"Η θεία όλων μας έγινε θέατρο"‏ – Κριτική από το Θανάση Λάλα

<div class="ecxteaser">
<p style="text-align: justify;">"Σταματία, το γένος Αργυροπούλου" του Κώστα Σωτηρίου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου</p>
<p style="text-align: justify;">Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος<br />Παίζει η Ελένη Ουζουνίδου</p>
</div>
<p style="text-align: justify;">Σταματία, το γένος Αργυροπούλου. Γεννημένη στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του ’30, κόρη ανώτερου δημοσίου υπαλλήλου, διαπαιδαγωγημένη με τα χρηστά ήθη της εποχής και αρραβωνιασμένη με λοχαγό του Εθνικού Στρατού. Ζει στην αυλή του σπιτιού της, αδυνατώντας να παρακολουθήσει τη ζωή που προχωράει δίπλα της…</p>
<p style="text-align: justify;">Ένας σπουδαίος μονόλογος. Ο Κώστας Σταματίου κατάφερε να συλλάβει και να γραψει την γλωσσική παρτιτούρα που περιέχει μνήμες γιά όλους όσους έζησαν στην μετεμφυλιακή Ελλάδα.</p>
<p style="text-align: justify;">Καταφέρνει λοιπόν μέσα απο το αφηγηματικό παραλήρημα της ηρώιδας του, να επιλέξει και να παρουσιάσει τα κυριότερα γεγονότα ιδεολογικο-πολιτικό-κοινωνικά, με κριτικό πνεύμα. Πως επηρέασαν αυτά τα γεγονότα την ζωή των ανθρώπων, τις εσωτερικές οικογενειακές υποθέσεις, και την ίδια την κοινωνία.</p>
<p style="text-align: justify;">Παρακολουθώντας την αφήγηση έχεις την εντύπωση οτι μια μάνα, ένας πατέρας, μια θεία, ο αδελφός, η ξαδέλφη και ο ξάδελφος που ολοι ειχαμε στη ζωή μας πρωταγωνιστούν. Ατάκες και συμπεριφορές που έχουν καθίσει στα βασικά καθίσματα της μνήμης μας και φτάνει να ακουστούν για να μας κάνουν όλους να πούμε "Πάρον" εδώ είμαι!</p>
<p style="text-align: justify;">Η Ουζουνίδου ειναι ότι καλύτερο ως υλικό για να στηρίξει αυτά τα λόγια που λέει. Ένας μονόλογος που στο σωματοτυπό της ταιριάζει απολύτως, δεν θυμίζει την θεία μας, είναι η θεία μας αυτοπροςωπως που απο ενα σημείο και μετά χάνει τη ζωή της και χάνεται μέσα στις αντιφάσεις τις κοινωνικοπολιτικές και στο χάσμα το γενεών που όλο και μεγαλώνει χωρις να ρωτάει την δική της αμηχανία! Εξαιρετική ερμηνεία και μοναδική διδασκαλία σκηνοθετική απο το Θεοδωρόπουλο!</p>
<p style="text-align: justify;">Το σκηνικό αν και πτωχό με την πρώτη ματιά, έχει στη συνέχεια, μεγάλη σχέση με την δράση και γινεται ενίοτε μέρος της έκφρασης. Τέλος πιστευω οτι ο μικρός αυτός θεατρικός χώρος εχει χρησιμοποιηθεί με τον πιο ιδιοφυιη τροπο για να υπηρετήσει το νόημα του περιβάλλοντος στη εξέλιξη της δράσης.</p>
<p style="text-align: justify;">Μια παράσταση που αξίζει να δέιτε!</p>
<p style="text-align: justify;">Θανάσης Λάλας</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.athinorama.gr/lmnts/events/theatre/10040048/rsz_nikos_karanikolas-9382.jpg" alt="" width="600" height="400" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://i.nkt.gr/media/plays/stamatia-genos-argyropoyloy/rsz_nikos_karanikolas-9718.jpg.950x0_q85_crop-scale.jpg" alt="" width="600" height="900" /></p>

Σχετικά άρθρα