<p class="intro" style="text-align: justify;">Η Δήμητρα Ματσούκα φέρνει στο Rex την ηρωίδα του Ζαν-Ρενέ Λεμουάν.</p>
<p style="text-align: justify;">Η μυστηριώδης και αμφιλεγόμενη Μήδεια, ξαναγεννιέται και πάλι από τις στάχτες της στο “μανιασμένο ποίημα” του Jean – René Lemoine, (βραβευμένου με Βραβείο Κριτικών και Βραβείο της Εταιρείας Δραματικών Συγγραφέων και Συνθετών)  για να διηγηθεί με σημερινά λόγια, τη βιαιότητα και την προκλητική δύναμη του τραγικού μύθου. Επιστρέφει να πει την αλήθεια της, την αλήθεια της κάθε γυναίκας που νιώθει ότι έχει προδοθεί. Οι σκανδαλώδεις πράξεις αυτής της γυναίκας, συγκλονίζουν, αναστατώνουν αλλά ταυτόχρονα συναρπάζουν. Ο Lemoine, χρησιμοποιεί το μύθο για να μιλήσει για την αμφισημία της ετερότητας, του αρσενικού και του θηλυκού, της τοξικότητας του οικογενειακού δεσμού, της αιώνιας φαντασίωσης της Δύσης για την καθυπόταξη της Ανατολής.<br /> Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά  στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο πλαίσιο του Προγράμματος Ελλάς Γαλλία Συμμαχία 2014 από το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος τον Μάιο του 2014.</p>
<p style="text-align: justify;">Στο έργο του<strong> "Μήδεια, ένα μανιασμένο ποίημα"</strong> ο Ζαν-Ρενέ Λεμουάν αντλεί από τις πηγές του μύθου και της τραγωδίας, από τα μυστήρια του έρωτα και του πόθου, αλλά κι από τα πιο μύχια τραύματα της προδοσίας, της συμμόρφωσης και της ενοχής για να συνθέσει το τραγούδι μιας πολλαπλής εξορίας• η Μήδεια, εξόριστη όχι μόνο από την πατρική γη και την οικογένεια, αλλά κι από τον ίδιο της τον εαυτό και την ταυτότητά της, πιστή σύντροφος στην εξορία του αγαπημένου άνδρα, μονίμως περιπλανώμενη, διαρκώς ξένη, άπατρις, ανέστια, απαρνημένη εντέλει κι από τον έρωτα, που όρισε τη ζωή της, πασχίζει να θυμηθεί, να αναβιώσει την ιστορία της, να συμφιλιωθεί με τον ίδιο της τον εαυτό. Η απόλυτη μοναξιά της Μήδειας αρθρώνεται ακριβώς σ’ αυτό το σημείο, εκεί όπου συναντιέται η ερωτευμένη και προδομένη γυναίκα με τη μαύρη πριγκίπισσα, αντικείμενο εκμετάλλευσης και χλεύης σ’ έναν κόσμο που αρνείται την ετερότητα, ασκώντας τη δική του νομιμοποιημένη βία.</p>
<p style="text-align: justify;" align="center">Μετάφραση:<strong> Έφη Γιαννοπούλου</strong><br /> Σκηνοθεσία: <strong>Λευτέρης Γιοβανίδης</strong><br /> Σκηνικά: <strong>Κωνσταντίνος Ζαμάνης</strong><br /> Κοστούμια: <strong>Μαρία Παπαδοπούλου</strong><br /> Κινησιολογία: <strong>Pauline Huguet</strong><br /> Φωτισμοί: <strong>Νίκος Σωτηρόπουλος</strong><br /> Φωτογραφίες: <strong>Ορφέας Εμιρζάς, Θωμάς Αρσένης</strong><br /> Video: <strong>plays2place productions</strong><br /> <br /> Ερμηνεία: <strong>Δήμητρα Ματσούκα</strong></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Médée, poème enragé: un opèra en trois mouvements<br /> Μήδεια, ένα μανιασμένο ποίημα: μια όπερα σε τρεις χρόνους</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><br /> Το έργο «Μήδεια, ένα μανιασμένο ποίημα» είναι μία ομιλούσα όπερα. Η Μήδεια είναι εδώ η ερωτευμένη γυναίκα, η μητροκτόνος, αλλά κυρίως η ξένη. Αυτή η αναδημιουργία του Μύθου σε τρεις χρόνους, χτίζεται γύρω από το πάθος. Όλα είναι βιωμένα σαν μέσα από ένα όνειρο.