<p style="text-align: justify;"><em>Ήταν λίγο πριν τις 6 το απόγευμα όταν ο πατέρας του 13χρονου επισκέφτηκε το σπίτι της πρώην συζύγου του. Από το διαμέρισμα του τρίτου στον Βύρωνα ακούστηκαν έντονοι διαπληκτισμοί και φωνές μεταξύ των δυο γονέων. Ξαφνικά συνέβη κάτι αναπάντεχο. Ο 13χρονος γιος τους βγήκε στο μπαλκόνι φώναξε «θέλω να πεθάνω» και έπεσε στο κενό! Για καλή του τύχη έπεσε πάνω σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο.</em></p>
<p style="text-align: justify;">Μαρτυρίες γειτόνων αναφέρουν πως ο έφηβος νωρίτερα τσακώθηκε έντονα με τον πατέρα του και μάλιστα του πέταξε αιχμηρό αντικείμενο στο κεφάλι. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι αφορμή για τον καβγά ήταν το διαδίκτυο. Ο πατέρας σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζουν ζητούσε από τον γιο του να μην περνά τόσες πολλές ώρες μπροστά από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. </p>
<p style="text-align: justify;">Ο νεαρός νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο Παίδων. Το boro.gr συζητά με τη σχολική ψυχολόγο Μαρκέλλα Καπλάνη για τις επικίνδυνες συμπεριφορές των παιδιών στις αρχές της εφηβείας αλλά και τις επιπτώσεις που έχει η σχέση των γονέων στην ψυχολογία τους.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/mkaplani.jpg&amp;amp;width=640&amp;amp;height=430" alt="" /></p>
<p style="text-align: justify;"><strong> </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>-Πώς μπορεί να επηρεάζουν τον ψυχισμό του παιδιού οι καβγάδες των γονέων;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Δυστυχώς, δεν υπάρχει στάνταρ απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες το πως θα εκλάβει το κάθε παιδί την αρνητική σχέση ανάμεσα στους γονείς. Συνήθως, όμως, το παιδί που είναι παρών σε τσακωμούς και αντιλαμβάνεται το μίσος των γονιών μεταξύ τους, αναπόφευκτα αναρωτιέται αν αυτό είναι υπαίτιο και νιώθει ευθύνη για το ότι η κατάσταση συνεχίζεται (ότι δηλαδή δεν έχει καταφέρει να ενώσει τους γονείς του). Επίσης, είναι φυσικό να νιώθει πως δεν λαμβάνει την προσοχή και την αγάπη που θα ήθελε εφόσον αυτή σκιάζεται από τους καβγάδες που επικρατούν και την επικείμενη αναταραχή που το κλονίζει. Αυτό καταλήγει να έχει αρνητική επίδραση στον συναισθηματικό κόσμο του παιδιού, το οποίο, μοιραία, θα νιώσει έντονη θλίψη και ρήξη μέσα του. Μια πρόσφατη έρευνα αποδεικνύει πως η έκθεση σε καβγάδες ανάμεσα στους γονείς προκαλεί αρκετό άγχος ώστε να επηρεάσει τις ορμόνες του άγχους του παιδιού και εν συνεχεία να καταλήξει σε συναισθηματικές διαταραχές κατά την παιδική καθώς και την ενήλικη ζωή του ατόμου. Επίσης, αυτή η έκθεση στα παιδικά χρόνια λέγεται πως δημιουργεί χαμηλή ανοχή στις φωνές και τους διαπληκτισμούς γενικότερα, και έχει συνδεθεί με τάση προς εμφάνιση αγχωτικών διαταραχών κατά την ενήλικη ζωή.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Ίσως, τελικά οι γονείς δεν πρέπει να καβγαδίζουν μπροστά στα παιδιά τους. Συμφωνείτε; Πρέπει να κοινοποιούν προβλήματα της σχέσης στους στα παιδιά ή να τα κρατούν κρυφά;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Προτιμότερο είναι οι αντιπαραθέσεις των γονιών να γίνονται πολιτισμένα, ειδικά όταν είναι τα παιδιά παρόντα. Αν αυτό είναι δύσκολο, καλό θα ήταν να αποφευχθεί η συζήτηση μεταξύ των δύο ενηλίκων μέχρι να βρεθούν απολύτως μόνοι (μόνοι δε σημαίνει ότι τα παιδιά είναι στα δωμάτια εφόσον έτσι θα ακούσουν πάλι τα πάντα). Δεν υπάρχει κανένας λόγος τα παιδιά να εκτεθούν στους διαπληκτισμούς, ούτε να μάθουν γι' αυτούς. Αν όμως τύχει να είναι παρόντα, καλό είναι, όταν ηρεμήσουν τα πνεύματα να γίνει μια συζήτηση όπου θα τονιστεί πόσο λάθος ήταν αυτή η αντιμετώπιση που έγινε και οι γονείς να ζητήσουν συγνώμη στα παιδιά τα οποία αναγκάστηκαν να παραστούν σε μία τέτοια κατάσταση. Αυτό είναι και μια ευκαιρία να συζητηθεί η διαφορά ανάμεσα στην διαφωνία, η οποία είναι υγιής, και στον τσακωμό, που καλό είναι να μην τον επιλέγουμε σαν λύση. Επίσης, είναι σημαντικό να καταλάβουν πως τα ίδια δεν έχουν καμία ευθύνη και πως οι γονείς του συνεχίζουν να τους αγαπάνε πολύ.</p>
