Ψωριασική αρθρίτιδα: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται

<p style="text-align: justify;">Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης πάθηση που προσβάλλει τις αρθρώσεις των άνω και κάτω άκρων ή/και της σπονδυλικής στήλης και εμφανίζεται στο 10-15% των ασθενών με μια δερματική πάθηση που λέγεται ψωρίαση (Εικόνα 1-Α). Η ψωρίαση είναι μια συνήθης δερματική πάθηση με συχνότητα που κυμαίνεται σε διάφορες μελέτες μεταξύ 1% έως 3% του γενικού πληθυσμού. Η ψωριασική αρθρίτιδα εμφανίζεται συνήθως σε άτομα ηλικίας 30-55 ετών με μικρές διαφορές στη συχνότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η ψωρίαση συνήθως προηγείται της ψωριασικής αρθρίτιδας, αλλά περίπου στο 20% των ασθενών η εμφάνιση είναι ταυτόχρονη, ενώ περίπου στο 15% των ασθενών η ψωριασική αρθρίτιδα προηγείται της ψωρίασης. Στα πλαίσια της πρώτης πανελλήνιας επιδημιολογικής έρευνας για τις ρευματικές παθήσεις, που πραγματοποιήθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογίας στο γενικό πληθυσμό σε αστικές, ημιαστικές και αγροτικές περιοχές της βόρειας, κεντρικής και νότιας Ελλάδος, μελετήσαμε τον επιπολασμό, δηλ. τη συχνότητα, και την αντιμετώπιση των οροαρνητικών σπονδυλαρθριτίδων, στις οποίες περιλαμβάνεται και η ψωριασική αρθρίτιδα. Σε ό,τι αφορά τη συχνότητα της ψωριασικής αρθρίτιδας βρήκαμε ότι ανέρχεται στο επίπεδο του 1,7‰ των ενηλίκων, ενώ η μέση ηλικία των ασθενών κατά την εμφάνιση της νόσου είναι τα 45 χρόνια.</p>
<p class="subtitle_bold_space" style="text-align: justify;"><strong>Ποιες είναι οι αιτίες και πώς αναπτύσσεται η ψωριασική αρθρίτιδα;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Η αιτιολογία της νόσου δεν είναι γνωστή. Ωστόσο είναι γνωστοί οι παθογενετικοί μηχανισμοί με τους οποίους αναπτύσσεται η νόσος. Τα ευρήματα πολλών ερευνών έχουν δείξει ότι παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου πολλοί παράγοντες, όπως:</p>
<ul style="text-align: justify;" type="disc">
<li>Γενετική προδιάθεση. Για παράδειγμα, η συχνότητα της νόσου είναι 50 φορές μεγαλύτερη σε συγγενείς πρώτου βαθμού ασθενών με ψωριασική αρθρίτιδα από ό,τι στο γενικό πληθυσμό. <strong></strong></li>
<li>Περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως μικροβιακοί παράγοντες και επαναλαμβανόμενοι μικροτραυματισμοί στις ενθέσεις, δηλ. στις προσφύσεις τενόντων, συνδέσμων και αρθρικού θυλάκου, δηλ. της κάψας που περιβάλλει τις αρθρώσεις, πάνω στα οστά. <strong></strong></li>
<li>Ανοσιακοί παράγοντες.<strong></strong></li>
</ul>
<p style="text-align: justify;">Από την αλληλεπίδραση των παραγόντων αυτών αναπτύσσονται φλεγμονώδεις μηχανισμοί που οδηγούν στην πρόκληση της ψωριασικής αρθρίτιδας. Πολλές ερευνητικές μελέτες των τελευταίων ετών έχουν δείξει ότι πρωτεύοντα ρόλο στους φλεγμονώδεις αυτούς μηχανισμούς παίζουν ορισμένες κυτταροκίνες, δηλ. βιολογικώς δραστικές πρωτεΐνες, που παράγονται από κύτταρα και περιλαμβάνουν τον παράγοντα νέκρωσης των όγκων και τις ιντερλευκίνες 12 και 23. Οι γνώσεις αυτές οδήγησαν στην εισαγωγή στη θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωριασικής αρθρίτιδας ορισμένων βιολογικών παραγόντων, των λεγόμενων βιολογικών τροποποιητικών της νόσου φαρμάκων, που στόχο έχουν την εξουδετέρωση των παραπάνω κυτταροκινών.</p>
<p class="subtitle_bold_space" style="text-align: justify;"><strong>Ποια είναι τα συμπτώματα και τα κλινικά σημεία της νόσου;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Τα κύρια συμπτώματα και σημεία της ψωριασικής αρθρίτιδας, στα οποία άλλωστε βασίζεται και η διάγνωσή της, είναι τα παρακάτω:</p>
<ul style="text-align: justify;">
<li>Αρθρίτιδα που εκδηλώνεται με τα συμπτώματα και σημεία της φλεγμονής, όπως:
<ul>
<li>Πόνο στις αρθρώσεις που έχουν προσβληθεί</li>
<li>Διόγκωση αρθρώσεων</li>
<li>Θερμότητα που διαπιστώνεται κατα την ψηλάφηση των αρθρώσεων που έχουν προσβληθεί</li>
<li>Πρωινή δυσκαμψία, δηλ. ο ασθενής παρουσιάζει δυσκολία στις κινήσεις των αρθρώσεων, που έχουν προσβληθεί, καθώς σηκώνεται το πρωί από το κρεβάτι του  </li>
<li>Ευαισθησία στην πίεση αρθρώσεων που έχουν προσβληθεί από τη νόσο</li>
</ul>
</li>
</ul>
<p style="text-align: justify;">Η αρθρίτιδα μπορεί να αφορά οποιαδήποτε άρθρωση των άνω ή των κάτω άκρων, αλλά είναι χαρακτηριστικό ότι συχνά προσβάλλει τις άπω μεσοφαλαγικές αρθρώσεις των δακτύλων των χεριών, πράγμα που είναι χρήσιμο και για τη διάγνωση της νόσου (Εικόνες 1-Β &amp; 1-Γ). Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι χαρακτηριστικά ασύμμετρη και μπορεί να εμφανίζεται ως πολυαρθρίτιδα, να εντοπίζεται δηλ. σε περισσότερες από τέσσερις αρθρώσεις (Εικόνα 1-Β), ή ως ασύμμετρη ολιγοαρθρίτιδα, να εντοπίζεται δηλ. σε λίγες αρθρώσεις, το πολύ μέχρι τέσσερις (Εικόνα 1-Γ), ή σπανιότερα ως μονοαρθρίτιδα, να εντοπίζεται δηλ. μόνο σε μια άρθρωση (Εικόνα 1-Δ). Η ψωριασική πολυαρθρίτιδα μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να είναι συμμετρική προσομοιάζοντας με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά διαφέρει από αυτήν κατά το θετικό ατομικό ή οικογενειακό αναμνηστικό ψωρίασης, την προσβολή των άπω μεσοφαλαγικών αρθρώσεων των δακτύλων των χεριών ή και των ποδιών και την απουσία ρευματοειδούς παράγοντα από τον ορό του αίματος των ασθενών.</p>
<p style="text-align: justify;"> <img style="width: 550px; height: 410px;" src="http://www.elire.gr/dyn/UserFiles/Image/pathiseis/Fig.%201%20-PsA.jpg" alt="" /></p>
<ul style="text-align: justify;">
<li>Προσβολή σε μερικούς ασθενείς τόσο των ιερολαγονίων αρθρώσεων, δηλ. των  αρθρώσεων μεταξύ του ιερού οστού και των λαγονίων οστών της λεκάνης, όσο και της σπονδυλικής στήλης. Η προσβολή αυτή εκδηλώνεται με φλεγμονώδη οσφυαλγία, δηλ. πόνο στη μέση και κυρίως στους γλουτούς που οφείλεται σε φλεγμονή στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις και έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
<ul>
<li>Χειροτερεύει με την ανάπαυση</li>
<li>Βελτιώνεται με την άσκηση</li>
<li>Είναι εντονότερος τη νύκτα και μπορεί να ξυπνάει τον ασθενή από τον ύπνο</li>
<li>Συνοδεύεται από πρωινή δυσκαμψία στη μέση, δηλ. ο ασθενής παρουσιάζει  δυσκολία στο σκύψιμο καθώς σηκώνεται το πρωί από το κρεβάτι του</li>
<li>Μερικές φορές ο πόνος επεκτείνεται εναλλάξ προς την οπίσθια επιφάνεια των μηρών, αλλά ποτέ κάτω από τα γόνατα</li>
</ul>
</li>
<li>Ενθεσίτιδα (Εικόνα 2-Α), δηλ. πόνος που οφείλεται σε φλεγμονή στις θέσεις όπου οι τένοντες, οι σύνδεσμοι και οι κάψες των αρθρώσεων, δηλ. οι λεγόμενοι αρθρικοί θύλακοι, προσφύονται, δηλ. προσκολλώνται, πάνω στα οστά σχηματίζοντας τις λεγόμενες ενθέσεις.</li>
<li>Τενοντοελυτρίτιδα, δηλ. φλεγμονή στο έλυτρο (θήκη) διάφορων τενόντων που εκδηλώνεται με πόνο και τοπική διόγκωση.</li>
<li>Δακτυλίτιδα (Εικόνα 2-Β), δηλ. διόγκωση ολόκληρου δακτύλου που οφείλεται σε συνδυασμό αρθρίτιδας,   τενοντοελυτρίτιδας, ενθεσίτιδας και διόγκωσης μαλακών μορίων.</li>
<li>Ψωρίαση (Εικόνα 1-Α). Πρόκειται για δερματική πάθηση με χαρακτηριστικές βλάβες. Στη συντριπτική πλειονότητα ων ασθενών η ψωρίαση προηγείται της αρθρίτιδας, ενώ σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών, περίπου 20%,  ψωρίαση και αρθρίτιδα εμφανίζονται ταυτόχρονα και σε ένα επίσης μικρό ποσοστό (15%) και κυρίως στα παιδιά η αρθρίτιδα προηγείται της ψωρίασης.  Οι δερματικές βλάβες της ψωρίασης μπορεί να είναι εκτεταμένες ή περιορισμένες και μπορεί να εντοπίζονται σε οποιοδήποτε σημείο του δέρματος. Οι πιο συνηθισμένες θέσεις πάντως είναι οι αγκώνες και η εκτατική επιφάνεια των αντιβραχίων, το τριχωτό της κεφαλής και ιδιαίτερα η ινιοαυχενική περιοχή, τα γόνατα, ο αφαλός, η μεσογλουτιαία πτυχή και πίσω από τα αυτιά. Μερικές φορές οι βλάβες είναι πολύ μικρές και περιορισμένες μόνο σε κάποια από τις θέσεις αυτές με αποτέλεσμα να αγνοεί την ύπαρξή τους και ο ίδιος ο ασθενής. Γι’ αυτό σε περιπτώσεις ασθενών με αρθρίτιδα και ιδιαίτερα με μονοαρθρίτιδα ή ασύμμετρη ολιγοαρθρίτιδα ή με προσβολή των άπω μεσοφαλαγγικών αρθρώσεων των δακτύλων, θα πρέπει κατά την κλινική εξέταση του ασθενούς από το γιατρό να γίνεται προσεκτική αναζήτηση της ύπαρξης τέτοιων βλαβών στις πιο συνηθισμένες θέσεις εντόπισής τους.</li>
</ul>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ποια είναι η εξέλιξη της ψωριασικής αρθρίτιδας;</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span class="title_sublist"><span class="title_sublist"><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;">Καθώς περνάει ο καιρός, αν η διάγνωση της νόσου δεν γίνει έγκαιρα ή αν δεν εφαρμοστεί το κατάλληλο θεραπευτικό πρόγραμμα για την αντιμετώπισή της, η νόσος εξελίσσεται και αναπτύσσονται οι καταστροφικές συνέπειες της χρόνιας φλεγμονής των αρθρώσεων. Στις συνέπειες αυτές περιλαμβάνονται παραμορφώσεις των αρθρώσεων (Εικόνα 2-Γ), σοβαρές  και μη αναστρέψιμες ακτινολογικές αλλοιώσεις, όπως είναι η φθορά του αρθρικού χόνδρου και οι διαβρώσεις στα τμήματα των οστών που είναι μέσα στις αρθρώσεις (Εικόνα 2-Δ), και διαταραχές στη λειτουργία των προσβεβλημένων αρθρώσεων με αποτέλεσμα τη μακροχρόνια λειτουργική ανικανότητα ή και την αναπηρία.  Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι με τις θεραπευτικές δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα η εξέλιξη αυτή μπορεί να προληφθεί και η νόσος να τεθεί σε πλήρη έλεγχο, ώστε να μην προκαλεί συμπτώματα ούτε να διαταράσσει τις επαγγελματικές και τις καθημερινές δραστηριότητες των ασθενών.<br /><img src="http://www.elire.gr/dyn/UserFiles/Image/pathiseis/Fig.%202a%20PsA%20%281%20of%201%29.jpg" alt="" width="470" height="367" /> </span></span></span></span></span></p>
