Δεν ήταν ΠΑΟΚ αυτός που είδαμε στα Γιάννινα. Hταν κατώτερος των προσδοκιών, δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του αγώνα, προφανώς γιατί δεν προσέγγισε σωστά το παιχνίδι. Η ήττα στους «Ζωσιμάδες» ήταν πανομοιότυπη με αυτή που δέχθηκε από την Ξάνθη λίγες εβδομάδες νωρίτερα. Ναι, υπήρξαν απουσίες βασικών ποδοσφαιριστών, ναι, η ομάδα είναι κουρασμένη από τα συνεχόμενα παιχνίδια και αυτό είναι προφανές, όμως υπό διαφορετικές προϋποθέσεις θα μπορούσε να πάρει αποτέλεσμα επί του ΠΑΣ.

Η λάθος προσέγγιση από την πλευρά του ΠΑΟΚ στο χθεσινό παιχνίδι, έχει να κάνει με την διάθεση της ομάδας να παίξει ψηλά και να πιέσει τον αντίπαλό της. Ακόμη κι αυτό όμως, αν το έκανε σωστά, θα είχε αποτέλεσμα. Αρκεί να επιχειρούσαν οι παίκτες και σούτ από καλή απόσταση και όχι να επιχειρούν με πάσες να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για να «ανοίξουν» την αντίπαλη άμυνα.

Ο ΠΑΟΚ την πάτησε όπως ακριβώς στην Ξάνθη. Και η ακριτική ομάδα και ο ΠΑΣ, διαθέτουν γρήγορους και ποιοτικούς παίκτες στην μεσοεπιθετική τους γραμμή. Και κατάφεραν να διαλύσουν την άμυνα του ΠΑΟΚ πετυχαίνοντας τρία γκολ. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα που εντοπίσαμε και στο χθεσινό παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε (με βάση και τις απουσίες των παικτών του) να παίξει πιο έξυπνα. Να κλείσει τους χώρους στην άμυνα, να διατηρήσει την κατοχή και να προσπαθήσει με αντεπιθέσεις να βγει μπροστά. Όπως έκανε με επιτυχία στο Καραισκάκη με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Εκεί, κέρδισε κατά κράτος την ομάδα του Πειραιά και σε επίπεδο τακτικής και σε επίπεδο απόδοσης παικτών. Στα Γιάννινα, ηττήθηκε κατά κράτος από τον αντίπαλο του.

Έλειπε και η ψυχολογία από τους παίκτες. Όταν δεν «σκοτώνεις» τον αντίπαλό σου στις «φάσεις» που δημιουργείς, δεν έχεις τύχη. Είπαμε αυτό το πάθημα, πρέπει να γίνει μάθημα και για το παιχνίδι της Λιβαδειάς, που επίσης διαθέτει γρήγορους παίκτες μπροστά.