<br /> <br /> Ο πρώτος χρόνος είναι αυτός του πάθους χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς ηθική. Είναι η απόλυτη συνείδηση της “ερωτικής μοίρας” που διακατέχει το πρόσωπο της Μήδειας, αλλά και η τρελή επιθυμία να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό της οικογένειας. Ο Ιάσονας είναι για την Μήδεια το όργανο της δολοφονίας του πατέρα, το έδαφος της φυγής, η μορφή της αρπαγής.<br /> <br /> Ο δεύτερος χρόνος αφηγείται την απομάγευση και την περιπλάνηση. Το ζευγάρι Ιάσονας / Μήδεια δεν βρίσκει καταφύγιο σε καμία χώρα, σε κανέναν τόπο. Η Μήδεια είναι συγχρόνως γεμάτη, πλούσια, οκνηρή, αλλά και καταδικασμένη στη θέση του ξένου, του εξωτικού, παγιδευμένη στην ακλόνητη φαντασίωση της Δύσης. Στη συνέχεια ο Ιάσονας την εγκαταλείπει για να παντρευτεί την κόρη του Κρέοντα. Η δολοφονία των παιδιών είναι επομένως η μόνη διέξοδος για να αφανίσει τον Ιάσονα (ο φόνος δεν είναι τίποτε άλλο παρά  η αντιστροφή του έρωτα) και να αντιταχθεί σε μία κοινωνική θέση, αυτή της ερωμένης, που την αρνείται καθώς την βρίσκει αναξιοπρεπή.<br /> <br /> Ο τρίτος χρόνος είναι αυτός της επιστροφής στη γενέτειρα γη. Η Μήδεια ανακαλύπτει ότι είναι πια ξένη στην ίδια της την πατρίδα. Βρίσκει τον πατέρα της να ψυχορραγεί και τον συντροφεύει στον επιθανάτιο ρόγχο. Περιμένει από αυτόν τον πατέρα ένα σημάδι, μια κίνηση αγάπης και συμφιλίωσης μπροστά στη μεγάλη αναχώρηση, αλλά αυτή η κίνηση δεν έρχεται. Ο πατέρας πεθαίνει μέσα στην εκδικητική σιωπή.<br /> <br /> Σε αυτήν “την αυτοπροσωπογραφία ως Μήδεια” προσπάθησα να ζωντανέψω και να διαπλέξω τους πολιτισμούς, το παρελθόν και το παρόν, για να δημιουργήσω έναν ύμνο, μια σύγχρονη μυθολογία με τους παλμούς και τον λυρισμό της. Η Μήδεια συγκεντρώνει μέσα της όλες τις τραγικές ηρωίδες. Είναι αυτή που δρα, αποφασίζει, κάνει την υπέρβαση. Αρνείται την κατάσταση της αναμονής, την στασιμότητα που η μυθολογία επιφυλάσσει συνήθως στις γυναίκες, επιβάλλεται ως ο “Ήρωας”, αφήνοντας με αυτόν τον τρόπο στον Ιάσονα τον γυναικείο ρόλο. Ο μύθος επιτρέπει να ονομαστεί το ακατονόμαστο, το απαράδεκτο, μπορεί να αφηγηθεί τη φρίκη, να αρθρώσει το απαγορευμένο καθώς εμπεριέχει στην ποιητική του δύναμη την ίδια του την άφεση. Πρόκειται τελικά για μια προσπάθεια να διηγηθώ μέσω του παραμυθιού το ενδόμυχο, το ανείπωτο της ερωτικής σχέσης, της οικογενειακής σχέσης, την επίμονη και τραγική αναζήτηση του έρωτα, τη μοναξιά του ανθρώπου απέναντι στον κόσμο και την κοινωνία.</p>
<p style="text-align: justify;">H παράσταση είναι ακατάλληλη για θεατές κάτω των 18 ετών</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Πού – REX, <br /> Πανεπιστημίου 48, Αθήνα , <br /> <strong>Τηλ.:</strong> 211 8000080</p>
<p style="text-align: justify;">Συγγραφέας – Ζαν-Ρενέ Λεμουάν</p>
<p style="text-align: justify;">Σκηνοθέτης – Λευτέρης Γιοβανίδης</p>
<p style="text-align: justify;">Ηθοποιοί – Δήμητρα Ματσούκα</p>
<p style="text-align: justify;">Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου, Σκηνικά: Κωνσταντίνος Ζαμάνης, Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου, Κινησιολογία: Pauline Huguet, Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος, Φωτογραφίες: Ορφέας Εμιρζάς</p>
<p style="text-align: justify;">1 Δεκεμβρίου – 9 Δεκεμβρίου</p>
<p style="text-align: justify;">Δευτέρα 1 &amp; 8 / 12 – Τρίτη 2 &amp; 9 / 12 21:00</p>
<p style="text-align: justify;">Διάρκεια – 60'</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>