<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Καλή σας μέρα. Σας ζητώ την συμβουλή σας για ένα οικογενειακό θέμα που αντιμετωπίζω. Είμαι 59 ετών και εδώ και 20 μήνες έφυγα απο το σπίτι μου διότι η πρώην σύζυγός μου είχε εραστή χωρίς να είναι η πρώτη φορά. Στο παρελθόν είχε και άλλες σχέσεις είχαν γίνει πολλές φασαρίες στο σπίτι είχα φύγει τρεις φορές για ένα μήνα κάθε φορά περίπου και ξαναγύριζα γιατί θεωρούσα οτι τα παιδιά μου με είχαν ανάγκη και εγώ αυτά. Παράλληλα δεν ήθελα να τα στενοχωρήσω ούτε αυτά ούτε τους γονείς μου. Τελικά έφυγα απο το σπίτι εδώ και 20 μήνες τα παιδιά μου είναι θυμωμένα πάρα πολύ μαζί μου υπάρχουν εντάσεις μεταξύ μας σχεδόν δεν μιλάμε. Σας ζητώ την βοήθεια σας πώς να χειριστώ τα παιδιά μου. Μήπως πρέπει να τούς μιλήσω για τους κατά καιρούς εραστές της μητέρας τους ή κάτι άλλο πρέπει να κάνω; Τα παιδιά μου είναι 33 και 34 ετών. Σας ευχαριστώ πολύ.</span></p>
<p><strong>Στο ερώτημά σου απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός. </strong></p>
<p><strong><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></strong></p>
<div dir="ltr">Αγαπητέ αναγνώστη:</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Μοιάζει να νιώθετε μοναξιά και μαντεύω πόσο δύσκολο μπορεί να ήταν για σας να πάρετε την απόφαση να φύγετε από τη συζυγική σας εστία. όσο μιλούσατε για τη σχέση με τα παιδιά σας και πως φοβόσασταν μήπως πληγωθούν και πως εν τέλει τα πήρατε μαζί σας είχα την εντύπωση πως μιλούσατε για μικρά παιδιά. Συγκεκριμένα μόνο στο τέλος που αναφέρατε την ηλικία τους κατάλαβα πως πρόκειται για ενήλικες. Αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι αν μέσω των παιδιών σας βρήκατε κάποιο λόγο να μη θυμώνετε με τη γυναίκα σας που δεν ήταν ειλικρινής και ξεκάθαρη μαζί σας. Γιατί αν πρόκειται για ενήλικες αναμένεται να μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους αν οι γονείς τους χωρίσουν. Οπότε με το να προσπαθείτε να τα προστατεύσετε απ'αυτό μήπως αναβάλατε την απόφαση να φύγετε; Αναρωτιέμαι δε, εαν με το να "πάρετε μαζί σας τα παιδιά" είναι ένας τρόπος να δείξετε στη γυναίκα σας ότι σας έκανε να νιώσετε μόνος. Το να εξηγήσετε στα παιδιά τις συμπεριφορές της μητέρας τους που πλήγωσαν εσάς τα βάζει μέσα σε μια ένταση που δεν τα αφορά άμεσα, καθότι δεν είναι μέσα στη σχέση ζεύγους που έχετε με τη γυναίκα σας. Αν θέλετε να τους μιλήσετε ως μεγάλα και όριμα άτομα για να ζητήσετε την άποψη και τη βοήθειά τους αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Όμως θα πρέπει πρώτα να βεβαιωθείτε ότι θέλουν να ακούσουν. Ταυτόχρονα πρέπει να σιγουρευτείτε κι εσείς, για τη δικιά σας προστασία, πως δεν μιλάτε μαζί τους όταν είναι θυμωμένοι διότι δεν θα πάρετε την στήριξη που χρειάζεστε, παρά μια επιθετικότητα που ίσως διαιωνίσει τη μοναξιά.</div>
<p><strong><br /></strong></p>
<p><strong><br /></strong></p>