<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Καθε Χριστούγεννα με πιάνει μελαγχολία και θλίψη γιατι σκέφτομαι τη μητερα μου που εχει πεθανει. Είναι τρια χρονια τωρα και δε μπορώ να χαμογελάσω, να γιορτάσω όπως όλοι οι άλλοι  τι να κανω για να μη το σκέφτομαι; Προφανώς δε έχω ξεπερασει ακομα το πενθος… Τι να κάνω;  </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Κατερίνα Βαλαβανίδη </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/psyxologoi/valavanidi.jpg&amp;width=248" alt="Kατερίνα Βαλαβανίδη" width="99" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Όπως λέτε δεν έχετε ξεπεράσει το πένθος. Αλλά δεν πρέπει να κατηγορείτε τον εαυτό σας για αυτό. Το πένθος για τον καθένα παίρνει διαφορετικό χρόνο, δεν είναι για όλους το ίδιο. Και φυσικά, άλλο το πένθος στο οποίο βρίσκεται κάποιος σε μια συνεχή κατάσταση βαθειάς λύπης, και άλλο η λύπη που προκαλείται όταν σκεφτόμαστε το πρόσωπο που έχουμε χάσει. Αυτό είναι πολύ λογικό και ανθρώπινο. Πόσο μάλλον στις γιορτές, όπου τις έχουμε συνδυάσει με οικογενειακές στιγμές ή που ίσως η μαμά μας , μπορεί να μας φρόντιζε όλους περισσότερο και από ότι συνήθως. Τα Χριστούγεννα, που έρχονται στο τέλος του χρόνου, είναι μια περίοδος που αναλογιζόμαστε την χρονιά που πέρασε, που συχνά θυμόμαστε το παρελθόν, που καταταμετρούμε τις απώλειες μας… Κάτι τελειώνει , και κάτι αρχίζει και το αντίστροφο. Όπως και η ίδια η ζωή. Προσπαθήστε να επικεντρωθείτε σε αυτά που έχετε, στους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά σας, και στο πόσο πολύτιμη μπορεί να είναι η δική τους παρουσία στην ζωή σας. Την μητέρα σας θα την έχετε πάντα μέσα σας, στις σκέψεις σας , στις αναμνήσεις σας και στα συναισθήματά σας. Αυτό δεν αλλάζει. Και το να την πενθείτε ακόμα, είναι και αυτό μια εσωτερική διαδικασία που πρέπει να περάσετε για να συμβιβαστείτε κάπως με την απώλεια. Αν όμως νοιώθετε ότι είναι κάτι που καταλαμβάνει την ζωή σας σε βαθμό που δεν νοιώθετε ψυχολογικά λειτουργική μέσα στην καθημερινότητά σας ίσως να σκεφτείτε να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό (ψυχολόγο/ψυχοθεραπευτή) για να μπορέσετε να διαχειριστείτε αυτό το πένθος και τις δυσκολίες που επιφέρει στην ζωή σας.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Διαβάστε επίσης</p>
<h1 class="smallerFont">Πένθος: Πώς να διαχειριστείς την απώλεια αγαπημένου προσώπου;</h1>
<div id="finalArticle">
<div class="photo"> </div>
<div id="finalArticleContent">
<h2 class="contentheading"><strong>Ο θάνατος κάποιου δικού μας ανθρώπου είναι από πιο αγχωτικά γεγονότα στη ζωή μας. Φοβόμαστε την απώλεια της συντροφιάς και τις αλλαγές που φέρνει στη ζωή μας. Μας παίρνει χρόνο να επουλώσουμε τις πληγές και καθένας από μας αντιδρά με διαφορετικό τρόπο. Μπορεί να χρειαζόμαστε βοήθεια για να προσαρμοστούμε στις αλλαγές που έρχονται στην ζωή μας. Αλλά τελικά, η αποτελεσματική συνύπαρξη με το πένθος μας έχει ζωτική σημασία για την ψυχική μας υγεία.</strong></h2>
<div id="articlepxfontsize1">
<p><strong>Από την επιστημονική ομάδα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Κλίμακα  </strong></p>
