Ο φόβος μήπως πληγωθούμε στη σχέση

<p style="text-align: justify;">Δυσπιστία- Ο φόβος μήπως πληγωθούμε </p>
<p style="text-align: justify;">H δυσπιστία είναι ένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητα που περιγράφει τη δυσκολία ενός ατόμου να εμπιστευτεί τους άλλους: Επειδή προσδοκά ότι εκείνοι θα το πληγώσουν και θα<sub> </sub>το εκμεταλλευτούν. Οι πτυχές της δυσπιστίας είναι η πίστη του ατόμου ότι οι κοντινοί του άνθρωποι το έχουν κακοποιήσει ψυ­χολογικά, ενώ υπήρξαν στο μυαλό του τα μόνα πρόσωπα ε­μπιστοσύνης, και η διαρκής ανάγκη του να προστατεύεται ψευδώς από μια βαθιά αίσθηση απειλής.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Από τη Δρ. Μυρσίνη Κωστοπούλου Κλινική Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια. </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Το δύσπιστο άτομο έχει την τάση να προσπαθεί να προλάβει να πληγώσει ή να ε­γκαταλείψει το σύντροφο του προτού συμβεί στο ίδιο, ενώ διακατέχεται από ένα διαταρακτικό φόβο να αφήσει τον άλλο να έρθει κοντά του γιατί περιμένει την προδοσία. Η έλλειψη αυτοεκτίμησης και η αίσθηση ότι υστερεί σε σχέση με τους άλλους καθώς και τα συναισθήματα άγχους και θλίψης είναι χαρακτηριστικά στα δύσπιστα άτομα.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα πρώιμα βιώματα ζωήςπου παρεμποδίζουν το χτίσιμο της εμπιστοσύνης στην εξέλιξη των διαπροσωπικών σχέσεων συχνά προϋπάρχουν. Μπορεί να υπήρξε ένας γονιός ή συγγενής που κακοποίησε ψυχολογι­κά,<em> σωματικά</em> ή σεξουαλικά το μικρό παιδί ή γονείς που πρό­δωσαν συναισθηματικά το παιδί τους ή που δεν ενέπνεαν την εμπιστοσύνη σε εκείνο ή που του έλεγαν συστηματικά ψέματα ή που εκμεταλλεύονταν τις αδυναμίες του. Τραυματικά δια­ζύγια και αποχωρισμοί στην παιδική ηλικία είναι ιδιαίτερα ε­πώδυνα βιώματα για ένα μικρό παιδί και δύναται να χτίσουν έναν κόσμο δυσπιστίας στην πορεία, ιδιαίτερα όταν το παίδι δεν μαθαίνει ποτέ τι πραγματικά συνέβη ή ζει μέσα από δίπλα και αντιφατικά μηνύματα που του περνούν οι γονείς του.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι δύσπιστοι ενήλικες μπορεί ως παιδιά να εξαναγκάζονταν να κάνουν πράγματα υπό τη συστηματική απειλή μιας εφιαλτι­κής τιμωρίας. Σημαντικά πρότυπα δυσπιστίας είναι και οι ί­διοι oι γονείς που προειδοποιούσαν το παιδί τους να μην εμπι­στεύεται τον έξω κόσμο και κανέναν άλλο πέρα από το στενό οικογενειακό κύκλο. Τα παιδιά που οι γονείς τους είχαν συγκρού­σεις μεταξύ τους ή τα παιδιά εκείνα που έγιναν υποκατάστα­τα του ενός γονέα επίσης είναι ευάλωτα στη δυσπιστία. Τα ψυχοτραυματικά γεγονότα της ζωής που αφαιρούν από ένα παιδί τη δυνατότητα να εμπιστεύεται μπορεί να δημιουργή­σουν και βαθιά ενοχή ότι με κάποιο τρόπο το ίδιο έχει προκα­λέσει π.χ. τη βία ή την προδοσία και ότι αυτό είναι υπεύθυνο για εκείνη. Είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το θύμα ποτέ δεν ευθύνεται για τη βία που εισπράττει. Η ψυχοθερα­πευτική παρέμβαση θα απενοχοποιήσει το άτομο προσφέροντάς του τη δυνατότητα μιας ξανακερδισμένης εμπιστοσύνης στον άλλο.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο βιβλίο Μιλώντας για εμάς και τα προβλήματά μας Εκδόσεις Καστανιώτη</em></strong></p>
<p> </p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα