<p style="text-align: justify;">Όσοι συγκλονιστικό και εάν μπορεί να είναι για εσάς, η επιθετική συμπεριφορά είναι ένα φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξης του παιδιού σας. Οι αναδυόμενες ακόμη γλωσσικές δεξιότητες, η ανάγκη του να γίνει ανεξάρτητο  και ο υπανάπτυκτος έλεγχος των παρορμήσεων κάνουν τα παιδιά αυτής της ηλικίας του πρώτους υποψήφιους για σωματική βία.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να το αγνοήσετε φυσικά. Μάθετε στο παιδί σας ότι η επιθετική συμπεριφορά είναι απαράδεκτη και δείξτε του άλλους τρόπους για να εκφράσει τα συναισθήματά του .<br />Ο κ. Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής (<a href="http://www.mandou.gr">www.mandou.gr</a>) παραθέτει 8 χρήσιμες συμβουλές στους γονείς:</p>
<p style="text-align: justify;"><br /><strong>Εξηγήστε του τις συνέπειες</strong><br />Εάν το παιδί σας μπαίνει στον παιδότοπο και ξεκινά αμέσως  να ρίχνει μπάλες στα άλλα παιδιά, να το βγάλετε έξω. Καθίστε μαζί του και παρακολουθήστε τα άλλα παιδιά να παίζουν , και εξηγήστε του πως μπορεί να πάει πίσω στο όταν αισθάνεται έτοιμος να ενταχθεί στην διασκέδαση χωρίς να βλάψει άλλα παιδιά. Αποφύγετε να ζητήσετε το λόγο στο παιδί σας και απλά ρωτήστε "Πώς θα σου φαινόταν αν κάποιος πέταγε την μπάλα σε σένα;" Τα μικρά παιδιά δεν έχουν την γνωστική ωριμότητα για να είναι σε θέση να φανταστούν τον εαυτό τους στη θέση ενός άλλου παιδιού ή να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους με βάση λεκτικούς συλλογισμούς. Αλλά μπορούν να καταλάβουν τις συνέπειες .<br /><strong>Κρατήστε την ψυχραιμία σας</strong><br />Φωνάζοντας, χτυπώντας ή λέγοντας στο παιδί σας ότι είναι κακό , δεν θα περιορίσει την επιθετική συμπεριφορά του – απλώς θα ενοχληθεί περισσότερο και θα του δώσετε παραδείγματα για να δοκιμάσει νέα πράγματα. Στην πραγματικότητα , βλέποντας ότι μπορείτε να κρατάτε την ψυχραιμία σας μπορεί να είναι το πρώτο βήμα στην εκμάθηση του να ελέγχει τη δική του .<br /><strong>Θέστε τα όρια και τους κανόνες</strong><br />Προσπαθήστε να ανταποκριθείτε άμεσα κάθε φορά που το παιδί σας είναι επιθετικό.Μην περιμένετε να χτυπήσει τον αδελφό του για τρίτη φορά για να πείτε, " Αυτό είναι αρκετό ! " Πρέπει να το ξέρει αμέσως όταν έχει κάνει κάτι λάθος.Αφαιρέστε το από την κατάσταση για ένα σύντομο χρονικό διάστημα ( μόλις ένα λεπτό ή δύο είναι αρκετά ). Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τον αφήσει να ηρεμήσει , και μετά από λίγο να συνδέσει τη συμπεριφορά του με τη συνέπεια και να καταλάβει πως όταν χτυπά ή δαγκώνει, καταλήγει έξω από τη δραστηριότητα.