Είμαι χρήστρια ναρκωτικών ουσιών από τα 14 μου και τώρα είμαι 29. Είμαι σε ένα κέντρο για απεξαρτήσεις αλλά δεν ξέρω αν με βοηθάει. Θέλω να μπω σε κάποια ομάδα. Πριν μπλέξω, έκανα κάποια μαθήματα αρμονίου και θα ήθελα να το συνεχίσω αν πρόκειται να βοηθηθώ.
Ψάχνω συνέχεια τρόπους να το λύσω και να το ξεπεράσω. Το μεγάλο μου θέμα είναι ότι δεν έχω κίνητρο και ενδιαφέροντα και το κυριότερο από όλα, όσοι γνωρίζω, είναι και εκείνοι χρήστες με αποτέλεσμα να μένω μόνη μου, κάτι που δεν βοηθάει πολύ την όλη διαδικασία. Ίσα ίσα μου κάνει κακό.
Ξέρω πως δεν μπορώ να διαχειριστώ μόνη μου το όλο θέμα. Ίσως τα ομαδικά να με βοηθήσουν, ίσως είναι η καλύτερη λύση για εμένα. Ξέρω επίσης, πως θέλω βοήθεια.
Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος Γιάννης Ακριβάκης
Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι η καλύτερη λύση και η πιο αποτελεσματική βοήθεια, που μπορείτε να λάβετε, πέρα από την προσπάθεια που κάνετε μόνη σας ή και με τη βοήθεια κάποιου ειδικού για να απεξαρτηθείτε, είναι η συμμετοχή σε ομαδικές διαδικασίες με συνανθρώπους σας, οι οποίοι έχουν το ίδιο αίτημα και τις ίδιες ανησυχίες με εσάς. Και αυτό διότι η έννοια «εξάρτηση» ενέχει μέσα της την έννοια του άλλου (είτε ο άλλος είναι η ουσία, είτε κάποιος άλλος άνθρωπος, είτε κάτι άλλο).
«Είμαι εξαρτημένος από…», λέμε συνήθως. Συνεπώς η συμμετοχή σας σε ομάδες (ποικίλων ενδιαφερόντων, τέχνης και μη) υπό την εποπτεία καλά εκπαιδευμένων θεραπευτών πάνω στο αντικείμενο, θα σας βοηθούσε να έρθετε σε επαφή με αυτή τη λειτουργία σας (την εξαρτητική) και θα αναδείξει ίσως τις ανάγκες σας, που έχουν μείνει ανικανοποίητες και έχουν συμβάλλει τα μέγιστα για να εδραιωθεί η εξάρτηση.
Η σημαντικότητα του άλλου στη ζωή μας
Και όλα αυτά μέσα από τη σχέση με τον άλλον, ο οποίος μπορεί να συνιστά αντικείμενο της εξάρτησης αλλά και «λυτρωτή» συγχρόνως, εάν καταφέρετε να «τον δείτε με τα γυαλιά της ψυχής σας». Μέσα από τη συμμετοχή σας σε αυτές τις ομάδες θα είστε σε μια σταθερή και συχνή επαφή με ανθρώπους, που μοιράζονται την ίδια επιθυμία (να απεξαρτηθούν), αλλά έχουν και την ίδια ανάγκη (να είναι εξαρτημένοι) και η πιθανότητα να μείνετε μόνη σας, μειώνεται κατά πολύ, εκτός βέβαια αν εσείς το επιλέξετε.
Η συναναστροφή σας με τους ανθρώπους αυτούς είναι αυτή που θα σας δώσει κίνητρο και ενδιαφέρον για τη ζωή. Είναι πολύ σημαντικό που αναγνωρίζεται την αναγκαιότητα και αποδέχεσθε με αυτό τον τρόπο την σημαντικότητα, που έχει για εσάς, να ξεπεράσετε το πρόβλημα σας και «να υπερνικήσετε την ανάγκη σας». Είναι εξίσου πολύ σημαντικό που ζητάτε κάπου να στηριχθείτε.
Μάλλον καταλαβαίνετε τη σημαντικότητα του άλλου στη ζωή σας και συνειδητοποιείτε ότι αυτός ο άλλος δεν μπορεί να είναι οι ουσίες. Δεν γνωρίζω αν μπορείτε να συμμετέχετε στις ομάδες που αναφέρετε, αλλά σίγουρα υπάρχουν πλαίσια που θα μπορούσαν να καλύψουν την ανάγκη σας αυτή και να ανταπεξέλθουν στις προσδοκίες σας, όπως το 18 ΑΝΩ, οι Ν.Α.
Γιάννης Ακριβάκης
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής
Μεταπτυχιακές Σπουδές στη Συμβουλευτική
Μονάδα Ψυχολογικής Απεξάρτησης Τοξικομανών 18 ΑΝΩ
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
«Ο σύζυγός μου είναι εθισμένος στο αλκοόλ… Πού μπορούμε να βρούμε βοήθεια;»