<p>Εάν κάποιος δικός σας άνθρωπος πέθανε πρόσφατα, ελπίζουμε ότι οι λίγες γραμμές που ακολουθούν θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε ότι δεν είστε μόνοι σας μέσα στα συναισθήματα σας και ότι υπάρχει βοήθεια εφόσον την επιθυμείτε. Εάν έχετε ένα φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο που πενθεί, το κείμενο που ακολουθεί θα βοηθήσει και τους δύο να κατανοήσετε και να διαχειριστείτε αυτή τη δύσκολη στιγμή. </p>
<h3>Κατανοώντας το Πένθος</h3>
<p>Το πένθος και τα σύνθετα στάδια της διαδικασίας της θλίψης είναι αναγκαία. Ακόμα κι αν το παρόν είναι γεμάτο πόνο, είναι υγιές και φυσιολογικό κάποιος που πενθεί να βιώνει τόσο έντονα συναισθήματα με συνεχόμενες αλλαγές στη διάθεση του. Είναι οι φυσιολογικές αντιδράσεις στην απώλεια.</p>
<p>Παίρνει χρόνο να επουλωθούν οι πληγές. Η περίοδος της θλίψης εξαρτάται και διαφοροποιείται από πρόσωπο σε πρόσωπο. Η θλίψη δεν είναι αδυναμία αλλά αναγκαιότητα. Η άρνηση της θλίψης δεν είναι γενναιότητα και μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο πρόβλημα αργότερα. </p>
<p>Η θλίψη του πένθους μας βοηθά να διαχειριστούμε την σχέση μας με το άτομο που χάσαμε και να επικεντρώσουμε εκ νέου τις ενέργειές μας προς το μέλλον..</p>
<h3>Τα Στάδια του Πένθους</h3>
<p>Υπάρχουν πολλά στάδια στο πένθος. Τα τρία στάδια που αναφέρονται παρακάτω είναι αυτά που βιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Παρ’ όλα αυτά, συνήθως δεν περνούν τα στάδια με μία λογική σειρά από το πρώτο στο τελευταίο. Ορισμένοι επανέρχονται από το ένα στάδιο στο άλλο και επομένως το χρονικό διάστημα που απαιτείται για το πέρασμα από τα διαφορετικά στάδια θα ποικίλει.</p>
<ul>
<li><strong>Πρώτο Στάδιο-Μούδιασμα ή Σοκ</strong> – Αμέσως μετά από την είδηση του θανάτου, το πιθανότερο είναι να βιώσετε μια περίοδο που θα έχετε την αίσθηση της ουτοπίας. Κάποιοι το περιγράφουν ως μια περίοδο κατά την οποία νοιώθουν σαν να είναι χαμένοι κάπου ή σαν να υπνοβατούν μέσα από τις αναγκαίες λεπτομέρειες της κηδείας με ένα μηχανικό τρόπο. Αυτό το στάδιο μπορεί να διαρκέσεις από μερικές εβδομάδες μέχρι αρκετούς μήνες.</li>
<li><strong>Δεύτερο Στάδιο –Αποδιοργάνωση</strong> – Τελικά, αυτό το φυσιολογικό προστατευτικό σοκ αρχίζει να υποχωρεί και τα συναισθήματα βγαίνουν πάλι στην επιφάνεια. Μπορεί να έχετε ορισμένα σωματικά συμπτώματα όπως ο κόμπος στο λαιμό, η δυσκολία στην αναπνοή, οι αναστεναγμοί και το αίσθημα της υπερβολικής κόπωσης. Τα συναισθηματικά συμπτώματα μπορούν να δημιουργούν μεγαλύτερη θλίψη. Ο θυμός για το θάνατο του αγαπημένου σου προσώπου και οι συνακόλουθες ενοχές μπορεί να είναι πολύ δυνατά συναισθήματα. Θα χρειαστεί να ξαναθυμηθείς την ζωή του ανθρώπου σου και τα γεγονότα που οδήγησαν στο τέλος της ζωής του. Μπορεί να βασανίζεσαι για αυτά που πιστεύεις ότι έκανες λάθος ή για εκείνα που θα μπορούσες να έχεις κάνει. Το πιο σοβαρό από όλα μπορεί να είναι το αίσθημα απώλειας του συναισθηματικού ελέγχου. Είναι μια επίπονη περίοδος συναισθηματικής αναταραχής αλλά ένα φυσιολογικό και αναγκαίο μέρος του πένθους. Οι περισσότεροι άνθρωποι επανέρχονται αλλά μπορεί να πάρει εβδομάδες, μήνες ή σε κάποιες περιπτώσεις μερικά χρόνια.</li>