<p style="text-align: justify;">Εάν και εφόσον το ζευγάρι θα καταλήξει σε διαζύγιο, εκεί είναι ζωτικής σημασίας να γίνει ανοιχτή συζήτηση όπου τα παιδιά να καταλάβουν πως η γονείς συνεχίζουν να εκτιμούν ο ένας τον άλλον και ότι δεν αλλάζουν τα συναισθήματά τους για τα παιδιά. Είναι καλό να γίνει αναφορά για το πως θα επηρεαστεί η καθημερινότητά τους μα πως και οι δύο γονείς θα είναι παρόντες και πάντα διαθέσιμοι για τα παιδιά τους.</p>
<p style="text-align: justify;"><br /><strong>  -Αυτοτραυματισμός στους εφήβους. Πότε μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονία; Τι πρέπει να ξέρουν οι γονείς για να προλάβουν μια απόπειρα;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ο αυτοτραυματισμός στους εφήβους μπορεί να υποδηλώνει διάφορα θέματα, με το πιο απλό να είναι η υπερβολική ανάγκη για προσοχή και χαμηλή εικόνα εαυτού, ενώ θα μπορούσε να υποδεικνύει ακόμη και ψυχική διαταραχή η οποία ίσως να οδηγούσε και σε απόπειρα αυτοκτονίας. Το παρακάτω άρθρο έχει αναλυτικές πληροφορίες πάνω στο θέμα: <a href="/27721/aytotraymatismoi-sthn-efhveia-einai-shmadi-aytoktonias" target="_blank">https://boro.gr/27721/aytotraymatismoi-sthn-efhveia-einai-shmadi-aytoktonias</a></p>
<p style="text-align: justify;"><br /><strong>-Διαδίκτυο και παιδί. Όταν υπάρχουν προβλήματα στην οικογένεια υπάρχει και μεγαλύτερη εξάρτηση; Ποια τα βασικά σημάδια της;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Κάθε εξάρτηση, σε όποια ηλικία και αν αυτή προκύψει, προέρχεται από την ανάγκη να αποφύγουμε κάτι λυπητερό και να αποδράσουμε από την πραγματικότητα. Σίγουρα, λοιπόν, η αρνητική οικογενειακή ατμόσφαιρα θα μπορούσε να οδηγήσει ένα παιδί να εθιστεί στο διαδίκτυο προς αποφυγή της θλιβερής πραγματικότητας που βιώνει στο σπίτι του. Ένα βασικό σημάδι ότι δημιουργείται εξάρτηση είναι αν το παιδί αρχίσει να φαίνεται αποστασιοποιημένο, αποφεύγει να αντιδράει σε καταστάσεις ενώ αντιθέτως κλείνετε στο δωμάτιο και στον εαυτό του, όπως και επίσης να μην εκφράζει τα συναισθήματά του και να θέλει να περνάει όλο και λιγότερο χρόνο με την οικογένεια αλλά και με τους φίλους του.  </p>
<p style="text-align: justify;"><strong>-Υπάρχει τρόπος για να απομακρύνουμε ένα παιδί από τον κίνδυνο ενός εθισμού στο διαδίκτυο; Έχει αποτέλεσμα η απαγόρευση; </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Όπως προαναφέρθηκε, ο εθισμός υποδηλώνει μια ψυχική ανάγκη η οποία δεν καλύπτεται. Το να απαγορευθεί η πλοήγηση στο ίντερνετ, ή τέλος πάντων να μειωθούν οι ώρες, είναι μια καλή μέθοδος διαπαιδαγώγησης σαν γενικός κανόνας μα στην περίπτωση που έχουμε φτάσει ήδη στον εθισμό δεν θα αποφέρει αποτελέσματα – αντιθέτως θα δημιουργήσει περισσότερη ένταση. Όταν φτάσουμε σε τέτοιο σημείο, καλό είναι να στοχεύσουμε κατευθείαν στα ψυχικά αίτια που έχουν προκαλέσει την ανάγκη να αποφύγουμε την πραγματικότητα. Αν αυτό αποδειχθεί δύσκολο (ίσως είναι ιδιαίτερα έντονο το πρόβλημα ώστε να το αποδεχτεί και ο ίδιος ο γονιός) να αντιμετωπιστεί ενδοοικογενειακά, καλό θα ήταν οι οικογένεια να απευθυνθεί σε οικογενειακό ψυχολόγο.</p>