Παιδικοί καβγάδες: 3 πράγματα που πρέπει να κάνουν οι γονείς

<p class="22" style="text-align: justify;">Πώς αποφεύγονται οι συγκρούσεις</p>
<p style="text-align: justify;">Συχνά υπάρχει ζήλια όταν το ένα παιδί επιτρέπεται ή έχει τη δυνατότητα να κάνει ή να απολαμβάνει περισσότερα πράγματα απ’ όσα το άλλο. Τα διαφο­ρετικά δικαιώματα και υποχρεώσεις που έχουν τ’ αδέρφια -λόγω της διαφο­ράς ηλικίας και τις διαφορετικές αντίστοιχες ικανότητές τους- δημιουργούν σημαντικό δυναμικό για συγκρούσεις. Και βοηθάει πολύ όταν η μαμά και ο μπαμπάς αναλαμβάνουν πάντα κάτι διαφορετικό με το κάθε παιδί. Έτσι, προσφέρουν ιδιαίτερη προσοχή, και τα άλλα παιδιά δεν βρίσκονται σε αντα­γωνισμό εκείνη τη στιγμή με τ’ αδέρφια τους, αφού ξέρουν ότι για κάποια άλλη ασχολία θα έχουν αυτά την αποκλειστική προσοχή των γονιών τους..</p>
<p class="21" style="text-align: justify;">Όσο λιγότερο συγκρίνουν οι γονείς τ’ αδέρφια μεταξύ τους, και όσο τους δί­νουν τη δυνατότητα να αναπτύσσουν προσωπικούς χώρους έκφρασης, ανε­ξάρτητα το ένα απ’ τ’ άλλο (διαφορετικοί κύκλοι φίλων, διαφορετικά ενδια­φέροντα, κλπ.), τόσο λιγότερος χώρος για ζήλιες παραμένει.</p>
<p class="21" style="text-align: justify;"><br clear="ALL" /> Οι ξεκάθαροι κανόνες μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του καυ­γά. Όταν δημιουργείται θυμός για το ποιος καθορίζει σήμερα τι θα δει η οι­κογένεια στην τηλεόραση, ποιος θα καθαρίσει ή ποιος θα πατήσει το κουμπί για το άνοιγμα της πόρτας της εισόδου, τότε υπάρχει ανάγκη να διαμορφω­θούν γενικοί κανόνες, τους οποίους όλοι να βρίσκουν δίκαιους. Τα παιδιά έχουν μια πολύ ισχυρή αίσθηση δικαίου. “Τη Δευτέρα αποφασίσαμε να κά­νω εγώ αυτό, την Τρίτη εσύ!”. Τότε δεν υπάρχει αφορμή για επεισόδιο, ακόμη κι όταν δεν περνάει καποιανού το κέφι.</p>
<p class="21" style="text-align: justify;">Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στ’ αδέρφια δείχνουν, προ πάντων, ότι τα “χα ρια” αγωνίζονται (ή ανταγωνίζονται) για την καλύτερη θέση στην καρδιά της μαμάς και του μπαμπά. Μεταδώστε τους ότι το καθένα τους είναι σημαι κό, με τις δικές του ατομικές ιδιότητες, τα δυνατά και αδύνατα σημεία του. Ο καθένας, μεγάλος ή μικρός, έχει τη συνεισφορά του στην οικογένεια και ανήκει σ’ αυτήν.</p>

Σχετικά άρθρα