<li><strong>Τρίτο Στάδιο – Αναδιοργάνωση</strong> — Τελικά, θα υπάρχουν περίοδοι στις οποίες θα νοιώθετε ότι μπορείτε να ασχοληθείτε και με τις καθημερινές εργασίες. Ένας μεγάλος πόνος δεν ξεχνιέται ποτέ, παίρνει την θέση του μέσα στα άλλα της ζωής, τις άμεσες ανάγκες . Μπορείτε να διαμορφώσετε βαθύτερες φιλίες μέσα από την διαδικασία του να μοιράζεσαι. Μπορείτε να συνειδητοποιήσετε τη σημαντικότητα της ζωής καθώς και την αξία των ανθρώπινων σχέσεων και των εμπειριών.</li>
</ul>
<h3><span>Πώς να διαχειριστείς τη Θλίψη σου </span></h3>
<ul>
<li>Να βρίσκεσαι με τους ανθρώπους που σε φροντίζουν. Ξόδεψε χρόνο με την οικογένεια σου, τους φίλους σου, τους γείτονες, τους συναδέλφους και γενικά με ανθρώπους που ανήκουν σε κάποια ομάδα και μοιράζονται παρόμοιες εμπειρίες.</li>
<li>Μην πιέζεις τον χρόνο, πάρε αυτόν που χρειάζεσαι. Ο καθένας αντιδρά διαφορετικά στην απώλεια. Είναι οδυνηρό να προσπαθείς να υπολογίσεις το “φυσιολογικό” χρονικό διάστημα που θα πρέπει να διαρκέσει η θλίψη σου. Το πιθανότερο είναι πως θα σου πάρει περισσότερο απ’ ότι υπολόγιζες. </li>
<li>Εξέφρασε τα συναισθήματα σου. Άφησε τον εαυτό σου να αισθάνεται τη θλίψη, το θυμό και τα άλλα συναισθήματα. Βρες τρόπο να τα εκφράσεις με τη συζήτηση, το κλάμα.</li>
<li>Αποδέξου την αλλαγή που ήρθε στην ζωή σου. Αναγνώρισε ότι μπορεί να είσαι λιγότερο προσεκτικός σε αυτά που έχεις να κάνεις στην δουλειά σου και στις προσωπικές σου σχέσεις. Η καθημερινότητα σου μπορεί χρειάζεται να αλλάξει- είναι φυσικό με την απώλεια που είχες.</li>
<li>Αναζήτησε βοήθεια. Μην περιμένεις πάντα από τους άλλους να κάνουν την πρώτη κίνηση. Μπορεί να θεωρούν ότι πρέπει να σου επιτρέψουν να είσαι μόνος. Ενημέρωσε τους ανθρώπους γύρω σου όταν ότι χρειάζεσαι συντροφιά και υποστήριξη.</li>
<li>Φρόντισε την υγεία σου. Να είσαι σε θέση να αναγνωρίζεις τα συμπτώματα του άγχους ή ασθένειας που μπορεί να προκύψουν. Μίλησε με το γιατρό σου αν νοιώσεις πως η θλίψη σου επηρεάζει την υγεία σου.</li>
<li>Υποστήριξε τους άλλους που έχουν πένθος. Προσέφερε υποστήριξη στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και τους φίλους που πενθούν ακόμη και τα παιδιά. Να είσαι ειλικρινής με τα παιδιά για το τι συνέβη και για το πώς νοιώθεις. Ενθάρρυνε τους να μιλήσουν για τα συναισθήματα που νοιώθουν.</li>
<li>Διαχειρίσου την απώλεια σου. Αποδέξου το θάνατο του αγαπημένου σου προσώπου. Αντιμετώπισε τα συναισθήματα ενοχής και θυμού που σε εμποδίζουν να προχωρήσεις μπροστά.</li>
<li>Κάνε μια νέα αρχή. Όσο γίνεται λιγότερο αισθητή η αίσθηση του πένθους, επέστρεψε στις δραστηριότητες και στα ενδιαφέροντα σου που μπορεί να διέκοψες και σκέψου να κάνεις και κάτι καινούργιο. Δες το ενδεχόμενο να δημιουργήσεις νέες σχέσεις, χωρίς πίεση, στον δικό τους χρόνο.</li>
<li>Ανέβαλλε μεγάλες αλλαγές της ζωής σου. Καλύτερο θα ήταν να περιμένεις ένα χρόνο ή και παραπάνω για να πάρεις σημαντικές αποφάσεις, όπως να μετακομίσεις, να ξαναπαντρευτείς ή να αποκτήσεις ένα παιδί. Η κρίση σου μπορεί να μην είναι στη καλλίτερη κατάσταση ενώ πενθείς και οι αλλαγές μπορεί να σε φορτώσουν με επιπρόσθετη πίεση σε αυτή που νοιώθετε ήδη. </li>
</ul>
</div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>