<p class="subtitle_bold_space" style="text-align: justify;">Ποια είναι η σύγχρονη θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωριασικής αρθρίτιδας;</p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Kύριος στόχος της θεραπευτικής αντιμετώπισης της ψωριασικής αρθρίτιδας είναι η επίτευξη:<br /><span style="font-weight: bold;"><br />Ύφεσης της νόσου,</span> που σημαίνει:<br /></span></span></span></p>
<ul style="text-align: justify;">
<ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;"> Υποχώρηση του πόνου, της δυσκαμψίας και γενικά όλων των συμπτωμάτων της νόσου</span></span></span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;"> Πρόληψη παραμορφώσεων των αρθρώσεων, λειτουργικών κινητικών διαταραχών και αναπηρίας</span></span></span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;"> Πρόληψη ή αναστολή της ακτινολογικής εξέλιξης της νόσου</span></span></span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;"> Βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς</span></span></span></li>
</ul>
</ul>
</ul>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Ωστόσο σε ασθενείς που έχουν νόσο εγκατεστημένη επί μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν έχουν υποβληθεί σε σωστή θεραπευτική αγωγή και έχουν ήδη αναπτύξει παραμορφώσεις και δομικές βλάβες στις αρθρώσεις θεωρείται ως εναλλακτικός θεραπευτικός στόχος η επίτευξη:<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Χαμηλής δραστηριότητας της νόσου,</span> που σημαίνει:<br /></span></span></span></p>
<ul style="text-align: justify;">
<ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;"> Ανακούφιση από τον πόνο και γενικά βελτίωση όλων των συμπτωμάτων της νόσου</span></span></span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Πρόληψη της περαιτέρω ανάπτυξης παραμορφώσεων των αρθρώσεων, λειτουργικών κινητικών διαταραχών και αναπηρίας</span></span></span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;"> Αναστολή της περαιτέρω ακτινολογικής εξέλιξης της νόσου</span></span></span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς </span></span></span></li>
</ul>
</ul>
</ul>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκαν σημαντικές εξελίξεις στις γνώσεις μας πάνω στους φλεγμονώδεις παθογενετικούς μηχανισμούς οι οποίοι προκαλούν τη νόσο. Οι πρόοδοι αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να ενισχυθεί σημαντικά η θεραπευτική φαρέτρα των γιατρών ρευματολόγων για την αντιμετώπιση  της <a>ψωριασικής αρθρίτιδας</a> τόσο με νεότερα συνθετικά τροποποιητικά της νόσου  φάρμακα, όσο και με την εισαγωγή στη θεραπευτική της νόσου των βιολογικών τροποποιητικών της νόσου φαρμάκων. Τα τελευταία φάρμακα στοχεύουν στην εξουδετέρωση ορισμένων κυτταροκινών, όπως είναι ο παράγοντας νέκρωσης των όγκων και οι ιντερλευκίνες 12 και 23, οι οποίες φαίνεται ότι παίζουν