<br /><strong>Πειθαρχήστε το με συνέπεια</strong><br />Κάθε φορά που το παιδί σας αντιδράει επιθετικά εσείς πρέπει να ανταποκρίνεστε με τον ίδιο τρόπο. Ο προβλέψιμος τρόπος συμπεριφοράς σας θα δημιουργήσει ένα πρότυπο που το παιδί σας θα αναγνωρίσει και θα περιμένει. Ακόμη και δημόσια, όπου μπορεί να νιώσετε πολύ άβολα με τη συμπεριφορά του παιδιού σας, μην αφήσετε την ντροπή σας να σας κάνει να ξεσπάσετε πάνω του. Γονείς έχουν υπάρξει πάρα πολύ – αν οι άνθρωποι κοιτάζουν επίμονα , απλά πετάξτε ένα σχόλιο του τύπου "Είναι δύσκολο να έχουμε ένα δίχρονο " και στη συνέχεια πειθαρχήστε το παιδί σας με τον συνηθισμένο τρόπο .<br /><strong>Διδάξτε εναλλακτικές λύσεις</strong><br />Περιμένετε έως ότου το παιδί σας έχει ηρεμήσει , τότε ήρεμα κι ευγενικά πείτε τι συνέβη. Ρωτήστε το αν μπορεί να εξηγήσει τι προκάλεσε το ξέσπασμά του. Δώστε έμφαση ( με λίγα λόγια! ) στο ότι είναι απόλυτα φυσικό να έχουμε συναισθήματα θυμού , αλλά δεν είναι σωστό να το δείξουμε με το χτύπημα , κλοτσιές, ή το δάγκωμα. Ενθαρρύνετε τον να βρει έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο – με το " να μιλάμε " ή να ζητήσει τη βοήθεια ενός ενήλικα.<br /><strong>Επιβραβεύστε την καλή συμπεριφορά</strong><br />Αντί να δίνετε προσοχή στο παιδί σας μόνο όταν αυτό λειτούργησε λάθος, προσπαθήστε να δείτε πότε είναι καλό – για παράδειγμα, όταν ζητά να ανέβει στην κούνια αντί να σπρώχνει ένα άλλο παιδί από τη μέση. Επιβραβεύστε το όταν εκφράζει τις επιθυμίες του ( " Είναι τόσο σημαντικό που ζήτησες να ανέβεις στην κούνια !")<br /><strong>Περιορίστε το χρόνο στην τηλεόραση</strong><br />Κινούμενα σχέδια και άλλα θεάματα που έχουν σχεδιαστεί για μικρά παιδιά μπορεί να είναι γεμάτα με φωνές, απειλές , ακόμη και σωματική βία . Προσπαθήστε να ελέγξετε τι βλέπει στην τηλεόραση, ιδίως αν είναι επιρρεπής σε επιθετική συμπεριφορά. Όταν αφήνετε το παιδί σας να παρακολουθήσει τηλεόραση , να παρακολουθείτε μαζί του και να του μιλάτε για καταστάσεις που προκύπτουν: « Αυτό δεν ήταν ένας πολύ καλός τρόπος για τον να πάρει αυτό που ήθελε, ήταν αυτό;"<br />Δώστε φυσικές διεξόδους. Μπορείτε να διαπιστώσετε ότι αν το παιδί σας δεν έχει ξοδέψει άφθονη ενέργειά, αυτός είναι ένας τρόμος στο σπίτι . Εάν το παιδί σας είναι ανήσυχο πνεύμα , δώστε του  άφθονο ελεύθερο χρόνο , κατά προτίμηση στο ύπαιθρο , για να εκτονωθεί.<br /><strong>Μην φοβάστε να ζητήσετε βοήθεια</strong><br />Μερικές φορές η επιθετικότητα ενός παιδιού απαιτεί μεγαλύτερη παρέμβαση από ό, τι ένας γονέας μπορεί να προσφέρει. Εάν το παιδί σας είναι ασυνήθιστα επιθετικό για περισσότερο από μερικές εβδομάδες, όταν ο ίδιος φαίνεται να φοβίζει ή να διαταράσσει άλλα παιδιά, αν προσβάλλει ενήλικες , ή αν οι προσπάθειές σας να περιορίσετε τη συμπεριφορά του, έχουν μικρή επίδραση , μιλήστε με το γιατρό του παιδιού σας, ο οποίος μπορεί με τη σειρά του να συστήσει ένα σύμβουλο ή παιδοψυχολόγο. Μαζί μπορείτε να καθορίσετε την πηγή της συμπεριφοράς και να βοηθήσετε το παιδί σας μέσα από αυτό.<br />Θυμηθείτε , το παιδί σας είναι ακόμα πολύ μικρό. Αν εργάζεστε μαζί του υπομονετικά και δημιουργικά, οι πιθανότητες είναι ότι οι εριστικές του τάσεις θα είναι σύντομα ένα γεγονός του παρελθόντος.</p>