Παιδί: Είναι άρρωστο ή δε θέλει να πάει σχολείο;

<p style="text-align: justify;"><span>Αναγνώστριά μας ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Η κορη μου ειναι 4,5 ετωνΑπο τα 2 πηγαινει παιδικο σταθμο ηταν τοσο ενθουσιασμενη που δεν χρειαστηκε να περασει περιοδο προσαρμογης Ειναι πολυ κοινωνικο παιδακι συμμετειχε πρωτη απ ολα τα παιδια σε ολες τις εκδηλωσεις του παιδικου σταθμου και γενικα ηταν πολυ ευτυχισμενηΑρχες Δεκεμβρη νοσηλευτικε σε νοσοκομειο απο ηπια γαστρεντεριτιδα δηλαδη ειχε μονο πονο στην κοιλιτσα της Βγηκαμε σε 5 μερες την κρατησα προληπτικα αλλη μια βδομαδα με εντολη γιατρου πηγε 3 μερες σχολειο καθησε ολες τις γιορτες σπιτι μετα ξεκινησε το σχολειο και διαμαρτηροταν για κοιλοπονοκαναμε επαναληπτικες εξετασεις αιμα ουρα τα πανταβγηκαν ολες τελειες πριν τελειωσει η εβδομαδα κολλησε ιωση εκατσε αλλη μια βδομαδα σπιτι και εδω και 2 βδομαδες αρνειται να παει σχολειο λεει οτι ποναει</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Φυσικα οταν ειναι σπιτι και τα σαββατοκυριακα δεν εχει τιποτε Της μιλαμε καθημερινα και εγω και ο αντρας μου για το τι της συμβαινει αν εγινε κατι στο σχολειο αν την πειραξε κανεις κλπ…στην αρχη μας ελεγε οτι δεν θελει να παει επειδη με θελει μαζι της </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Ξανασυζητησαμε και τελικα μας ειπε οτι βαριεται τα παντα και δεν θελει τιποτε και κανεναν στο σχολειο Την κρατησα 2 μερες στο σπιτι στερωντας της πραγματα που αγαπαει φυσικα δεν ειχε αποτελεσμα και το σταματησαμεΜε τον πατερα της κραταμε ιδια και σταθερη σταση οσον αφορα το σχολειοκαθε πρωι εχουμε μια τρελλα και εναν πανικο στο σπιτι και φυσικα παει με το ζορι και με κλαμματα σχολειο Απο οτι μου ειπαν οι δασκαλες της με την μια εχουμε φιλικες σχεσεις δεν συμμετεχει σε τιποτε δεν τρωει και δεν παιζει διαμαρτυρετε που και που οτι ποναει και οτι θελει την μαμα Οταν το μεσημερι την παιρνω απο τον παιδικιο ολα ειναι καλα ξαναγυρναει στους ρυθμους της και μου λεει οτι αυριο θα παει σχολειοΣας παρακαλω βοηθηστε με συμβουλευστε με τι να κανω για να ξεπερασουμε ολο αυτο που συμβαινει ξερω οτι το παιδι μου αισθανεται πιεση και αγχος νομιζω οτι μαζι με τον αντρα μου εξαντλησαμε θεματα που μπορει να την πιεζουν και ακρη δεν βγαλαμε ειμαστε σε μια ασχημη ψυχολογικη κατασταση και προσπαθουμε να μην το βγαζουμε προς τα εξω Του χρονου θα παει νηπιαγωγειο και φοβαμαι μηπως η αρνηση αυτη την ακολουθησει Να σημειωσω οτι ειμαστε μια οικογενεια φυσιολογικη με το αντρα μου εχουμε πολυ καλη σχεση αγαπιομαστε διαφωνουμε τσακωνομαστε ομως ειμαστε παντα οι τρεις μας ακγαλια. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Η </span><strong><em>Μερσύνη Αρμενάκα,  </em></strong><em>Παιδοψυχίατρος στο Ειδικό Κέντρο Εφηβικής Ιατρικής στην Α’Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών απαντά: </em><br /><br /><a class="no-eff img-link lightbox" href="/uploads/2012/11/armenaka.jpg"><img class="alignnone wp-image-6422" title="armenaka" src="/uploads/2012/11/armenaka-150×150.jpg" alt="" width="120" height="120" /></a></p>
<div dir="ltr">Το θέμα της ασθένειας φαίνεται να ενεργοποίησε θέματα άγχους αποχωρισμού στο παιδί σας.</div>
<div dir="ltr">Συχνά τα παιδιά αντιλαμβάνονται το όφελος μέσα απο κάτι αρνητικό ,στην προκειμένη ηταν το οτι είχε τον χρόνο και την προσοχή σας .</div>
<div dir="ltr">Είναι καλο το οτι δείχνεται σταθερότητα και οι δυο γονεις και επιμένετε στο να πάει σχολείο.</div>
<div dir="ltr">Το οτι έγινε αυτό το περιστατικό τώρα δεν σημαίνει οτι θα την ακολουθεί η δυσκολία σε ολη της την ζωή.</div>
<div dir="ltr">Στην φάση αυτή η λύση περνάει μέσα απο την δική σας στάση .</div>
<div dir="ltr">Πιστεύω καθοριστικό είναι η δυναμική της οικογένειας σας.Παιζει ρόλο αν είναι το μοναδικό σας παιδί ,αν ήταν εύκολη η δυσκολη η αποκτηση του ,αν εργάζεστε και οι δυο γονείς  και επίσης ποια σταση κρατήσατε στην ασθένεια της κόρη σας .</div>
<div dir="ltr">Αν η νοσηλεία του παιδιού σας ήταν μια πολύ αγχωτική εμπειρία για εσας ,πιθανά να το εισεπραξε το παιδί ,να εντάθηκε η ανασφάλεια του και αναζητά την διαρκή παρουσία σας .Καποιες φορές τα παιδιά αισθάνονται οτι βοηθάνε και τον γονιό τους ,αν τον έχουν δει αδύναμο και φοβισμένο σε καποια φάση.</div>
<div dir="ltr">Σίγουρα η εικόνα αυτή δεν πρεπει να περνάει στα παιδιά.Χρειάζονται μια δυναμική απικονιση του γονιού στο μυαλό τους.</div>
<div dir="ltr">Φροντίστε να έχετε  ή να δηλώσετε μια ημερήσια απασχόληση ώστε να περάσετε το μύνημα της ιακνοποιησης μέσα απο αυτό και ότι δεν γυρίζει ολη η μερα σας απο το παιδι σας.</div>
<div dir="ltr">  Όλα αυτά ακούγονται απλά,αλλά δεν είναι εύκολα για κάποιους γονεις .</div>
<div dir="ltr">Αν δυσκολευεστε μπορειτε να απευθυνθείτε για συμβουλευτική  σε κάποιον παιδοψυχίατρο ή σε ειδικό οικογενειακής θεραπείας για να αντιμετωπισετε αυτη την μίνι κριση στην οικογενεια σας .</div>

Σχετικά άρθρα