<p style="text-align: justify;">Αν και γεννήθηκε στο Ματσούκι Αιτωλοακαρνανίας ο 64χρονος δικηγόρος, διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών και ηγετική φυσιογνωμία στο αναπηρικό κίνημα, κατάγεται από ποντιακή προσφυγική οικογένεια. Η πολιτικοποίησή του ξεκίνησε από τα μαθητικά του χρόνια στη Σχολή Τυφλών. Όπως λέει ο ίδιος «μετά το γεγονός της τύφλωσης του αποφάσισε να ορίσει τη μοίρα του και να μην αφήσει να τον ορίσει αυτή».</p>
<p><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/contentfiles_2015/photos/proswpikes-eksomologhseis/kouroublis170112sk.jpg" alt="" width="600" height="392" /></p>
<p style="text-align: justify;">Μία ανέμελη παιδική παρέα έπιασε στα χέρια της ένα σιδερένιο αντικείμενο και θέλησε να το κάνει παιχνίδι της. Κανένα από τα 7 παιδιά δεν κατάλαβε ότι ο πόλεμος που είχε τελειώσει χρόνια πριν θα δήλωνε «παρών» στο χωριό του Αγρινίου μέσω μιας σκουριασμένης χειροβομβίδας. Ο Παναγιώτης της τετάρτης τάξης, 10 ετών, είναι ο πιο μικρός και ο πιο περίεργος. Τα γέλια σταματούν ξαφνικά. Μία λάμψη σβήνει για πάντα το φως από τα μάτια του. Το 1965 πηγαίνει στη σχολή τυφλών στην Καλλιθέα, όμως λόγω της ηλικίας του αναγκάζεται να παρακολουθήσει τα μαθήματα της αντίστοιχης σχολής στη Θεσσαλονίκη. Ως «αυτοεξόριστος», όπως συνηθίζει να λέει. Ο πατέρας του θα κάτσει μαζί του μόλις 3 μέρες. Με ένα γράμμα του αργότερα θα του ανακοινώνει ότι θα σπουδάσει Νομικά. Η πατρική φιγούρα τον σημαδεύει καταλυτικά.</p>
<p><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/contentfiles_2015/photos/proswpikes-eksomologhseis/bour17.jpg" alt="" width="600" height="456" /></p>
<p style="text-align: justify;">Το 1974 μπαίνει στη Νομική Αθήνας και ηγείται του αγώνα των τυφλών. Για τις δράσεις του το συντηρητικό κατεστημένο της εποχής τον καθίζει στο εδώλιο του κατηγορουμένου με τον νόμο 4000 περί τεντιμποϊσμού αλλά ο εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς εισηγείται ότι στο εδώλιο δεν κάθονται ποινικά διωκόμενοι αλλά ήρωες! Την περίοδο 1976-1981 πρωτοστατεί στην οργάνωση των τυφλών με κεντρικά αιτήματα το δικαίωμα στη μόρφωση, την αξιοπρέπεια και την κατοχύρωση των κοινωνικών τους δικαιωμάτων, με τον ίδιο να τονίζει σε κάθε ευκαιρία ότι ο άνθρωπος να μην λυγίζει μπροστά στις δυσκολίες της ζωής, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το αναπότρεπτο τέλος στην ζωή δεν είναι ο θάνατος, αλλά η παραίτηση».</p>
<p><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/contentfiles_2015/photos/proswpikes-eksomologhseis/ImageHandler.jpg" alt="" width="600" height="334" /></p>
<p style="text-align: justify;">Είναι διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών και δικηγόρος, παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Είναι ο πρώτος Έλληνας τυφλός που εκλέγεται βουλευτής και ένας εκ των δύο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.</p>
<p style="text-align: center;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/3GkARia8uB0" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<p style="text-align: center;"><img src="/contentfiles_2015/photos/proswpikes-eksomologhseis/3cab7fac70e3e13293912a722f91826e.jpg" alt="" width="600" height="342" /></p>
<p style="text-align: justify;">Η γνωριμία του με τις «υπουργικές δομές» έγινε την περίοδο 1993-1996 οπότε και διετέλεσε γενικός γραμματέας Πρόνοιας του υπουργείου Υγείας δίνοντας έμφαση στην παιδική προστασία, την τρίτη ηλικία και τα άτομα με αναπηρία.</p>
<p><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/contentfiles_2015/photos/proswpikes-eksomologhseis/kouroumplis%20(1).jpg" alt="" width="600" height="450" /></p>
<p style="text-align: justify;">Εχοντας εκλεγεί 3 φορές βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, πρώτη φορά το 1996, θα διακοπεί λόγω της καταψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος το 2011 συμπορευόμενος στη συνέχεια και ως σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ ως βουλευτής στη Β΄ Αθηνών και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος.</p>
<p style="text-align: center;"><img src="/contentfiles_2015/photos/proswpikes-eksomologhseis/bour6.jpg" alt="" width="600" height="399" /></p>
<p style="text-align: justify;">Είναι οι μέρες, που τα παιδιά του, Κατερίνα και Αντώνης, κατεβαίνουν στην πλατεία Συντάγματος δίπλα στους «αγανακτισμένους» χωρίς να σκεφτούν την πολιτική ιδιότητα του πατέρα τους. Εξηγώντας, ο ίδιος, σε γερμανική τηλεοπτικό δίκτυο τη στάση του σε εκείνη την κρίσιμη ψηφοφορία θα φέρει σε αμηχανία τη νεαρή Γερμανίδα δημοσιογράφο, όταν επιχειρώντας να ξεκινήσει την κουβέντα μαζί του θα τον ρωτήσει για τον τρόπο που έχασε την όρασή του. «Φεύγοντας οι Γερμανοί στην κατοχή όχι μόνο δεν μας πλήρωσαν τις αποζημιώσεις και τα δάνεια αλλά μας άφησαν και μερικά δώρα, μερικές χειροβομβίδες σκόρπιες στην Ελλάδα. Ολα τα παιδιά που ήμασταν στη σχολή τυφλών χάσαμε το φώς μας από γερμανικές χειροβομβίδες, ξέρετε», θα πει ο κ. Κουρουμπλής με τους παρευρισκόμενους να παγώνουν.</p>
<p style="text-align: center;"><img src="/contentfiles_2015/photos/proswpikes-eksomologhseis/ddddddd.jpg" alt="" width="581" height="310" /></p>
<p style="text-align: justify;">Το 2006 η Ακαδημία Αθηνών τον βραβεύει για τους κοινωνικούς και πολιτικούς του αγώνες με σκοπό την οικοδόμηση ενός αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους και μίας ανθρώπινης κοινωνίας.</p>
<p style="text-align: justify;">Σε μία από τις τελευταίες του παρεμβάσεις, πριν από τη διάλυση της προηγούμενης Βουλής, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής είχε μιλήσει για τους Έλληνες της Ουκρανίας.</p>
<p style="text-align: center;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/OZAme-pY9Z8" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>