστυνομία, όχι για "τιμωρία" αλλά για να προστατευτείτε από τη βία. Αν δεν καλέσετε την αστυνομία τότε ίσως κάποιον οικείο σας που να παρέμβει. Είναι σημαντικό να μπει κάτι ανάμεσα στη βία και σε σας. Κάτι που να σας προστατεύσει. Επίσης σας παραπέμπω στον παρακάτω σύνδεσμο για να επισκεφτείτε:</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><a href="http://www.katafygiogynaikas.org/prostasia/" target="_blank">http://www.katafygiogynaikas.org/prostasia/</a></div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα