<p><strong><span class="im">Αναγνώστριά μας ρωτά: </span></strong></p>
<p style="text-align: left;"><span class="im"><span>Καλησπερα εχω</span> <span>μεγαλο</span> <span>προβλημα</span> δεν <span>εχω</span> <span>φιλους</span> <span>ολοι</span> μου <span>γυρισαν</span> την <span>πλατη</span> δεν <span>εχω</span> <span>δουλεια</span> και με <span>συντηρουν</span> η <span>γονεις </span><span>νιωθω</span> <span>βαρος</span> στους <span>γονεις</span> μου <span>ειμαι</span> <span>αχρηστη</span> <span>τιποτα</span> δεν <span>κανω </span><span>σωστα</span> για <span>αυτο</span> το <span>λογο</span> δεν <span>εχω</span> <span>κανεναν</span> δεν <span>εχω</span> <span>διαθεση</span> και <span>κουραγιο</span> να <span>κανω</span> <span>τιποτα</span> <span>περνανε</span> τα <span>χρονια</span> και <span>εγω</span> δεν <span>μπορω</span> να <span>κανω</span> <span>κατι</span> <span>βλεπω</span> την <span>λυπη</span> τον <span>γονιών</span> μου…<br /></span></p>
<p><strong>Στο ερώτημά σας απαντά η Κανδαράκη Άννα </strong></p>
<div>
<p><strong><span><em>Κλινική ψυχολόγος </em></span></strong></p>
<p><strong><span><em>Msc Paris V Rene Descartes Παρίσι Γαλλία</em></span></strong></p>
<p><strong><span><em>Υπ.Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών</em></span></strong></p>
<p><strong><span><em><img src="/contentfiles_2015/photos/diafora-alla-oxi-adiafora/kandaa.JPG" alt="" width="100" height="109" /></em></span></strong></p>
</div>
<p style="text-align: justify;"><br /><br /><span>Αφροδίτη </span><span>γειά</span><span> σου, </span><br /><br /><span>μέσα </span><span>απο</span><span> το μήνυμα σου καταλαβαίνω την απελπισία και την απόγνωση που νιώθεις. Το </span><span>οτι</span><span> έβαλες τον εαυτό σου στη διαδικασία να γράψεις και να στείλεις αυτό το μήνυμα δείχνει </span><span>οτι </span><span>δεν τα έχεις παρατήσει και δεν έχεις παραιτηθεί. Μου μιλάς για τους φίλους που γύρισαν την πλάτη και για την αγωνία που έχεις για τους γονείς σου. Η Αφροδίτη που είναι στη </span><span>ζώή</span><span> σου; Τι ρόλο έχεις εσύ σε ο,τι ζεις? Αισθάνομαι </span><span>οτι</span><span> περιμένεις να πάρεις βοήθεια</span><span>απο</span><span> κάπου </span><span>εξω</span><span> μην υπολογίζοντας τον πιο σημαντικό σου σύμμαχο που είσαι εσύ η ίδια. Εστίασε στις επιθυμίες σου και στο τι μπορείς να κάνεις εσύ για σένα, και πριν βιαστείς να πεις "τίποτα" </span><span>ξανα</span><span>σκέψου το. Δεν υπάρχει αποτυχία, υπάρχει αποτυχημένος και αποτυχημένος είναι αυτός που παραιτείται. Δεν είναι αυτός που πέφτει, είναι αυτός που δε ξανασηκώνεται. </span><span>Βάζε</span><span> μικρούς μικρούς στόχους και μίλα στον εαυτό σου με τρυφερότητα και επιθυμία.</span><span>Αντι</span><span> "με συντηρούν οι γονείς μου", πες "θέλω να βρω δουλειά και να είμαι ανεξάρτητη". Μη σε αφήνεις και μη σε χάνεις, έχεις εσύ να σε βάλεις πρωταγωνίστρια στη δική σου ζωή. </span></p>