Tα χαρακτηριστικά των ατόμων που ζηλεύουν πολύ

<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Νοσηρή είναι η ζήλια που εκκινεί από ένα μόνιμο αίσθημα απειλής ορισμένων ατόμων απέναντι στην προδοσία και που τα οδηγεί σε παρανοειδείς σκέψεις και συμπεριφορές, σε δυσαναλογία πάντα με το υπάρχον πλαίσιο ή ερέθισμα. Το φαινόμενο της παθολογικής ζήλιας έχει εμπνεύσει λογοτέχνες και δημιουργούς, με παραδειγματική φιγούρα τον Οθέλο του Σαίξπηρ. Συγγραφείς προσφέρουν μια θαυμάσια περιγραφή της ακρότητας της ζήλιας μέσα σε μια σχέση, όπως για παράδειγμα ο Ερνέστο Σάμπατο στο έργο του Το Τούνελ.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Στον κινηματογράφο, έργα όπως Η Ολέθρια Σχέση φέρνουν σε επαφή το ευρύ κοινό με τις παθολογικές παρενέργειες της νοσηρής ζήλιας. Η κατάληξή της μπορεί να είναι μοιραία, οδηγώντας στην καταστροφή του άλλου ή του εαυτού.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η βαθιά δυσπιστία για τον εαυτό και για τους άλλους θεωρούνται σημαντικές πτυχές του ψυχισμού ενός ατόμου που ζηλεύει νοσηρά. Τραυματικά γεγονότα ζωής που σχετίζονται με την απόρριψη, την απώλεια, τους πρώιμους αποχωρισμούς, την απιστία στην πρώιμη οικογένεια μπορεί να χτίσουν ένα βαθιά ριζωμένο φόβο εγκατάλειψης ή προδοσίας ο οποίος δύναται να μεταμορφωθεί σε επιθετική ζήλια απέναντι στον άλλο. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Ο άλλος εδώ συμβολίζει έναν αρχέγονο φόβο, τον άνθρωπο που φεύγει μακριά. Οι συ-νήθεις προσδοκίες που εκλύονται στη σκέψη του ζηλοτυπικου ατόμου είναι ότι «Ο άλλος θα με πληγώσει», «Θα με εκμεταλλευτεί», «Πρέπει συνεχώς να προστατεύομαι από πάσης φύσεως  απειλή», «Οι σχέσεις πάντα τελειώνουν άδοξα», «Η επίθεση είναι μια ευτυχής άμυνα»</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η προσοχή του ζηλοτυπικού ατόμου γίνεται στην πορεία επιλεκτική απέναντι στα ερεθίσματα που ενδυναμώνουν το φόβο του. Μια επισκιάζουσα απειλή αγκαλιάζει τα πάντα, το φαντασιακό συγχέεται με το πραγματικό, η οργή, η αγωνία και η απόγνωση κυριαρχούν και το κενό στο άτομο μεγαλώνει διορκώς. Το χτίσιμο της εμπιστοσύνης δεν είναι εύκολη ούτε αυτονόητη υπόθεση. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Το ζητούμενο εντέλει είναι το άτομο να έρθει αντιμέτωπο με το χειρότερο φόβο του. Είναι η απιστία και η προδοσία ή αυτό που φοβάται ότι θα χάσει αν σταματήσει να χρησιμοποιεί τη ζήλια σαν άμυνα απέναντι στους βαθύτερους φόβους του; </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong><strong>Από τη Δρ. Μυρσίνη Κωστοπούλου Κλινική Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια. </strong></strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong><em>Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο βιβλίο Μιλώντας για εμάς και τα προβλήματά μας Εκδόσεις Καστανιώτη</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;"> </span></p>

Σχετικά άρθρα