Τζόναθαν Σουίφτ

<p><em><big>Τζόναθαν Σουίφτ</big> ( 1667-1745 , Ιρλανδός συγγραφέας)</em><br /><em>Έγραψε τα "Ταξίδια του Γκιούλιβερ"</em></p>
<p style="text-align: justify;">Ο <strong>Τζόναθαν Σουίφτ</strong> ήταν <a title="Ιρλανδία" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%81%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%AF%CE%B1">Ιρλανδός</a> <a title="Σάτιρα" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%AC%CF%84%CE%B9%CF%81%CE%B1">σατιρικός</a>, <a title="Δοκίμιο" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%BF%CE%BA%CE%AF%CE%BC%CE%B9%CE%BF">δοκιμιογράφος</a>, πολιτικός αρθρογράφος, ποιητής και κληρικός στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Πατρικίου στο <a title="Δουβλίνο" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%BF%CF%85%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%BF">Δουβλίνο</a>.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Τζόναθαν Σουίφτ γεννήθηκε στο Δουβλίνο και σπούδασε στο Τρίνιτι Κόλετζ. Έφυγε το <a title="1689" href="http://el.wikipedia.org/wiki/1689">1689</a> για την <a title="Αγγλία" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%AF%CE%B1">Αγγλία</a> αλλά επέστρεψε το <a title="1694" href="http://el.wikipedia.org/wiki/1694">1694</a>, αφού απέτυχε ως πολιτικός. Πίσω στην πατρίδα του εντάχθηκε στην Εκκλησία και έγινε πρωτοπρεσβύτερος του Αγίου Πατρικίου το <a title="1713" href="http://el.wikipedia.org/wiki/1713">1713</a>. Παράλληλα με τα εκκλησιαστικά καθήκοντά του, ο Σουίφτ ήταν ένας χαλκέντερος πολιτικός σχολιαστής. Το γνωστότερο έργο του, «<a title="Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B1_%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%93%CE%BA%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%B5%CF%81">Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ</a>», μια φανταστική περιήγηση σε χώρες γιγάντων και νάνων, περιέχει μία πικρή σάτιρα και ανελέητη κριτική για τη σύγχρονή του κοινωνία και τις αγγλοϊρλανδικές σχέσεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Η προσωπική ζωή του και ιδιαίτερα η φιλία του με δύο νεότερες γυναίκες, την Έστερ Τζόνσον (γνωστότερη ως Στέλλα) και την Έστερ Βάνομρι, προκάλεσαν επικρίσεις. Προς το τέλος της ζωής του έπασχε από το σύνδρομο Μενιέρ, μία νόσο του έσω ωτός, που οδήγησε πολλούς να θεωρήσουν ότι ήταν τρελός.</p>
<p style="text-align: justify;"><em><br /></em></p>

Σχετικά άρθρα