κεντρικό  ρόλο στους παθπογενετικούς μηχανισμούς της νόσου. Έτσι είναι σήμερα εφικτή η επίτευξη των παραπάνω στόχων της θεραπευτικής αντιμετώπισης της ψωριασικής αρθρίτιδας με την εφαρμογή του κατάλληλου για κάθε ασθενή θεραπευτικού προγράμματος. Καθοριστικό όμως ρόλο για την επιτυχία αυτών των στόχων, όπως διαπιστώσαμε στην πρώτη πανελλήνια επιδημιολογική έρευνα του Ελληνικού Ιδρύματος Ρευματολογίας, παίζουν δύο παράγοντες: πρώτον, <strong>η έγκαιρη διάγνωση της νόσου</strong> και δεύτερον </span></span></span><strong><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">η πρώιμη και ορθή θεραπευτική παρέμβαση.</span></span></span><br /></strong>  <br /><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: small;">Τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωριασικής αρθρίτιδας είναι:</span></span></span></p>
<ul style="text-align: justify;">
<li><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: small;"><strong>Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. </strong>Τα φάρμακα αυτά καθώς χορηγούνται σε ορισμένους ασθενείς, όταν δεν υπάρχουν αντενδείξεις, για την ανακούφιση από τον πόνο μέχρι την επίτευξη ύφεσης της νόσου με την χρησιμοποίηση των συνθετικών ή/και των βιολογικών τροποποιητικών της νόσου φαρμάκων. Σε ασθενείς ηλικίας πάνω από 65 ετών, αλλά και σε ασθενείς που έχουν άλλες σχετικές ενδείξεις, θα πρέπει να χορηγείται παράλληλα και γαστροπροστατευτική αγωγή για την πρόληψη παρενεργειών από το στομάχι.<strong> </strong></span></span></span></li>
<li><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: small;"><strong>Γλυκοκορτικοειδή</strong> (κορτιζόνη). Τα γλυκοκορτικοειδή δεν χρησιμοποιούνται κατά κανόνα για συστηματική θεραπεία της νόσου με τη χορήγησή τους από το στόμα. Ο λόγος είναι ότι συνήθως η διακοπή τους συνεπάγεται έξαρση των κλινικών εκδηλώσεων της νόσου, και τότε για την αντιμετώπιση των εκδηλώσεων αυτών απαιτείται συχνά η χορήγηση γλυκοκορτικοειδών σε μεγαλύτερες δόσεις. Ωστόσο, οι τοπικές εγχύσεις γλυκοκορτικοειδούς φαρμάκου είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση τόσο της τενοντοελυτρίτιδας όσο και της ενθεσίτιδας σε περιφερικές θέσεις, όπως π.χ. στη θέση πρόσφυσης του Αχίλλειου τένοντα πάνω στη φτέρνα, ενώ στερούνται κατά κανόνα παρενεργειών.</span></span></span></li>
<li><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: small;"><strong>Συνθετικά τροποποιητικά της νόσου φάρμακα. </strong> Τα φάρμακα αυτά τροποποιούν τη φυσική πορεία ψωριασικής αρθρίτιδας αναστέλλοντας την εξέλιξή της, και γι’ αυτό λέγονται τροποποιητικά. Τα κυριότερα από τα φάρμακα αυτά που χορηγούμε σήμερα στην κλινική πράξη σε κάθε ασθενή με ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι τα παρακάτω: </span></span></span>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;">Μεθοτρεξάτη </span></span></span></li>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;">Κυκλοσπορίνη </span></span></span></li>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;">Λεφλουνομίδη </span></span></span></li>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;">Σουλφασαλαζίνη </span></span></span></li>
