Διαβάστε ακόμα:
Μαρκαριάν ο εκλεκτός για την Εθνική
Και επίσημα ο Μαρκαριάν
Ο αδερφός του Πρύτανη που διαβάζει καθημερινά την Αγία Γραφή, βαφτίστηκε σε ηλικία 15 ετών και μεγάλωσε μόνο με τον πατέρα του στους δρόμους της Αργεντινής Γεννημένος την 1η Νοεμβρίου 1944 στο Μοντεβίδο της Ουρουγουάης, ο νέος προπονητής της Εθνικής ομάδας, Σέρχιο Απραχάμ Μαρκαριάν Αμπραχαμιάν έχει καταγωγή από την Αρμενία. Ο παππούς του ξεκίνησε κάποτε με προορισμό την Αμερική. Ετσι νόμιζε, διότι το πλοίο με το οποίο έφυγε από την Αρμενία έδεσε στην Ουρουγουάη κι εκεί στέριωσε κι αυτός. Το επίθετό του ήταν Μαρκάρ, του οποίου υποκοριστικό είναι το Μαρκαριάν.
Το διαζύγιο των γονιών τουΟι γονείς του Σέρχιο παντρεύτηκαν σε πολύ μικρή ηλικία. Η μητέρα του ήταν δεκαέξι ετών και ο πατέρας του είκοσι ενός. Χώρισαν όταν ο Σέργιο ήταν σε ηλικία τεσσάρων ετών και ο αδερφός του Ρομπέρτο μόλις δύο. Ο Σέρχιο ακολούθησε τον πατέρα του στην Αρεγεντινή ενώ ο Ρομπέρτο έμεινε στην Ουρουγουάη μαζί με τη μητέρα του, η οποία είχε μπακάλικο.Για πολλά χρόνια τα δύο αδέρφια δεν είχαν καμία απολύτως σχέση.  Το 1957, όταν ο Σέρχιο ήταν 13 ετών, η μητέρα του επισκέφθηκε την Αργεντινή και πήγε στο σχολείο του. Μίλησαν για πολύ λίγο και έφυγε και πάλι.Ο μικρός μεγάλωνε σχεδόν μόνος του στους δρόμους και έπαιζε σε αυτούς ποδόσφαιρο. Εως τα 17του αγωνίστηκε στη Λανούς. Ο πατέρας του παντρεύτηκε και πάλι και αποφάσισε να επιστρέψουν στην Ουρουγουάη. Εκεί έσμιξε και πάλι με τον αδερφό του με τον οποίο δεν είχε καμία σχέση όλα αυτά τα χρόνια.
Ο μαθηματικός ΜαρκαριάνΣήμερα ο Ρομπέρτο Μαρκαριάν είναι πρύτανης σε πανεπιστήμιο του Ουρουγουάης,  φημισμένος μαθηματικός, συγγραφέας πολλών βιβλίων, καθηγητής μαθηματικών στην Πολυτεχνική Σχολή ενώ διδάσκει και στη Σχολή Αρχιτεκτονικής, Οικονομικών, Επιστημών και το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού.
Τα πρώτα 100 δολλάριαΕπαγγελματικά ασχολήθηκε με κάτι εντελώς διαφορετικό από το ποδόσφαιρο. Το 1974 εργαζόταν ως διευθυντής εταιρίας καυσίμων. Όπως έχει πει μισούσε το γεγονός ότι βρισκόταν πίσω από ένα γραφείο. Κάποια στιγμή αποφάσισε να παίξει ποδόσφαιρο στην ομάδα της εταιρείας. Ομως τα κιλά που είχε πάρει δεν του το επέτρεπαν. Ετσι, έγινε προπονητής της ομάδας και παράλληλα πήρε το πτυχίο προπονητικής της τοπικής σχολής.Κάποια στιγμή η τύχη τον οδήγησε στο ποδόσφαιρο. Η Bellavista αναζητούσε προπονητή και κάποιος παράγοντας πήγε στην τοπική σχολή προπονητών και ζήτησε να μάθει ποιός έχει πάρει πτυχίο με τον υψηλότερο βαθμό. Λίγο αργότερα βρισκόταν στο σπίτι του Σέρχιο και του πρότεινε εκατό δολλάριο. Ήταν το 1976 και αυτός ήταν ο πρώτος μισθός του ως προπονητής.Το ματς που άλλαξε τη ζωή του ήταν αυτό ανάμεσα στην Ουργουάη και την Ολλανδία για το Μουντιάλ της Δυτικής Γερμανίας. Η ομάδα του Γιόχαν Κρόιφ νίκησε με 2-0 και ο Μαρκαριάν αποφάσισε να γίνει προπονητής για να σώσει την Ουρουγουάη. Αποφάσισε να γίνει προπονητής. Είχε ήδη πανυτρευτεί, το συζήτησε με τη σύζυγό του και ο… κύβος ερρίφθη.
Η εκκλησία των ΜεθοδιστώνΜε τη σύζυγό του γνωρίστηκε λόγω της ενεργής δράσης του στην αρμενική κοινότητα της Ουρουγουάης. Αρμενικής καταγωγής και αυτή, χαρακτηριστικό της οικογένειας είναι η πίστη.  «Γεννήθηκα σε μια χριστιανική ορθόδοξη οικογένεια Αρμενίων. Όμως δέχθηκε τον Ιησού ως Σωτήρα στην ηλικία των 15 ετών», έχει πει ο ίδιος ο Μαρκαριάν, ο οποίος ξεκινά πάντα τη μέρα του με την αναγνώση ενός διαφορετικού καθημερινά αποσπάσματος της Αγίας Γραφής .Αυτό που τον επηρρέασε ήταν το κήρυγμα της εκκλησίας των Μεθοδιστών στην Αργεντινή, στην οποία βρέθηκε μια ημέρα. Μάλιστα τότε βαφτίστηκε και πάλι καθώς σύμφωνα με τις ευαγγελικές εκλησίες, η βάφτιση είναι κάτι που πρέπει να κάνει συνειδητά ο άνθρωπος.
Από την πείνα στην προπονητικήΣε πάγκο επαγγελματικής ομάδας βρέθηκε ύστερα από δέκα χρόνια αφού προηγουμένως… πείνασε. Μέχρι να εγκαταλείψει την εταιρεία, στην οποία εργαζόταν κυκλοφορούσε με Μερσεντές, την οποία πούλησε για να ζήσει. Το 1983 αναλαμβάνει τις τύχες της Ολίμπα Παραγουάης και με το καλημέρα την οδηγεί στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το ίδιο έκανε και το 1985 οπότε και πήγε στην Σολ ντε Αμέρικα. Δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, πρώτη στο τοπικό πρωτάθλημα “Ρεπούμπλικα”.Επόμενος σταθμός στην καριέρα του η Σέρο Πορτένιο το 1990. Κατακτά και πάλι “Ρεπούμπλικα” και στη συνέχεια γίνεται ο ο νέος τεχνικός της Ολυμπιακής ομάδας της Παραγουάης, την οποία οδηγεί στην πρώτη θέση του προ-ολυμπιακού τουρνουά που δίνει το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης.
Οταν έγινε «el mago»Το 1993, τον βρίσκει στον πάγκο της Ουνιβερσιτάριο του Περού. Κατακτά το πρωτάθλημα, αποκτά το προσωνύμιο “El mago” και αποφασίζει να… ξεκουραστεί. Για λίγο, διότι ένα χρόνο αργότερα αναλαμβάνει την Σπόρτινγκ Κρίσταλ του Περού. Ακόμα ένα πρωτάθλημα, και συμμετοχή στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες, όπου ηττήθηκε από την Κρουζέιρο.
Ο Κανελλάκης τον φέρνει στην ΕλλάδαΗ σχέση με την Ελλάδα προκύπτει λόγω του αείμνηστου προέδρου του Ιωνικού, Νίκου Κανελλάκη. Τον έφερε όταν κανείς στη χώρα μας δεν τον ήξερε κι αυτός άφησε τους πάντες άφωνους όταν στην παρουσίασή του άρχισε να μιλά ελληνικά. Οδήγησε την ομάδα της Νεάπολης στην 5η θέση και για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Γυρίζει στην Παραγουάη και αναλάβει την εθνική ομάδα της Παραγουάης. Μένει εκεί τρία χρόνια και τον Δεκέμβριο του 2001 κλήθηκε να αντικαταστήσει στον Παναθηναϊκό τον Γιάννη Κυράστα.
Στη θέση του ΚυράσταΜε το αγαπημένο του 3-5-2 οδηγεί τους «πράσινους» σ τους “8” του Champions League,όπου αποκλείστηκαν από την Μπαρτσελόνα. Αναμφισβήτητα την καριέρα του στην Ελλάδα σημάδεψε η φράση…«τι μαλάκα είναι». Αυτό ακούστηκε να λέει στο εντός έδρας ντέρμπι με τον Ολυμπιακό τη σεζόν 2000-01 (1-1) όταν οι ερυθόλευκοι κέρδισαν πέναλτι στο 93ο λεπτό με τον Βενετίδη. Εφυγε από τον Παναθηναϊκό στο τέλος της χρονιάς, τον αντικαθιστά ο Φερνάντο Σάντος, η ομάδα χάνει τον καλό της εαυτό κι αυτός επιστρέφει ύστερα από λίγο καιρό. Ο Παναθηναϊκός φτάνει στους “8” του ΟΥΕΦΑ όπου αποκλείστηκε από την Πόρτο του Ζοζέ Μουρίνιο.
Η Ριζούπολη και ο ΗρακλήςΧάνει το πρωτάθλημα στο ντέρμπι της Ριζούπολης, ζητά μεταγραφές για τη νέα χρονιά και απομακρύνεται.  Συνεχίζει την καριέρα του στον Ηρακλή αλλά λόγω των διοικητικών και οικονομικών προβλημάτων φεύγει σύντομα.  Πάει στην Παραγουάη και κατακτά δύο πρωταθλήματα με την Λιμπερταδ της Παραγουάης, φτάνει στον τελικό Απερτούρα στο Μεξικό με την Κρουζ Αζούλ, κατακτά το Απερτούρα της Χιλής με την Ουνιβερσιδάδ και το 2010 δέχεται το συμβόλαιο ύψους 760.000 ευρώ που του προτείνει το Περού. Στο Κόπα Αμέρικα του 2011, έφτασε με το Περού μέχρι τα ημιτελικά, για πρώτη φορά από το 1983 και αποκλείστηκε από την Ουρουγουάη του Σουάρες με 2-0. Το 2013 δεν κατάφερε να προκριθεί στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας. Η Ομoσπονδία του ζήτησε να παραμείνει στη θέση του αλλά αυτός δεν συγχώρεσε τον εαυτό του και παραιτήθηκε.