</ul>
</li>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;"><strong>Βιολογικά τροποποιητικά της νόσου φάρμακα. </strong>Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκαν σημαντικές πρόοδοι τόσο στις γνώσεις μας πάνω στους παθογενετικούς μηχανισμούς της ψωριασικής αρθρίτιδας και άλλων σοβαρών ρευματικών παθήσεων όσο και στη βιοτεχνολογία. Οι πρόοδοι αυτές είχαν ως αποτέλεσμα την παρασκευή και εισαγωγή στη θεραπεία της ψωριασικής αρθρίτιδας αλλά και άλλων φλεγμονωδών αρθριτίδων καθώς και άλλων αυτοάνοσων ρευματικών παθήσεων των λεγόμενων βιολογικών τροποποιητικών της νόσου φαρμάκων. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί διαχρονικά μια από τις σημαντικότερες στη θεραπευτική αντιμετώπιση των σοβαρών ρευματικών παθήσεων. Τα βιολογικά τροποποιητικά της νόσου φάρμακα καταστέλλουν τους παθογενετικούς μηχανισμούς της ψωριασικής αρθρίτιδας εξουδετερώνοντας τις κυτταροκίνες που αναφέρθηκαν παραπάνω οι οποίες παίζουν κεντρικό ρόλο στους μηχανισμούς αυτούς και στην ανάπτυξη της νόσου.  Έτσι, είναι σήμερα εφικτή η επίτευξη ύφεσης ή χαμηλής δραστηριότητας της νόσου, ανάλογα με το άν η χορήγηση βιολογικής θεραπείας γίνεται σε ασθενείς με πρώιμη ή με εγκατεστημένη επί μεγάλο χρονικό διάστημα ψωριασική αρθρίτιδα. Σε πολλές κλινικές μελέτες ασθενών με ψωριασική αρθρίτιδα έχει βρεθεί ότι με κάθε ένα από τα βιολογικά τροποποιητικά της νόσου φάρμακα επιτυγχάνονται: α) Σημαντική βελτίωση των σημείων και συμπτωμάτων της νόσου, β) Σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών, γ) Αναστολή της ακτινολογικής εξέλιξης της νόσου και δ) Ύφεση της νόσου σε σημαντικό ποσοστό των ασθενών. Η χορήγηση βιολογικών τροποποιητικών της νόσου φαρμάκων σε συνδυασμό με ή χωρίς ένα συνθετικό τροποποιητικό της νόσου φάρμακο (συνήθως μεθοτρεξάτη) ενδείκνυται σε ασθενείς με μέτρια ή σοβαρή νόσο που δεν ανταποκρίνεται σε ένα ή περισσότερα συνθετικά τροποποιητικά της νόσου φάρμακα ή συνδυασμούς αυτών των φαρμάκων. Τα βιολογικά τροποποιητικά της νόσου φάρμακα που χρησιμοποιούμε σήμερα για τη θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών με ψωριασική αρθρίτιδα είναι τα παρακάτω:  </span></span> </span>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Ινφλιξιμάμπη </span></span></span></li>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Ετανερσέπτη </span></span></span></li>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Ανταλιμουμάμπη </span></span></span></li>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Γκολιμουμάμπη </span></span></span></li>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Σερτολιζουμάμπη </span></span></span></li>
<li><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">Ουστεκινουμάμπη</span></span></span></li>
</ul>
</li>
</ul>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;"><strong><em><br /></em></strong></span></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Πηγή – </strong><strong>Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογίας</strong><em><strong><br /></strong></em></p>

Σχετικά άρθρα